De speeltuin der goden

5 april 2002

Goede avond, beste vrienden. Alvorens ik met de feiten van de avond begin, moet ik eerst u erop wijzen dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend noch onfeilbaar zijn en dat wij het appreciëren wanneer u zelf nadenkt en uw eigen mening vormt.

Voor vanavond, indien het uw goedkeuring kan wegdragen, hadden wij gedacht het volgende onderwerp te bespreken, namelijk: De speeltuin der goden. Kan iedereen zich daarin vinden? Of zijn er mensen die zeggen: Ik wil iets anders behandeld hebben.

Wie zwijgt, stemt toe.

Natuurlijk, jullie zitten te denken: de speeltuin der goden, dat ik nu een relaas ga geven over alle soorten goden en godheden die de mensheid gekend heeft. Nee, dat is niet zo. Met ‘de speeltuin der goden’ bedoelen wij, in de geest, gewoon de mens op aarde. Omdat de mens voor zichzelf, in zichzelf, ieder voor zich in wezen een stukje god is. En wanneer we zien hoe de mens op deze planeet zich gedraagt, dan kunnen we het soms niet nalaten het te vergelijken met een speeltuin waar een groep kleine kinderen zich aan het amuseren is en waar, ondanks het toezicht enz. onder de kleine kinderen de wet van de jungle heerst.

Wanneer we dat vertalen naar de dag van vandaag, wanneer we dat vertalen naar uw maatschappij, hoe het reilt en zeilt, dan moeten we zeggen dat de volwassenen die zich als goden gedragen, eigenlijk het nog veel beter doen dan die kleine mannetjes in de speeltuin. Want niet alleen geldt hier de wet van de jungle, die is nog rechtvaardig, maar hier telt alleen nog maar de wet en in vele gevallen van diegene die denkt dat hij de machtigste is en de krachtigste, of de kapitaalkrachtigste.

Ik moet jullie niet vertellen hoe het op het ogenblik overal in uw wereld mis gaat, dat ziet u goed genoeg. Wanneer u mensen verkiest of aan het bestuur brengt die denken dat zij god zijn en dat zij gekozen zijn, om het zo te zeggen, door God om zich als god op deze wereld te gedragen, dan ziet u alras wat de gevolgen zijn. Kijken we in de geschiedenis, dan zien we een herhaling van vele factoren. De jullie gekende geschiedenis, kijk naar het Griekse rijk, kijk naar het Romeinse rijk, kijk naar de Egyptische beschaving: overal waren zij die de uiteindelijke macht hadden die geleid heeft tot de ondergang van die rijken, zij hadden het idee dat zij god waren en dat zij boven alles en iedereen konden handelen en dat zij konden doen wat zij ook maar wilden zonder dat dat enige repercussie voor hen zou gehad hebben.

Wanneer we dat bekijken naar de wereldreligies, dan zien we daar hetzelfde. We zien op het ogenblik bijna in elke wereldreligie dat de leiders denken dat zij god zijn en dat zij gewoonweg alles kunnen en zich mogen permitteren. Met als gevolg dat over gans deze wereld, gans deze aarde de chaos meer en meer toeneemt. We weten wel, en dat is hier al meermaals gezegd, dat die chaos samengaat met het totaal verdwenen zijn van een vorige periode, nl. de ‘Vissen’ en de ontwikkeling en de opbouw van het nieuwe tijdperk.

Maar u leeft vandaag en het zal u vandaag maar overkomen dat u last of miserie hebt met degenen die zich a.h.w. god achten en die denken dat de medemens het speelgoed is waarmee zij mogen doen wat zij willen. Daarom zou ik graag eerst enkele kleine regeltjes naar voor brengen die voor iedereen interessant zijn om in deze dagen toe te passen en daardoor zich redelijk neutraal te kunnen opstellen t.o.v. alle gebeurtenissen, waardoor u dan ook meer rust zal kennen en ook voorbijgaan aan meestal negatieve zaken, of toch voor u negatieve feiten.

Eén van de belangrijkste punten die ik kan aanhalen, is: Wat er ook gebeurt, trek nooit partij. We zien op het ogenblik weer een enorm hoog oplaaiend conflict tussen het Palestijnse volk en het joodse volk. Dat conflict houdt veel meer in dan hetgeen wat naar voor gebracht wordt. In zo’n conflict, of het nu dit is of het conflict dat in Afghanistan bezig is of dat op nog andere plaatsen in de wereld plaatsvindt, houd u daar tussenuit. Vel geen oordeel en ga ook niet met anderen in discussie over wie nu gelijk heeft of wie ongelijk heeft. Ik zal dit even voor jullie trachten duidelijk te maken waarom u zo’n neutrale houding best aanneemt.

Welke partij u ook kiest op het ogenblik, die partijen worden gedreven door een ontzettende haat t.o.v. de ander. Wanneer we deze zaken bekijken, dan ziet u dat astrale werelden daar zeer actief zijn, in beide kampen. En dat die astrale werelden ervoor zorgen dat het conflict en de conflicthaarden steeds erger en scherper worden. Op het ogenblik dat u partij kiest, zelfs hier in het westen, voor een of andere partij, gaat u automatisch u ankeren aan die astrale schillen, aan die gedachtepatronen, en krijgt u zonder dat u het weet een meegezogen worden in dat geheel en alras wordt u betrokken, hetzij in relletjes, hetzij ergens in een bomexplosie, hetzij in andere baldadigheden. Zelfs wanneer u gewoon maar de nieuwsberichten waarmee u overspoeld wordt en die zeer sterk ingekleurd zijn, zelfs wanneer u daar partij gaat trekken, wanneer u daar gaat zeggen: Ja, maar die zijn verkeerd, of: die zijn goed, of: dit is zus of zo, zal u opmerken dat de sfeer die daaruit voortkomt, voldoende is om u ook een bepaalde kregeligheid te bezorgen.

