15 december 2005
In het tweede gedeelte zal een priesteres doorkomen van de religie van de Bel. Een religie die de aarde gekend heeft ongeveer 6 à 7000 jaar geleden. Zij heeft geleefd ongeveer 5000 jaar geleden. Wij willen u aantonen hoe men toen stond ten opzichte van de terugkeer van het Licht of de zonnewende.
Voorbereiding op de winterzonnewende.
Het gaat om de zonnewende, de midwinter die we op 21 december gaan meemaken. Deze zonnewende is van een zeer speciale geaardheid, in tegenstelling tot andere jaren. De viering van een zonnewende gebeurt meestal in groep en vanuit een groep wordt kracht opgeroepen. Men heeft nu, vanuit de geestelijke leiding geopteerd dat ieder persoonlijk dit voor zichzelf zou uitvoeren. Dat houdt in dat gevraagd wordt aan elk lid van de groep om op 21 december, in de loop van de dag even tijd vrij te maken voor een meditatie. De inhoud van de meditatie zou je als volgt kunnen opbouwen:
- Ten eerste, dat u begint na te denken over wat midwinter voor u betekent, wat de terugkeer van het Licht voor u inhoudt en welke impact dit op uw geestelijk vlak, in uw ontwikkeling kan geven.
- Ten tweede en dat is belangrijk: Wat zullen uw verdere doelstellingen naar de toekomst toe zijn bij de veranderingen die gebeuren? Wat denkt u dat uw taak is, die weggelegd is hier op deze aarde?
- Ten derde, u volledig in harmonie trachten te voelen met hetgeen er op de aarde gaat gebeuren. Dit lijkt misschien gemakkelijk maar het is niet evident, want u moet beseffen dat we in deze periode een heel sterke kosmische lichtgolf op de aarde krijgen. Deze lichtgolf gaat ervoor zorgen dat de aarde zich kan voorbereiden op bepaalde opruimingen om bepaalde herschikkingen voor zichzelf te realiseren. Dit wil zeggen dat naar de komende weken toe er aardig wat staat te gebeuren. Daarom is het belangrijk, vindt de geestelijke leiding, dat u zich daarop voorbereidt en dat u zich ook tracht in dat meditatief gebeuren één te voelen met deze lichtkracht en met deze ontwikkeling van de aarde.
- Ten vierde is het belangrijk dat u in dat meditatief geheel tracht op te gaan in de kracht die de aarde bereikt, vertrekkende vanuit de individualiteit, dit wil zeggen, vertrekkende vanuit het besef van de Goddelijke kern in u.
Het is in deze mate belangrijk dat u dat beseft. Op dat ogenblik wordt u, als het ware, in dat ganse proces een steunpunt. We krijgen dat, over de ganse wereld, en dit zo goed in het Noordelijk halfrond maar ook in het Zuidelijk halfrond, dat er een rondspanning van dat geestelijke licht om de aarde zal gaan en, dat de kracht die u opwekt, de éénheid die u opwekt, dat die daarmee in harmonie wordt gebracht.
Zo krijg je dat, over de ganse wereld mensen op hetzelfde moment dezelfde kracht, dezelfde zaken zullen overdenken. Door allen op hetzelfde gefixeerd te zijn, krijgen we dat de impact van de kosmische golf van Licht die de aarde omvat in die komende tijd een veel sterkere en veel grotere impact kan hebben.
Bij het beëindigen van de meditatie gaat u zich voorstellen dat u – voor deze streken is het om 3 u. s ‘nachts, de nacht van 21 op 22 december – deze kracht vrijlaat, dat u zich verenigt met het gebeuren. U moet daarvoor niet s ‘nachts wakker blijven, u mag rustig slapen. De kwestie is dat u in de loop van de eenentwintigste hetgeen we naar voor brengen, hebt opgebouwd met die gedachtebeelden bezig bent geweest, u een voorstelling, individueel, u niet afvragende wat denkt een ander ervan, maar een voorstelling, individueel hebt opgebouwd van deze krachten, van dit gebeuren en dat ge in uzelf programmeert, bepaalt: om 3 u. deze nacht, plaatselijke tijd, hier, komt dit vrij. Op andere plaatsen op de wereld zal dit op dezelfde moment gebeuren maar zitten daar uur verschillen tussen.