Wanneer u de laatste weken even rondom u gekeken hebt, dan zal u opgemerkt hebben dat zeer veel mensen op het ogenblik agressief zijn, dat zeer veel mensen prikkelbaar zijn, veel sterker dan tevoren. En dat die prikkelbaarheid met de dag a.h.w. overal toeneemt. U ziet dat niet alleen bij een betoging, zoals er nu op het ogenblik bijna over gans de wereld gebeuren wat die conflicten aangaat, maar u ziet dat ook in het gedrag in het verkeer. U ziet dat ook gewoon in het gedrag op de werkplaats, in burelen, in warenhuizen. Overal, als u goed oplet en kijkt, ziet u dat mensen geprikkeld zijn, veel harder dan normaal reageren en dat ze dikwijls ook onbegrijpelijk reageren, met alle gevolgen van dien. Mensen die op dit moment een beetje zwak staan, die bv. de neiging hebben om depressief te zijn en die meegaan in zo’n sfeer, die gaan dan in vele gevallen zaken uithalen die achteraf, wanneer zij de zaak rustig kunnen bekijken, onbegrijpelijk zijn.

Zo krijgt u natuurlijk de meest opvallende zaken zoals u in Frankrijk meegemaakt hebt van iemand die gewoon doordraait a.h.w. en die dan mensen begint uit te moorden. Maar het kan even goed zijn dat het niet zo erg is dat het tot vechtpartijen komt, vernielingen van eigendom enz. U moet goed begrijpen dat de sfeer die nu aanwezig is, en die nog steeds sterker wordt opgebouwd en waar we u maanden geleden al voor verwittigd hebben, dat die eigenlijk a.h.w. als een zeer sterk negatief, chaotisch veld rond de wereld gaat. Het is heus niet alleen in Israël of Palestina dat men nu vecht. Kijk maar de wereld rond. Zelfs op het ogenblik zijn er veel rellen in Ierland, in Engeland, noem maar op. Rellen breiden ook uit in India, in Pakistan. Het is a.h.w. of het is een keten van chaos die zich sluit, die doordat die rellen en die zaken steeds sterker worden, ook maar verder en verder expansie voert om zo, bij wijze van spreken, de ganse wereld daarin te betrekken. De kwestie is dat u zich daarvan kan distantiëren, dat u daar niet in meegaat. Dat is zeer, zeer belangrijk.

Een tweede punt dat in deze tijd ook enorm belangrijk is, dat is: hecht u aan niets. Al wat u bezit, beschouw dat als iets wat u voorlopig kan en mag gebruiken. Maar hecht u er niet aan als zijnde: Dat is van mij, en enkel maar van mij. Want hoe sterker u op het ogenblik in deze situatie u aan bezit hecht, zal uw bezit afgenomen worden, dat het beschadigd wordt. Dat er van alle zaken kunnen gebeuren die u weer a.h.w. aanzetten tot kwaadaardigheid, tot boosheid. Wanneer u zich kan distantiëren van het idee: “Dit is allemaal van mij en van niemand anders”, maar wanneer u kan zeggen: “Kijk, wat ik hier heb, dat gebruik ik en wanneer het nodig is dat een ander even daar gebruik van maakt, zal ik mij daar niet aan storen.” Bv.: u hebt een fiets, u bent aan het werken en uw buurman heeft toevallig een fiets nodig, dat u kunt zeggen: “Man, gebruik hem maar, ik kan hem toch even missen”, dan zit u al op het goede spoor. Het is van belang van zeker aan te voelen dat u volledig vrij staat van alle bezittingen.

Dat wil niet zeggen, en interpreteer het niet verkeerd, dat ik gezegd heb dat u uw boterham niet mag verdienen, dat u niet in een huis mag wonen, dat u niet met een wagen mag rijden. Maar wanneer bv. uw wagen voor u meer waard is dan bv. uw eigen man of vrouw, dan is het serieus fout. Het moet zijn: “Het is vandaag een ander gebruiksvoorwerp dat ik nu gebruik. En meer niet.” Wanneer u in een huis woont, dan is het vandaag handig dat u dat kan gebruiken. Maar lig a.u.b. niet wakker van wat binnen 10, 15 of 20 jaar zal wezen. Eerstens, dat weet u toch niet in deze periodes, en tweedes: door dat te doen, beperkt u ook de mogelijkheden die u vandaag en die u nu hebt. Het is van belang dat u zich zo vrij mogelijk van bezittingen stelt in deze tijd.

Want stel dat door de omstandigheden waar u bent bv. door rellen of oproer of wat er ook kan gebeuren, u in iets betrokken wordt waar aan uw bezit geraakt wordt en u gaat u daar aan vast ankeren, dan kan het wel eens zijn dat u sneller aan onze zijde bent dan u lief is. Of misschien dat u in een kliniek terechtkomt voor langere tijd. En dan bent u uw bezit ook kwijt, maar zit u meteen in de miserie. Bent u aan onze zijde, dan bent u eigenlijk nog het beste af, alhoewel ik denk dat jullie dat zo niet zullen interpreteren.

Een volgende punt dat ik ook hier naar voor wil brengen, is al wat u bezit en wat u a.h.w. op het ogenblik als uw eigendom beschouwt, beschouw dat als iets dat u gegeven is, dat u gekregen hebt maar – en dat is dan in deze maatschappij misschien ook weer een beetje contradictorisch – deel er gul van mee met degenen die het nodig hebben. Doe a.u.b. niet op het ogenblik: “Dit is enkel van mij en iedereen blijft daar af.” Want ook hier weer gaat u hebben door de sfeer die er heerst dat men heel gemakkelijk, is het niet de staat, dan zijn het wel mensen die nachtelijke arbeid doen, u komen bevrijden van vele zaken. En dan voelt u zich ook minder goed.

Een ander facet is dat wat er ook gebeurt – en dat mag zijn op politiek, religieus, materieel gebied, noem maar op – zorg dat u uw eigen mening over iets hebt. Dit klinkt misschien in tegenstelling met het eerste punt, maar het is niet zo. Zorg dat u een eigen gedachtebeeld hebt en leef volgens dat gedachtebeeld. D.w.z., en als ik terugga naar het 1e punt: er is een strijd. Uw gedachtebeeld is dat u de vrede en de rust in uzelf wil bewaren. Dat u niet deelneemt aan die strijd, dat u zich ook geen mening vormt aangaande: die en die staan zo in hun recht, die en die staan zo in hun recht. Nee, dat u gewoon het beeld van u zelf bekijkt: dit ben ik, zo sta ik in de wereld, dit is de weg die ik wil bewandelen. En op die wijze de vrede en de rust in u laat ontwikkelen en laat zijn werk doen. Dan zal u ook zien dat zeer veel zaken op het ogenblik aan u zullen voorbijgaan en a.h.w. zelfs, in sommige gevallen, u zullen ondersteunen om de houding en uw idee a.h.w. te kunnen handhaven en te kunnen ontwikkelen in totale positiviteit naar uw medemens toe.

Een volgende punt is: stoor u niet aan menselijke wetgevingen. Dit is van groot belang. Wanneer u zich aan alle mogelijke normen en wetten die op het ogenblik de maatschappij met massa produceert – het is bijna of  de wetgevende instellingen in de westerse landen werken nog sneller dan een broodjesbakkerij – men gooit en men maakt maar wetten, men creëert maar van alle mogelijke verplichtingen enz. naar de bevolking toe waarvan u heel goed weet: kijk, dat kan niet of dat zit fout of dat is helemaal te dom. Stoor u daar niet aan! Leef op het ogenblik volgens de innerlijke wetten die u voelt. Ik zou bijna zeggen: leef volgens het kosmische principe dat in u leeft. Kijk, kosmische wetten, goddelijke wetten, kan u niet overtreden, dat is onmogelijk. En menselijke wetten zijn meestal gemaakt om een bepaalde machthebber de macht te laten behouden of hem nog rijker te laten worden. U kan natuurlijk zeggen dat we in een maatschappij leven en daar moeten regels zijn en daar moeten afspraken zijn. Daar ben ik met u akkoord. Als mens zijn er bepaalde regels en afspraken waar u zich kan aan houden om de maatschappij juist te laten functioneren. Maar op het ogenblik dat zulk een regel of zulke afspraak ten nadele gaat van de medemens of laat ons zeggen dat zij algemeen fout is, stoor u er niet aan, leef volgens de wijze dat u aanvoelt dat het juist is. U zal zien, u zal veel evenwichtiger, veel rustiger in deze maatschappij kunnen functioneren.

O, ik weet, mensen die in de advocatuur zitten, zullen zeggen: dat kan niet, dat mag niet, want dan zal de maatschappij direct in chaos zijn. Neem mij niet kwalijk, het is dankzij alle mogelijke wetten en wetjes, dankzij alles wat de laatste tientallen jaren gemaakt is dat de maatschappij op het ogenblik zo chaotisch kan zijn. U zal ten andere zien in evolutie dat langzaam maar zeker meer en meer wetten gewoonweg terug zullen verdwijnen onder het stof omdat zij gewoon niet meer toepasbaar zijn.

Een volgend punt, en dat is ook niet onbelangrijk, dat is vooral wat betreft de filosofieën die op het ogenblik gangbaar zijn. Dat u een bepaald geloof aanhangt, kunnen wij verstaan. Wat zeker noodzakelijk is, is dat u zelf nadenkt. Wanneer mensen tegen u zeggen: “Wij brengen u het woord van God” enz., denk zelf na over wat zij vertellen. Desnoods vraagt u maar: “Mijn vriend, hoe bent u aan dat woord gekomen?” Maar gewoonweg op het ogenblik meegaan en meelopen in de tendens van langs de ene kant, hier zitten we in een christelijke maatschappij: alle mogelijke sekten die het christelijke aanhangen en die daar hun eigen ’soepje’ van gemaakt hebben, als u dan goed gaat nakijken, dan zal u opmerken dat 90% van al wat op het ogenblik onder die noemer valt, gewoonweg een zeer rijk belegde boterham brengt voor degenen die de leiding hebben van zulke religies of zulke organisaties. Ziet u het meer naar het oosten toe, naar de islam, dan krijgt u ongeveer dezelfde fenomenen. Alleen is het dat men daar nog eerder uw leven vraagt dan dat men uw centen vraagt. Wat logisch is omdat de armoede daar meer ingeburgerd is. En zo kan u verder gaan.

We moeten wat dat betreft ook weer gewoon nadenken. En wanneer men tegen u zegt: “Beste vriend, God gebiedt u om ten strijde te trekken”, dan vraagt u maar aan zo iemand: “Wel vriend, geef mij daar dan maar eens het bewijs van, dat die God dat van mij vraagt.” Vooraf wetend dat zo’n bewijs niet leverbaar is want er is geen enkele God die vraagt om ten strijde te trekken. En zo kan u 1001 zaken a.h.w. voorkomen, problemen voorkomen en kan u, ondanks de chaos die nu overal rondom u heerst, toch nog een leven leiden waarin u betekenis kan hebben voor uw medemens, waarin u uw eigen weg naar bewustwording langzaam maar zeker kan laten ontwikkelen.

En dan zijn er nog kleine zaken die op het ogenblik ook van belang zijn. Men tracht u langs alle kanten met van alles te overbluffen: U moet bv. zo of zo eten. Of u moet u bv. zo of zo kleden. Of u moet elk jaar die en die onderzoeken ondergaan. Lieve mensen, laat u daar niet aan vangen. Het ganse geheel van al die naar voor geschoven, hoe moet ik het uitdrukken, ‘moetigheden’ die de maatschappij a.h.w. naar iedereen toe wil projecteren, als u achter de schermen gaat kijken, dan zal u opmerken dat dat ook weer niets anders is dan grote multinationals, industrieën enz. die achter al die theorieën zitten omdat zij daar voorlopig een winst in zien.

Wanneer men zegt: Iedereen moet bv. elk jaar dat of dat onderzoek ondergaan want zo kunnen wij bv. 100 of 200 mensen redden van die of die ziekte, neem aan dat juist het omgekeerde achter gans de campagne zit. Het is niet zo dat de heren die zo’n campagne opzetten, dat deze begaan zijn met 100 of 200 mensen minder die ziek worden. Zij weten goed genoeg dat door de campagne het ziektepatroon stijgt, dat zij meer inkomen hebben omdat door zo’n campagne veel meer mensen gevonden worden waar men de schrik kan inbrengen en waarvan men kan zeggen: “Kijk, u hebt misschien dat, dus nu gaan we deze of gene onderzoeken uitvoeren”, met alle gevolgen van dien.