Het gevolg gaat zijn dat, in de komende dagen en zelfs maanden er zeer sterke veranderingen gaan optreden, dat bepaalde krachten zich zeer sterk zullen uiten, dat dit in vele gevallen voor de mensen die niet weten wat er gebeurt, een zenuwachtigheid zal veroorzaken. Daarom is het zo belangrijk dat u beseft waar u aan deelneemt, waar u deel van bent en dat u – wat er ook gebeurt op deze aarde – geen angst gaat vertonen, maar beseffend dat dit de noodzakelijke omwentelingen zijn, waarmee je samen werkt, waarvan je deel bent en dat je van daaruit ervoor kunt zorgen dat je hulp kunt bieden waar hulp gevraagd wordt.
Een laatste tip voor de komende dagen en weken na deze inname van het licht rond de aarde is: “Doe niet mee aan de massahysterie die rond de u bekende feestdagen zal plaats grijpen” Dit wil zeggen dat ge niet lekker moogt eten maar dit mag voor jullie niet de hoofdmoot zijn van het gebeuren. Zo, dat ge u best distantieert bij de jaarovergang en alle evenementen die daarbij plaats hebben.
Omdat door de kosmische golf, het is puur kosmisch Licht, gebaseerd op de gedachtebeelden van Aquarius, gaat oorzaak zijn dat voor velen, op vele plaatsen de zaken niet lopen zoals ze voorzien zijn met de gevolgen van dien. En het is niet wenselijk dat jullie daarbij betrokken worden. Het is wenselijk dat jullie deze zaken van op afstand benaderen, eventueel kunt volgen en wanneer hulp gevraagd wordt eventueel op de juiste wijze hulp biedt. Dat zul je, op dat ogenblik, gezien de harmonie die ge creëert met de vele anderen, gezien de deelname binnen de omspanning van het Licht rond de aarde aanvoelen en weten wat voor jullie het juiste is.
Tot zover de mededeling van de geestelijke leiding van de Witte Broederschap aangaande de toekomstige zonnekering, midwinter.
Vragen.
Bedoelt u dat de kracht moet vrijgegeven worden in de Tipi?
De bedoeling is dat ieder in zijn eigen woonplaats de meditatie doet en van daaruit de kracht vrijgeeft. Zo krijgen we vele punten. Belangrijk is dat deze boodschap doorgegeven wordt naar al degenen die met het Licht in harmonie zijn, onder welke naam zij ook werken. Maar u zult opmerken dat er bepaalde personen zullen zijn die gaan oproepen tot groepsvormingen enz. Dit heeft niets te maken met wat de geestelijke leiding van de aarde bepaalt maar alles met wat bepaalde personen, die macht willen uitoefenen trachten te bereiken. Daar zal u zien dat vele zaken fout zullen lopen.
Over de vrouwelijke entiteit die zal doorkomen. Ik dacht dat er in de geest geen onderscheid was tussen de seksen?
Dat klopt. In één van de levens die de entiteit gehad heeft, was zij een priesteres. Omdat er een nuanceverschil bestaat in benadering van, zeker in die periode, omdat het mens-zijn nog anders was dan nu, tussen iemand die deel was van het vrouwelijke of iemand die deel was van het mannelijke. Daarom dit accent. Maar wij zijn gelukkig zonder watermerk.
Dan mogen we ons de komende weken, maanden aan serieuze veranderingen verwachten? Mogen wij daar iets over zeggen tegen onze omgeving in geval dat het gebeurt?
Ik denk dat wat gebeuren moet, zal gebeuren en dat het heel weinig nut heeft datje daar naar uw omgeving commentaar over geeft. Ik vrees zelfs dat, wanneer je bepaalde zaken naar voor zou schuiven, dat vele mensen, gezien zij gedreven worden door angst en onzekerheid, u dit zeer kwalijk zouden kunnen nemen met gevolgen die voor u niet zo aanvaardbaar zouden zijn.