Dit klinkt misschien cru voor de aanwezigen hier, maar dat is de werkelijkheid die er achter zit. Zo goed dat, zoals ik gehoord heb, men in deze maatschappij op het ogenblik weer campagne gaat voeren om elke automobilist te verplichten zijn ogen te laten controleren enz. Ook hier weer zit het lobbywerk van grote fabrikanten van brilglazen, zit lobbywerk van oogartsen achter die zo hun terugschrijdende inkomen weer trachten op te krikken. Zo ziet u dat op elk terrein. Zo ziet u dat op het terrein van de voedselketen, zo ziet u dat voor alle mogelijke zaken. En daarom, en dat is de essentie waar ik deze avond naartoe wil: Mensen, denk zelf na, laat u niet dirigeren, laat u niet leiden door wat de media, die op het ogenblik langs geen kanten nog vrij is, de media die op het ogenblik langs alle kanten gedirigeerd wordt, u naar voor schuift, u voor warm maakt.

Want het is niet alleen dat u op het ogenblik verkeerde informatie krijgt over wat gebeurt in oorlogsgebieden maar zelfs de informatie die u uit uw eigen omgeving krijgt en die u misschien zelfs eens zou kunnen controleren, daaruit zal ook blijken dat die informatie zeer lukraak is en in een bepaalde richting is gemanipuleerd waardoor u ook weer aangezet wordt tot, in het geheel van die maatschappij, een bepaald beeld, een bepaald idee te gaan opperen en te gaan volgen waardoor u voor bepaalde belangengroepen op aarde hier weer een interessante, neem mij de uitdrukking niet kwalijk, melkkoe bent geworden.

En dat is, beste vrienden, wat we vanuit onze zijde willen vermijden. Dat is wat we vanuit onze zijde willen stoppen. Niet alleen met de zaken steeds te herhalen, met ze op avonden zoals deze naar voor te brengen, maar ook inspiratief. De mens leren terug zijn zelfstandigheid te vinden. De mens terug leren zelfstandig te beslissen en zijn beslissing, zijn houding niet te laten afhangen van een of andere multinational of van een of andere politieke leider die zogezegd democratisch verkozen, in feite door het kapitaal op de troon is gezet

Want ook hier hebben jullie een verkeerd beeld, ook hier denken jullie dat wereldleiders vrij verkozen zijn. Vergeet het. De manipulatie en het kapitaal dat daar achter steekt om bepaalde zaken te bereiken, is op het ogenblik nog in handen van enkele tientallen grote concerns. Of beter gezegd: enkele tientallen families die heer en meester zijn over die concerns. Families die op deze wereld voorlopig nog kunnen beslissen of er oorlog uitbreekt, of er armoede uitbreekt, of er hongersnood uitbreekt, of er vrede is. Wees gerust, langzaam maar zeker, wanneer de chaos toeneemt, zal dit machtsspel ook gewoon uitdoven

Want hoe meer mensen langzaamaan gaan inzien hoe zij gemanipuleerd worden, hoe zij bedrogen worden door deze families, door deze politiekers die daar aan vasthangen, door deze industrieën die zij doen draaien, hoe meer de mens dat gaat door hebben, hoe minder macht zij zullen krijgen. En wees ervan overtuigd, dat kunnen we u wel zeggen, in eerste instantie zal men vechten om zijn macht te behouden, zal men nog meer conflicten laten uitbreken, zal men proberen met soldatenlaarzen alle verzet en alle anders denkenden te vermorzelen. Maar uiteindelijk hebben zij de ganse evolutie in de kosmos tegen. Uiteindelijk zijn zij nog de laatste restanten van een oud bastion dat langzaam maar zeker plaats moet maken voor wat in de nieuwe heerser, in de nieuwe tijd tot uiting zal komen.

Langzaam maar zeker zien we ook dat op deze aarde, wat wij noemen vanuit onze zijde, een nieuw ‘wortelras’ ontstaan is. Het is zo dat langzaamaan het mensenras ook wijzigingen zal ondergaan en zal komen tot een totaal andere ingesteldheid, tot een totaal ander denkpatroon. U zal tussen dit en, laat ons zeggen, een goede 100 à 200 jaar zien dat zeer veel mensen wat nu nog a.h.w. bekeken wordt als alternatief, bestempeld wordt als occult, als magisch, gewoon in het dagelijkse leven gaan gebruiken. U zal langzaamaan overal, zeker vanuit jongeren, een ontwikkeling zien gebeuren waar steeds meer mensen gaan samen zitten en zullen beseffen waarvoor zij a.h.w. gekozen hebben om nog op deze wereld te leven en deze evolutie door te gaan. Dit is het positieve dat zal voortkomen uit alles wat op het ogenblik dagelijks aan het gebeuren is en wat voor degene die het natuurlijk ondergaat en die erin moet leven het als een negatief en als een zeer zwaar, ellendig spel wordt ervaren.

Dit, mijn vrienden, is eigenlijk de speeltuin der goden. Dat was wat ik ermee bedoelde toen ik dit als titel aanvoerde. Langzaam maar zeker wordt het tijd dat de goden die in deze speeltuin werkzaam zijn, verdwijnen en dat a.h.w. er nieuwe goden komen die niet meer in de speeltuin zitten, maar die tenminste al een minimum aan ontwikkeling, geestelijke ontwikkeling in zich dragen waardoor langzaamaan de aarde terug tot een planeet kan komen die voor de geest een mens inhoudt die de moeite waard is om in te incarneren en om een mensenleven door te maken.

Langzaam maar zeker zal u opmerken en zal u ook zien dat zeer velen van de op het ogenblik bijna onwankelbare instellingen of dat bepaalde zaken waarvan het niet voorstelbaar is dat ze  verdwijnen, langzaamaan een voor een zullen verdwijnen. Dat ganse opgebouwde instituten, ganse systemen een zo onontwarbare knoop gaan vormen dat zij gewoon zichzelf opheffen. Al deze zaken staan voor de deur. En de meeste onder u hier aanwezig zullen dat langzaam, dag na dag, kunnen waarnemen. En dan zal u opmerken: “Tiens, dat is toen gezegd, en hier zien we de evolutie.”

Wees niet bang, wees niet bang wanneer u berichten hoort: “Er zal geen geld meer zijn voor dit.” Wees niet bang wanneer u berichten hoort: ”De voedselketen is zo vergiftigd dat dit of dat niet mag.” Wees niet bang wanneer men zegt: “De luchtvervuiling is zo erg dat dit en dat aan het gebeuren is.” Zet u er buiten. Ga niet mee met al die berichten die komen. Laat ze voor wat ze zijn. Denk in uzelf: kijk, ik ben hier om mijn weg te gaan, en ik ga mijn weg, in vrede en in rust, en vooral in harmonie. En tracht dat uit te dragen, ook naar de mens in uw omgeving. Tracht dat overal door te geven.

En dan, beste vrienden, is er nog één punt dat ik toch zeer belangrijk vind en dat ik hier vanavond naar voor wil schuiven. Het punt dat het vanuit onze zijde gezien wordt als een zeer belangrijk gegeven dat de mens op het ogenblik de moeite zou moeten doen, of zou moeten proberen, om minstens dagelijks zich even terug te trekken, zich even in zichzelf terug te trekken, zich even af te sluiten van zijn omgeving en even a.h.w. te mediteren over wie en wat hijzelf of zijzelf is en in zichzelf, en dat is belangrijk, de harmonie te vinden, de vrede te vinden. En dan zal u opmerken, wanneer u dat doet, wanneer u daar een gewoonte van maakt, dat u niet alleen lichamelijk sterker zal zijn – want vergeet niet: u mag vitaminen nemen, u mag alle mogelijke medicatie nemen, u mag sporten, u mag alles doen voor uw stoffelijk lichaam wat u wil – maar wanneer de geest onrustig is, wanneer de geest zijn evenwicht niet vindt, dan helpen die zaken helemaal niet.

Dan kan het zelfs zijn dat door het nemen van vitaminen, u het lichaam eigenlijk intoxiceert. Dan kan het zijn dat door tekort aan bepaalde voedingsstoffen omdat u vindt dat u anders te zwaarlijvig wordt, dat u gewoon andere zaken in uw lichaam ondermijnt. Het is van belang in deze tijd, en zeker in deze tijd, dat u een geestelijk rustpunt vindt. Het is van belang dat u de moeite doet, al is het maar 10 minuten per dag, u even terug te trekken, even te zeggen: “Dat iedereen mij even met rust laat”, en even over uzelf na te denken. Desnoods zegt u een gebedje, maakt niet uit. Maar de kwestie is dat u voor uzelf innerlijk de rust kan vinden, het evenwicht kunt vinden. Dat u even kan vergeten wat de problemen, wat de zorgen van de dag zijn

En dan zal u opmerken, wanneer u dat doet, wanneer u daar een gewoonte van maakt, dat vele problemen en vele zorgen waar u zwaar aan tilt, na die 10 minuten blijken niet zo zwaar te zijn. Of dat u gewoon vanuit die geestelijke rust een antwoord krijgt op vragen of problemen waar u al uren of dagen mee zat zonder dat u er uit geraakte. Want dat is van belang, lieve vrienden, dat is in de 1e plaats dat u voor uzelf uw geestelijk evenwicht in stand houdt. Dat is veel belangrijker dan een lichamelijk evenwicht. Want als uw geestelijk evenwicht in orde is, dan kan uw geest a.h.w. uw lichaam in evenwicht houden. Maar in omgekeerde zin is dat onmogelijk.

Dus tracht dagelijks even u terug te trekken, even te mediteren. Tracht te ontdekken wie u zelf bent. Tracht aan te voelen welke weg u wil gaan. Tracht waar te nemen wat voor u belangrijk is. En aan de hand van wat u in die korte tijdspanne ervaart, dat over te dragen naar het dagelijks leven. En dan zal u weer opmerken dat u, ondanks alles wat er rondom u gebeurt, u toch een evenwichtig en gelukkig leven kan leiden. Dat zelfs wanneer een lichaam bepaalde ziektepatronen vertoont, dat die ondergeschikt zijn aan het geestelijke.

Want één van de belangrijke punten is, en dat wordt nogal eens vergeten onder de mensen: wanneer iemand een probleem met zijn lichaam heeft, aanvaard het gewoon. Verzet u er niet tegen. Door het te aanvaarden kan het lichaam het op de beste wijze herstellen. Door u te verzetten, blokkeert u alle natuurlijke elementen die kunnen bijdragen tot een zo goed mogelijk functioneren.

Dit is natuurlijk iets wat men in de huidige gemedicineerde wereld niet graag hoort. Maar toch is het nog altijd één van de belangrijkste zaken. Waar de geest in evenwicht is, kan het stoffelijk lichaam zeer veel aan. Waar de geest in onevenwicht is, kan het stoffelijk lichaam bijna niets meer verwerken. Dus, lieve vrienden, doe de moeite in de komende tijd wat tijd te nemen. En dan zal u zien dat u zich niet alleen geestelijk beter gaat voelen maar dat u zich ook lichamelijk beter gaat voelen.

En wat daarin ook nog zeker een punt van belang is: u mag gerust over wereldvrede mediteren, maar ik denk dat het beter is dat u gewoon het houdt in uw eigen omgeving. Wanneer u over wereldvrede gaat mediteren, wees er dan van overtuigd dat u niet in de mogelijkheid bent om zulke kracht op te wekken dat u de wereld gaat veranderen. Maar wanneer ieder de wereld rondom zich verandert door gewoon vrede in zichzelf te vinden en die door te geven aan zijn naaste – en daarmee bedoel ik dan degene die naast hem leeft, woont – en als iedereen dat doet, dan voltrekt zich het wonder van de wereldvrede, veel sneller dan wanneer u een kerk vol zitten hebt waarin iedereen bidt voor de wereldvrede. Want die giet alleen maar op dat moment olie op het vuur om nog sterker te vechten. Want men vertrekt dan vanuit het feit: Wij zien het zo, en zo moet het. En dan hebt u al tegenstand geschapen.