Hetgeen hier gebracht wordt is voor degenen die rijp zijn om dit te begrijpen en dan is het ook zo dat je kunt, wanneer het noodzakelijk is, trachten zo goed mogelijk wat rondom u gebeurt op te vangen. Maar ik geef u toch de raad van niet direct te gaan vertellen wat u allemaal weet, zeker in gebieden zoals hier waar al een uiterste maar uiterste gevoeligheid bestaat, een angst voor alle mogelijke aanslagen en terrorisme. En wanneer er zelfs iets gebeurt dat daar niets mee te maken heeft maar waar, door verkeerde uitspraken de interpretatie kan ontstaan dat iemand op de hoogte was van wat ging gebeuren, kan dit tot vele problemen leiden.
Bv. Wanneer er een zware vuurramp ontstaat en u zou dit aan iemand medegedeeld hebben en deze zegt: Ik wist dat want u hebt dat gezegd en die vertelt dat verder, kan dit hele zware gevolgen hebben voor u. De maatschappij kan niet aanvaarden dat iets vooraf geweten is, noch telepathisch noch via een medium.
Daarom vragen we telkens, voor hetgeen hier gebracht wordt dat we u zeggen: Dit is uw lering, houdt ze voor u. Dit is geen leerstof die je zomaar overal gaat rondvertellen. Mensen kunnen in vele gevallen dit niet begrijpen en mensen die iets niet kunnen begrijpen worden bang, zeker in een periode waarin u nu leeft, gaat die angst zeer sterk stijgen.
Wanneer bij rampen dieren betrokken zijn, dan bloedt mijn hart altijd? Heeft u een woord van troost op de ene of andere manier?
Het grote verschil tussen dieren en mensen is dat dieren aanvaarden wat er gebeurt zonder dat zij zich daartegen afzetten. Daardoor hebben dieren met wat er gebeurt weinig of geen last. Een dier dat sterft, aanvaard de dood als zijnde een normaal verschijnsel, bekijkt zichzelf, ziet dat het voertuig niet meer functioneert en gaat verder. Er is vanuit de mens een verkeerde impressie dat een dier dat sterft of lijdende is, hetzelfde ervaart als de mens. Een mens tracht te beredeneren, tracht zaken volgens zijn achtergrond en zijn kennis te plaatsen. Een dier doet dit niet, het aanvaardt wat er gebeurt.
Wanneer bv. in Afrika, een tijger of een leeuw een ander dier vangt, opeet, dan denkt u: Hoe wreed. Maar in de totaliteit van dat gebeuren is dat heel normaal. De leeuw doet wat hij moet doen en het dier dat gevangen wordt, in tegenstelling tot de mens zal altijd de zwakste schakel zijn. Het is een dier dat ziek is of verzwakt. Daardoor keer je een evenwicht. Wanneer een kudde belaagd wordt, zolang de leeuw niet heeft toegeslagen is de kudde zenuwachtig. Op het ogenblik dat de leeuw toeslaat en hij heeft een prooi valt de kudde terug stil en is terug normaal. Dit wordt als normaal ervaren en ze hebben ook geen last van overgaan.
Maar als je een dier kunt helpen, doe het, maar wanneer een keuze moet maken tussen uw medemens helpen of een dier, help dan eerst uw medemens en zie dan wat je voor het dier kunt doen.
Winterzonnewende in de oudheid.
Op dit ogenblik zitten jullie als mensen in de donkerste periode van het jaar. Langzaam maar zeker komt het Licht terug. En door de eeuwen heen heeft men daar altijd rekening mee gehouden. Men heeft dit altijd aangevoeld als een magisch gebeuren. In de oudheid was de kennis te beperkt om te begrijpen waarom de seizoenen wijzigden. Men weet de oorzaak aan de goden. Men kende onze jaartelling niet, niet de indeling van dag en nacht. De mensen leefden met het opkomen van de zon tot de ondergang van de zon. En er waren seizoenen, geen jaren. Alles was gebaseerd op een soort godendom, zeker in jullie cultuur.