Zo ziet u maar dat een speeltuin van goden nog verrassingen kan inhouden. Zijn er op dit moment onder jullie vragen? Had u bepaalde aspecten graag verder belicht gezien? Dan zou ik zeggen: vraag het dan nu.

Vragen

• Ik zit nog met één vraag, broeder, en die zit er al heel lang: in veel zittingen wordt vaak gezegd dat als u het in dit leven niet kan afwerken, bepaalde zaken die u moet meemaken, dan kan u nog wel eens teruggaan want het leven is eeuwig. Maar als het leven eeuwig is, dan snap ik eigenlijk niet goed waarom mensen dan moeite zouden doen om te evolueren.

Mag ik een kleine correctie aanbrengen: Het leven is eindig, het bestaan is eeuwig.

• Het leven is eindig, het bestaan is eeuwig. Maar als het bestaan eeuwig is, dan maakt het toch niets uit, dan kun je op een gegeven moment toch beter zeggen: ik zie het niet staan, ik leef er maar op los, dan zal ik het in een volgend leven wel anders doen. Dat zou een gemakkelijke theorie zijn. Of ik ga een bepaald ding niet doen.

Wanneer u zou zeggen: ik leef er op los, zonder dat u iemand benadeelt, gewoon gelukkig zijn, wie houdt u tegen? Alleen u zelf. Kijk, ik zal een antwoord geven op uw vraag: toen u klein was, ging u naar de lagere school, het 1e leerjaar, het 2e, het 3e en het maakte niet uit of u het 1e leerjaar in 1 jaar deed of in 2 jaar of in 3 jaar. Alleen is de vraag of u het aangenaam zou gevonden hebben om elk jaar 3 maal te doen. Wanneer u als geest een lichaam kiest, dan houdt dat in dat u al een zekere weg hebt doorlopen. Ik zeg niet: zij die gewoon incarneren om iets te ontvluchten, maar zij die incarneren en trachten iets van de stof te leren. Dan is het of u naar een 1e leerjaar gaat, een 1e middelbaar of een 1e kandidatuur aan de universiteit. U tracht dat zo goed mogelijk te doen als geest omdat u dan, wanneer u terug aan onze zijde komt, weer verder in het licht kunt. Tot het ogenblik dat u uw 2e kandidatuur kan gaan doen, dan tracht u dat af te maken en zo kan u dan verder komen.

Ik weet, er zijn natuurlijk altijd mensen die liever steeds de jaren opnieuw doen, maar die dan niet a.h.w. studeren maar i.p.v. te studeren, in onze tijd was dat pinten gaan drinken. Ik herinner mij nog de universitaire periode die ik destijds heb meegemaakt: bij ons, enkele honderden jaren geleden, waren de universiteiten nog niet zoals ze nu zijn. Maar we hadden ons studentenkot, ook niet vergelijkbaar met heden hoor, maar er waren overal van die aangename, gezellige herbergen waar meestal de dochter van de herbergier of de waard nogal een mooie meid was en dan is het natuurlijk op die leeftijd veel interessanter om ’s avonds een lekkere pot te pakken en te flirten met de dochter van de waard. En dat u er dan natuurlijk een paar jaar langer over doet, ja, zo kan u het bekijken als een geest incarneert en a.h.w. zou zeggen: Och, laat de wind maar waaien.

Maar uw geest zegt dat niet. Als u bewust incarneert en u zoekt een weg, dan zoekt u de beleving waarvoor u geboren bent, te doorleven, door te maken, mee te maken. Want als u dat hebt meegemaakt, weet u dat u weer verder kan. Dan is die beperktheid, dat vastlopen aan onze zijde, het niet meer verder kunnen, is dan verlegd. Dan komt u terug en kan u weer verder gaan. Dan is het alsof u een studiejaar achter de rug hebt en de vakantie is aangebroken en u kan er eens van genieten, u kan eens op reis gaan, u kan nieuwe horizonten ontdekken. Dat is de reden waarom het van belang is dat u in uw leven zaken leert en doet, en misschien zelfs nog meer dan dat waarvoor uw geest eigenlijk incarneerde.

Want het best dat op het ogenblik dat u in een bepaald voertuig aanwezig bent, dat u opmerkt dat er nog meer mogelijkheden zijn en dat uw geest u in een bepaalde richting duwt en trekt om nog meer zaken te ervaren. Want vergeet niet, het is niet voor uw lichaam dat u hier rondloopt, het is uw geest die het lichaam als voertuig heeft gekozen. Zoals u als stofmens een auto kiest volgens deze voor u praktisch is en waarvoor u hem gaat gebruiken.

En dan kan u ook zeggen: wat maakt het nu uit of ik bv. een Lada kies, als die er nog zijn in deze periode, of ik kies een Rolls-Royce. Maakt niet uit. Alleen, als u zich verplaatst, zal u wel opmerken dat er een klein verschil is. En misschien is het wel zo dat die Lada, wanneer die in panne valt, dat u die met een veiligheidsspeld kan repareren. En als u met die Rolls-Royce in panne valt, dat u een maand stilstaat eer dat ze vanuit de fabriek het juiste onderdeel hebben gebracht. Maar misschien hebt u dan het voordeel dat ze uw hotel betalen.

Kijk, het hangt er gewoon van af hoe u de zaken bekijkt. Garagisten, neem mij mijn uitdrukking niet kwalijk, maar denk er eens over na en dan zal u zien dat er waarden in liggen. Natuurlijk, ik weet, voor de aanwezigen hier telt dat niet.