U hebt de druïden gekregen. Die hebben, voor deze streken een grote betekenis gehad, Vooral omdat zij, naast hun kennis van de natuur ook veel zaken gingen doorgronden. O.a. op geestelijk gebied. En dan krijgen we dat zij, om de mensen te helpen, bepaalde rituelen gingen opbouwen. Welke invloed had dat? Dat had, tot het ogenblik dat er een menging is ontstaan tussen de opkomende Griekse, Romeinse cultuur, een enorme impact en invloed.
Dankzij een midwinterzonnewende, je zou kunnen zeggen, dat dit voor zeer velen niet alleen een geestelijke zuivering was, maar dat in deze streken, in die periode ook vele mensen van kwalen en ziekten werden afgeholpen. Deze zaken zijn niet zo gekend maar toch gebeurde het. Waarom?
Omdat men, in de eerste plaats, gezamenlijk, in die periode toe leefde naar dat magische gebeuren en iedereen toen, die als mens hier op aarde rondliep, dit aanvoelde als zijnde: Er gaat iets heel speciaal gebeuren. De natuur was veel explicieter aanwezig en de rituelen gebeurden binnen deze natuur. Je zou kunnen zeggen dat dit een soort pelgrimstocht voor velen was, zeker wanneer er bepaalde problemen waren.
Voor u is het niet meer denkbaar dat u een eikenbos zou aantreffen van een oppervlakte zo groot als uw land. Dat was vroeger heel normaal en dat mensen zeer grote reizen ondernamen. Men ging te voet door de wouden. En doordat men soms weken onderweg was om op een bepaalde plaats te komen, en wanneer daar dan aanroepingen gebeurden van de goden, en wanneer via de kennis van de natuurwetten, die vele druïden hadden, bepaalde zaken gebeurden, dat dit voor velen een enorme invloed had en dat op zulke moment het mogelijk was dat er, spectaculaire genezingen gebeurden. Waar het in uw tijd weggepraat wordt en nog zelden voorkomt was het in die tijd een jaarlijks weerkerend gebeuren. Vooral midwinter was daarin zeer belangrijk. Veel belangrijker dan de zomerperiode of de tussen -feesten.
Het is een tijd dat men vooral mondeling alles overleverde. En wat betreft de priesters zelf, deze bleven allemaal binnen een bepaalde kaste. Het was bijna onmogelijk, wanneer je niet geboren werd binnen die kaste om tot druïde te komen.
Het was ook voor degene die binnen deze rangen geboren werd niet evident om daaruit te geraken. Dit is eeuwen onmogelijk geweest omdat al hun kennis als een zeer groot geheim werd bewaard. En zij hadden een heel grote kennis. De kennis van planten was enorm groot. Deze priesters konden in vele gevallen een betere zalf maken tegen pijn of konden een thee samenstellen om een depressie te bestrijden beter dan de moderne scheikunde het nu kan. Men zag de mens in zijn geheel, in de totaliteit van de natuur, van het ganse kosmische gebeuren.
Men omschreef het wel anders, men sprak dan over de goden die hielpen enz. Maar juist door de ver doorgedreven, zowel geestelijke als materiële kennis konden deze druïden zeer veel resultaten behalen. Men zag de mens niet als een soort nummer, object, dat moet beantwoorden aan dat en dat, want wetenschappelijk denken we zo en zo. Zij zouden ook steeds ten opzichte van de mens gezien hebben: Wat zit er in zijn denken fout, alvorens over te gaan tot lichamelijk iets te verhelpen, te behandelen. Zij hadden ook de mogelijkheid om operaties uit te voeren. Operaties waar u nu zeer gesofistikeerde machines en hospitalen voor nodig hebt. Dat deden zij op de altaarsteen. Met de kennis die zij hadden, hadden zij geen infecties. Het was in die tijd mogelijk, omdat men vanuit de harmonieën en evenwichten rondom zich vertrok om galstenen te verwijderen. Men moest daar zelfs de buik niet voor openen. In vele gevallen liet men de patiënt een soort plantaardig touw met knopen in, inslikken. De persoon die dit moest doen was al in een bepaalde sfeer. Men nam dit in en dan zou de druïde, heel langzaam dit touw uit de mond genomen hebben. En de galstenen kwamen mee. U kan dit nauwelijks geloven. Nochtans kunt u, op dit moment, in Marokko bv. nog genezers aantreffen die bij mensen met nierstenen hetzelfde procedé toepassen. En deze zaken zijn wel degelijk vastgelegd. Er zijn notities gemaakt van ingrepen in de jaren 60 ter hoogte van Agadir.