Goed, ik hoop dat ik het voor u heb kunnen duidelijk maken dat het van belang is dat u beseft dat het bestaan eeuwig is. En vraag mij niet wat dat eeuwig bestaan inhoudt, want ik weet dat niet. Zo ver ben ik heus niet. Ik weet dat onze weg gaat naar het licht. Maar ik weet ook dat ik nu aan gene zijde tevreden ben dat ik, toen ik nog leefde, de emotie en de zaken heb doorgemaakt waarvoor ik op deze wereld was gekomen. En ik ben dan misschien wat vroeger dan anderen terug naar de andere zijde kunnen gaan – en ik heb het mij niet beklaagd – en ik hoop dat dankzij die leerschool daar dat mijn vakantie aan onze zijde nog lange tijd mag duren. Want ik heb heus, als ik zie hoe de wereld nu in elkaar steekt, weinig zin om daar te moeten incarneren.

Maar wanneer ik op een moment niet verder meer zal kunnen, ja, dan zal ik terug moeten gaan zoeken en keuzes maken waar ik eventueel kan incarneren om verder geestelijk te evolueren. En dan weer zal het van belang zijn dat ik een zo juist mogelijke keuze maak zodat ik een zo correct mogelijke leerschool doorloop om weer voor een langere tijd bevrijd te zijn. Of misschien voor altijd vrij te zijn van de stof en verder in het licht te kunnen evolueren.

• Broeder, het is misschien een aanzet op een eerdere zitting op een andere plaats, we hebben sinds het jaar nul verschillende profeten gehad, zij hebben een bepaalde boodschap gebracht die eigenlijk allemaal in dezelfde lijn liggen. Volgens wat ik begrepen heb, zijn er in de jaren ’80 een wereldleraar en een wereldmeester geweest. Waarom heeft die leer of dat basisprincipe, waarom duurt dat zo lang? Dat heeft meer dan 2000 jaar geduurd voordat dat een zekere evolutie kent en waarom heeft zich dat op een bepaalde manier moeten herhalen? Als ik zie dat een Christus iets brengt en dat u pas na 2000 jaar probeert daar een doorgang in te krijgen onder de mensen, dan is het mij niet duidelijk. Of heeft tijd dan totaal geen belang meer?

Uw vraag is eigenlijk een avond op zich, en misschien meerdere avonden. Maar toch zal ik trachten u een antwoord te geven in een korte tijd. Wanneer Jezus Christus zijn boodschap bracht, dan was dat in een tijd die even gewelddadig was en even gruwelijk a.h.w. als de huidige. Toen waren er misschien geen tanks maar toen waren er wel andere wapens en het moorden en elkaar vernietigen, was even sterk. Het is meestal in zulke tijden dat nieuwe filosofieën geboren worden omdat de mensen die in die ellende zitten, gaan zoeken naar iets anders. En het is op die grond dat het mogelijk is dat een filosofie zich dan ontwikkelt. Wanneer we kijken naar de wereldmeester en de wereldleraar, dan zien we hetzelfde: dat die filosofieën ontwikkeld zijn op het ogenblik dat er enorme strijd en enorme ellende was in de landen van Iran, Irak, Pakistan, India enz. Het is op die grenzen en tijdens de strijd ook weer dat die boodschap gebracht is.

Het is dankzij dat systeem dat een boodschap kan overleven ondanks alles. Want u mag niet vergeten dat de boodschap van Jezus Christus 2000 jaar later nog even actueel is als in de periode van 2000 jaar geleden. Maar wat zien we? Wanneer mensen een bepaalde filosofie gaan aanhangen, dat zij die filosofie gaan gebruiken als een instituut om macht te hebben. We zien dat de leer die Jezus op aarde gebracht heeft, zo veranderd is, zo verdraaid is dat van de oorspronkelijk leer er eigenlijk weinig of niets is overgebleven. De leer is tot een instituut gemaakt, tot een kerk die macht had en macht heeft gehad en nog macht tracht te behouden.

Daarom is het noodzakelijk dat op een bepaald moment steeds nieuwe leraars opduiken die de leer terug in een aangepaste vorm trachten naar voor te schuiven. Dit is dan ook gebeurd. En nu zie je dat langzaam maar zeker overal ter wereld onder die of onder die vorm die leer doordringt. Maar neem gerust van mij aan, bekijk uw eigen maatschappij, zie hoe deze maatschappij a.h.w. gedomineerd wordt door een andere geloofsovertuiging die jullie zogezegd ‘exacte wetenschap’ noemen. Een exacte wetenschap die aanhangers heeft die alles vernietigen wat zogezegd niet in hun kader past.

U kan in feite zeggen dat de ontwikkelingen die zich de laatste 100 jaar hebben voorgedaan, te vergelijken zijn met wat de zwart magiërs in de tijd van Atlantis deden vóór de ondergang. Hetzelfde gebeurt hier. De maatschappij heeft een soort ‘upper class’ gemaakt van degenen die, bij wijze van spreken, een soort diploma hebben, dat enkel en alleen door hun kaste erkend wordt en gegeven wordt. Waarvan zij zeggen: “Wij weten het en al de rest weet niks.” Zij hebben daar macht uit gehaald, wat allemaal in de aanloop tot de ondergang heel logisch was. Die zaken kunt u gewoonweg niet, zoals u het vraagt, met een filosofie vernietigen. Dat moet langzaam maar zeker gebeuren. Dat kan alleen maar gebeuren op het ogenblik dat er ergens strijd woedt.

En zo krijgt u dat langzaamaan het christendom dat 2000 jaar geleden ontstaan is èn wat de nieuwe leer inhoudt, dat gebracht is effectief in de jaren ’80 maar waarvan u kan zeggen dat zelfs heden ten dage de leer sterker en sterker verspreid wordt, dat dat gewoon zijn tijd nodig heeft om tot ontplooiing te komen. En dan zal u zien dat waarschijnlijk binnen dit en ongeveer weer een periode van enkele honderden jaren er een andere maatschappij zal bestaan die binnen de kosmische tendensen die dan aanwezig zijn, deze leer a.h.w. redelijk exact zullen aanhangen en trachten te volgen. Omdat zo goed het echte christendom, dat jullie bijna niet kennen, als de nieuwe leer een gewone vertaling is op mensenmaat van de kosmische wetmatigheden die bestaan.