Op het ogenblik dat de mens beseft dat hij niet iets is dat aan alle mogelijke denkpatronen die de mens zelf heeft opgesteld, moet beantwoorden maar dat hij zich daarvan kan losmaken, dat hij kan ontdekken: Kijk, ik ben deel van dat ganse geheel, van deze ganse aarde, van deze ganse kosmos. Dat je een onafscheidelijk deel bent van de schepper, van God, van de Vader. De Vader, God, is niet zoals men duizenden jaren hier op aarde voorgehouden heeft, ergens een kracht, hoog boven u, ver van u. Neen, het is in u en u bent onafscheidelijk daarvan deel. Dat houdt in, wanneer je tot dat besef kunt komen, dat je ook tot veel grotere zaken in staat zijt, veel meer mogelijkheden hebt – en dat besef hadden deze oude druïden, deze oude priesters – zij waren nog niet gebrainwasht door religieus denken. Er bestond nog niet de idee dat de mens op aarde was door de erfzonde enz. Dit zijn ideeën die door kerken zijn gecreëerd om de mens in de greep te houden. Zoveel duizenden jaren terug was het omgekeerd, trachtte men de mens te doen inzien hoe hij deel was van dat geheel en hoe de goden bijna menselijk waren. En dan kreeg je die fantastische verhalen en die telkens herhaald werden.
En het is belangrijk dat je vanuit dit simpele verhaaltje over die gebeurtenissen dat er bij jullie, naar de nieuwe tijd het besef ontluikt en groeit dat je, wanneer je steeds meer gaat beseffen dat je deel bent, onafscheidelijk van die kracht, noem ze God of Christus. Je moet beseffen dat het kindje dat daar in die kribbe ligt, daar niet op afstand ligt maar in u leeft, in u aanwezig is. En dan heb je de werkelijke waarde vast van Kerstmis. Want de symboliek van dat kleine kindje, dat de nieuwe tijd inluidt, kun je ook nu gebruiken. Want de leer die hij gebracht heeft, de ware leer, niet wat de kerken ervan gemaakt hebben, is een leer die zijn waarde blijft behouden. En of we overgaan tot totaal ander denken, andere systemen, de essentie van wat het kind heeft getracht duidelijk te maken: De Vader is ieders Vader, leeft in ieder. De kracht van de geest is in ieder aanwezig. Op het ogenblik dat je dat in uzelf gaat herkennen, gaat waar maken, dan ben je echt iemand die behoort tot de golf van het Licht van Aquarius.
En dan zul je zien dat deze zaken in u versterken, u tot mogelijkheden brengen waar je nog niet hebt van kunnen dromen. Want op het moment dat je beseft dat jij één bent met dat kleine kindje, dan besef je dat die éénheid ook inhoudt alle krachten, alle harmonieën die in de kosmos bestaan, dat die éénheid eigenlijk ook de bron is van waaruit alles is ontstaan en waarnaar alles terugkeert.
Denk na over dit verhaal, wat de ware betekenis is.
Meditatie: Ritueel van de winterzonnewende in de oudheid.
We naderen een zeer belangrijk moment van het jaar. Niet alleen van dit jaar, zelfs een zeer belangrijk moment in de evolutie van de aarde. En om jullie daarop voor te bereiden, ga ik jullie mee nemen naar de oude tijd, de tijd voordat dit menselijk ras waar u toe behoort, deze wereld bevolkte. De tijd dat deze continenten nog overdekt waren met water. De tijd dat de toenmalige mens leefde volgens de ritmen van de aarde, de ritmen van de natuur.
Beeld u even in: u bevindt zich in een oneindig uitgestrekt woud. Een woud dat vooral bestaat uit eiken, beuken, berken, wilgen naargelang er water al dan niet in overvloed aanwezig is. Wouden die zich afwisselen met moerasgebieden, met groene vlakten. Stel u voor dat u gedurende vele zonsopgangen en zonsondergangen door deze wouden getrokken hebt om de heilige plaats te bereiken waar u samen met uw soortgenoten de terugkeer van het Licht gaat opwachten,
Stel u voor: Een open plaats, omringt door woudreuzen, omringt door bomen die honderden jaren oud zijn en centraal op die plaats, die opening in dat woud zie je een zeer grote rots, een rots van boven afgevlakt, een rots die dienst doet als offerande tafel. En midden in dat bovenstuk van die rots moet ge u voorstellen dat er een halve bol is uitgeslepen. En je komt samen op die open plaats. Ieder gaat in een kring staan rond dat altaar. De priesters die er aanwezig zijn, zijn gekleed in een soort wit katoen, wit linnen. De meesten van hen dragen rond hun lenden een gouden koord en aan die gouden koord hangt een gouden sikkel, een symbool van de waardigheid, van de inwijding.
Het is nacht maar het ganse geheel wordt verlicht door de volle maan. En wat is nu het bijzondere aan deze volle maan? Dat het maanlicht valt in de uitgeslepen halve bol, en het gesteente daardoor een lichtreflectie geeft waardoor er een mystieke sfeer over de ganse vrije plaats in dit woud wordt opgebouwd. Langzaam maar zeker treedt het moment aan dat het ritueel kan beginnen. De reizigers zijn toegekomen en hebben zich allen verzameld. De priesters staan rond het altaar en het individu dat uitgekozen is om te offeren en geofferd te worden wordt op het altaar gelegd.
De maan vervult haar taak als godin die het licht, zelfs in de duisternis aan deze mensen schenkt. En dan beginnen de trommels te roffelen, heel monotoon maar steeds sterker en sterker. Dan beginnen de snaarinstrumenten hun klanken te verspreiden en daarmee ook aansluitend de fluiten. En al deze krachten van klank en geluid vormen in dat mystieke blauwe maanlicht de sfeer die nodig is om in harmonie te komen met de krachten van deze aarde.
Langzaam maar zeker, vanuit de eenheid die ontstaat, vanuit de trilling die gecreëerd wordt gaan de priesters voor en roepen “Bel” aan, het symbool van Goddelijke kracht, Bel, de God van de aarde. Naargelang de sfeer dichter wordt, sterker wordt, vraagt men dat de Goden zich manifesteren, via de krachten van de aarde. En plots zie je rondom ieder, vuren opwakkeren, vlammen richten zich ten hemel. Het elementaal “vuur’ manifesteert zich in zijn mooiheid, in zijn kracht. En de trommels dringen verder, de klanken vullen verder de cirkel. Het ganse gebied begint te leven.
Dan zie je hoe het elementaal “wind” een zuil vormt rond het gebeuren, een krachtige tornado, omsluit het terrein. De krachten worden afgegeven en opgenomen. De eenheid, de harmonie wordt gecreëerd. Dan zie je hoe de “aarde” begint te bewegen, hoe alle krachten zich uiten, dan voel je de bloedstroom van de aarde, hoe de krachten in de aders van de aarde aanwezig zijn. De aarde breekt open en wat geeft ze vrij? Ze geeft het heldere “water” vrij. De harmonie is compleet. De krachten van de aarde manifesteren zich op deze avond waar de priesters dit ganse geheel begeleiden. En dan is het moment aangebroken van de offergave. Men geeft aan zichzelf iets, men geeft wat men liefheeft en men offert zichzelf op.
Dan slaat de gouden bijl, het symbool van de ganse mensheid, toe. En de krachten komen vrij, de energieën stromen, alles wordt één, één kracht, één waarheid, één harmonie.
En dan spreekt de priester tot God, vragende dat hij, levende in ons, levende tussen ons, begin en einde van ons bestaan, ons de juiste weg, de juiste richting, het juiste pad, de juiste daden zou laten verrichten. En dan zie je hoe, langzaam maar zeker, boven de toppen van de bomen, de zon haar eerste stralen laat opkomen. Hoe langzaam maar zeker het licht van de maan zich verenigt met de eerste krachtige stralen die de zon op het altaar laat vallen. En nog steeds rommelen de troffels, nog steeds is de klank oneindig hard en mooi. Nog steeds zie je hoe de elementalen zich in eenheid vormen en hoe zij hun krachten uitspreiden als een deken van energie, van zuivering, van loutering over deze aarde. Het is als het ware dat zij, in harmonie met de Bron, met de kracht van de aarde zeggen: Kijk, nu is het moment daar, wij geven onze krachten voor het nieuwe leven. De offers zijn gebracht, de mogelijkheden zijn geboren.
En zie hoe alles zich richt, hoe alles herademt. En op dat moment spreekt de Bron, spreekt de Bron tot de aanwezigen, spreekt de Bron tot de aarde, zeggende dat, wanneer men de harmonie herkent, wanneer men de eenheid van het “Al” herkent, geen wens onvervuld zal zijn. En dan zie je hoe degenen die gebeden hebben, gevraagd hebben voor genezing, voor inzicht, plotseling door deze Goddelijke kracht, die hier geuit is, genezen zijn, inzicht hebben of meegaan met Bel aan de andere zijde van het bestaan, waar geen mens, die aanwezig is tijdens deze ceremonie, onberoerd blijft, geen kracht onberoerd blijft. Want alles wordt opgenomen in de oorsprong, in de schepping van het nieuwe.
En zie dan, het offer is aanvaard, de rituelen zijn uitgevoerd, de trommels verminderen. De klanken deinen uit. De rust komt terug. En dan staat daar, in volle glorie, de kracht van het leven, dan schijnt de zon op het altaar en dan zie je hoe het bloed dat op het altaar ligt zich omzet tot het ware levensgoud, tot de ware energie waardoor de mens weer verder kan. Want de kosmos, de God, Bel, heeft de offergave aanvaardt, want zij was volledig in harmonie gegeven, alles was geboren uit deze krachtige harmonie. Een harmonie van het “Al bestaande” van deze aarde, een harmonie die miljoenen jaren geleden de bron is geweest van de planeet, die ons zo mild behandelt, die ons de mogelijkheid geeft, door het tijdloze heen steeds weer bij haar in de leer te komen. Steeds weer bij haar te kunnen proeven van haar kennis, van haar mogelijkheden, van het versmelten van de kracht van de zon, de kracht van de maan met de kracht van de aarde, ingekapseld in de golven van energie die uit de kosmos komen en dit alles omsluiten. Om telkens weer opnieuw dat Licht, het herborene te accentueren en aan de mens te geven als gift van de Goden.
En dan breekt de tijd van rust aan. De trommels verminderen tot een zacht zoemen. De fluiten, een lichte trilling en de snaren beroeren alleen nog maar de haren. De mens komt tot rust, helemaal tot rust. Hij is geladen met de kracht, hij voelt zich volledig herboren. Hij voelt de kracht van de Schepper in zich. En dan gaat hij terug, hij verlaat de offerplaats en begint als herboren met nieuwe gevoelens, nieuwe inzichten zijn tocht naar de plaats waar hij thuishoort. De priesters, zij sluiten het ritueel af. Zij trekken met hun gouden sikkels de beschermende cirkel zodat het gebied een jaar lang weer onbetreden zal blijven. Want de kracht van deze plaats is bepaald voor de ganse aarde.
En dan vertrekken de priesters, op één na, degene die de bijl hanteert, degene die de bijl draagt, de gouden bijl, het symbool van de harmonie tussen mens, planeet en Schepper. En deze priester, hij zal één jaar ter plaatse blijven, zorgen dat de kracht van de gouden cirkel rond het altaar in stand blijft.
Want deze plaats is een plaats van inwijding, is een plaats waar de Goden de aarde kunnen beroeren. En dan zien we, wanneer ieder is weggetrokken, wanneer de laatste priesters door de bomenrij heen zijn gegaan, hoe de eeuwenoude eiken zich sluiten rond de plaats. Hoe de kruinen zich plooien zodat er een dak van bescherming is. Dan zien we hoe de elementalen het geheel bevestigen, ervoor zorgen dat alles aanwezig is wat nodig is om deze plaats, om deze kracht in stand te houden.
Nawoord.
En deze krachten, vrienden, hebben jaren na jaren op deze aarde hun taak volbracht tot het ogenblik dat een andere heerser over deze aarde ging regeren. En nu zijn we weer zo ver. Duizenden jaren later in mensentaal, brengt de nieuwe heerser weer nieuwe mogelijkheden en zien we dat het oude gebeuren dat niet meer gekend is onder de wezens van de vorige heerser, omdat zij het verworpen hadden, maar nu terug, dankzij de invloeden, de golven van Licht die vergelijkbaar zijn met de kosmische golven die ongeveer in uw tijd een 7000 jaar geleden deze aarde innamen. Wij zien nu dat, na dat korte verloop de golf is teruggekeerd, de golf van Licht die terug zal ingrijpen op de werking van de aarde, het denken van de mens, de werking van uw cellen. Zodat langzaam maar zeker het oude dat de aarde, de laatste tijd eigenlijk heeft onwel gemaakt, kan weggeveegd worden. Dat de krachten van de aarde terug kunnen opbloeien, dat het vuur zijn taak kan vervullen, dat de lucht kan zuiveren, dat het water kan voeding geven en dat de aarde kan vruchtbaar zijn.
Al deze zaken kunnen, dankzij de golf die nu spoelt, de kracht, de energie die nu rondom u ontstaat en die zijn bevestiging vindt bij de terugkeer voor u hier op dit continent van de zon, van het Licht. De natuur zal terug zijn rechten krijgen. De harmonieën, de evenwichten zullen terug hun weg vinden en voor de mens zal er een nieuwe tijd aanbreken, een tijd waarin hij weer de ware weg kan vinden, waarin hij weer één kan zijn met zijn Schepper, waarin hij een leven kan leiden waarin de leerscholen voltrokken worden en zo verder met zijn God wandelen door de tijden heen;
Ach, misschien houdt u nog van het beeld van het kindje dat geboren werd. Ook dat symbool is ouder dan u denkt. Het nieuwe leven, al deze krachten, al dit leven, al dit nieuwe is nu aan het vormen. En de tijd dringt want binnen enkele dagen gaat de golf rond de aarde. Zal de aarde zich terug herpakken en zullen we zien hoe langzaam maar zeker, ach, in mensentijd duurt dat wel even, zich alles terug zal herstellen zoals het eens was 7000 jaar terug.
Want, of je nu denkt, we zijn 7000 jaar in het verleden terug, je bent erbij geweest, je hebt het meegemaakt of je bent nu. Tijd is een fictie, tijd bestaat alleen voor de geest die zich gevangen voelt in de stof. Maar wanneer ge u even, zoals vanavond bevrijdt van dit traliewerk, van deze stoffelijke gevangenis, dan kunt u alles maar ook alles herbeleven. Dan kunt u alles waarnemen, dan bent u één met de kracht, met de Bron. Dan bent u eigenlijk, in uw taal uitgedrukt, dat kindeke dat daar geboren is. Het Licht van de wereld. Dan bent u de krachten, als je dat vanavond hebt aangevoeld, dan kun je, wanneer je terug u even plaatst in meditatie, wanneer u terug even denkt aan de harmonie met de Vader, wanneer u terug even de Bron zijt, steeds weer deel zijn van deze kracht, steeds weer deel zijn van de harmonie waarin wij nu samen hebben gewerkt, waarin wij nu samen hebben de wereld een beetje beter gemaakt.
Dat de kracht van Bel u moge vergezellen. Dat ge deel moge zijn, onafscheidelijk van het Licht. Tracht deze kracht in u, delende met al uw verwanten die er open voor staan, dat het Licht u steeds moge begeleiden.