Maar, ik ga u dadelijk erbij zeggen dat wanneer deze leer zijn uitwerking vindt in de maatschappij, dat uw huidige structuur, uw huidige wetten, uw huidige, ik zou zeggen familiale opbouw, uw huidige ganse maatschappelijke structuur verdwenen zal zijn. U zal dan niet meer kunnen spreken van: Dit is mijn man, dit is mijn vrouw, dit is mijn kind, dit is mijn huis, dit is mijn auto, dit is mijn land, dit is mijn vlag. Dan zal dat niet meer bestaan. Dan zal het terug zijn zoals effectief het geweest is 2000 jaar geleden bij de eerste christenen, en wat de huidige christenen maar liefst vergeten. Want in het eerste christendom, en daarom is het zo bestreden geworden, was het ‘mijn’ ook niet meer aanwezig, leefde men ook a.h.w. allen samen en deed men alles voor elkaar. Daarom moest het verdwijnen, omdat het een gevaar was voor de toen opkomende Romeinse staat.

Maar goed, nu gaan we een ander tijdperk tegemoet, nu zullen we een andere ontwikkeling zien. Niet dat dogmatische gaat komen. Nee, dat dogmatische zal langzaam maar zeker zijn kracht verliezen. Degene die op het ogenblik vast blijft hangen, en daarom herbeluister maar even wat ik hier gezegd heb vanavond: degene die zich aan zijn materie zal blijven vasthouden, zal langzaam maar zeker voelen en zien hoe die materie tussen zijn of haar vingers weg glipt. En degene die zich daar vrij tegenover stelt, die zegt: “Ik ben hier op de wereld, oké, ik heb mijn weg te gaan, mijn leerschool te gaan, maar wat de wereld mij schenkt, wat ik in deze wereld heb gekregen, dat deel ik met degenen die rondom mij zijn om zo in harmonie te kunnen ontwikkelen”, daarvan zal u zien dat de ontwikkelingen wel degelijk positief gaan.

Maar spijtig genoeg, en dat is hier al meermaals gezegd en dat is zeker al in de jaren ’80 gezegd en zelfs al in de jaren ’70, als we zo ver zullen zijn, dan zal er geen overbevolking op deze wereld meer bestaan.

De nieuwe tijd, Aquarius zelf, zal een aarde inhouden, een wereld inhouden waar het voor de mens goed is om  te leven en waar er een vrijheid zal bestaan en een mogelijkheid om u te vestigen waar u zich het beste voelt. Met de huidige structuren, met de huidige grote, logge mastodontinstellingen, met de huidige landenopbouw is dit nog onmogelijk. Maar wanneer we over tijd en ruimte schouwen, wanneer we zien hoe alles zal evolueren, dan kan ik jullie geruststellen: misschien in één van jullie volgende incarnaties zullen jullie dit kunnen beleven. En misschien herinnert u zich dan nog wat u op een avond als deze in een vorig leven gehoord hebt.

Ik hoop dat ik u hiermee een hint gegeven heb. En ik kan er nog een kleine zaak aan toevoegen: de nieuwe leer is eigenlijk niet zo nieuw. Want het is gewoon de aangepaste leer van het christendom van het jaar nul in uw jaartelling. En het christendom op zich was weer in feite dezelfde leer die al in Atlantis bestond, steeds aangepast aan zijn systeem en zijn tijdperk. En u kan op dit moment wanneer u de uitspraken van de Wereldleraar en de Wereldmeester bestudeert, en die in uw leven tracht waar te maken, aan den lijve ondervinden hoe waardevol deze uitspraken zijn. Maar ook hier weer is het van belang dat u het oude kan loslaten. U kan het nieuwe niet beleven, niet doorleven en tegelijkertijd zeggen: Mijn oude leven zoals ik het geleefd heb, dat wil ik ook vasthouden, dat is mijn zekerheid. Want het zou eens niet moeten lukken. Sorry, u kan niet zeggen: Ik heb een reep chocolade, of moet ik zeggen in deze tijd: een paasei, ik vind het mooi en langs de ene kant, ja, ik vind het ook lekker. Ofwel eet u het op, ofwel laat u het gewoon beschimmelen. Maar u kan het nou niet laten beschimmelen en opeten tegelijk. Dat gaat niet, u moet een keuze maken.

Misschien is het voorbeeld van dit paasei wel geschikt, want als u het laat beschimmelen, dan hebt u nog wel uw paasei, maar wees eerlijk: een beschimmeld stuk chocolade smaakt toch niet meer zo lekker. Gelukkig hebben we daar aan onze zijde niet veel last van, maar dat is op het ogenblik, lieve vrienden, de essentie. Als u in uw leven wil vooruitkomen op geestelijk gebied, kan u niet zeggen: Ja maar, zorg er aan de andere kant maar eens voor dat mijn zaak blijft draaien, zorg er eens voor dat mijn bankrekening vol blijft. Dat gaat nu eenmaal niet. Daar zal u uw eigen keuzes moeten maken. Daar zal u uw eigen verantwoordelijkheden moeten nemen, wil ik er direct bij zeggen, want dat is dikwijls voor de mens een probleem omdat de mens zegt: Maar ik leef nu en ik moet nu toch …… Dat is waar, maar u zal zien dat diegene die in deze maatschappij keuzes durft maken, juist doordat hij of zij dat doet, steeds weer verder komt. En dat degene die zegt: Nee, dat gaat niet, want ik moet toch op mijn bankrekening een reserve hebben, want ik moet dat en dat kunnen betalen en er zou eens dat kunnen gebeuren of ik zou eens dat moeten kunnen kopen, dat deze steeds minder heeft, dat deze steeds meer ziet hoe – nu moet ik opletten wat ik zeg – de euro’s steeds meer grote nulletjes worden.

En uiteindelijk, uw illusie die u koestert: ik ben zo rijk of: ik heb zoveel op mijn rekening, dat u tot de slotsom moet komen: wat koop ik er nog voor? Waar de ander die leeft volgens wat hij of zij in zich aanvoelt als: dit is kosmisch juist, of: dit is de ware leer van Christus, zo voel ik het aan, zo moet het, die zal dan misschien geen bankrekening hebben met veel nulletjes. Maar die zal geestelijk misschien heel rijk zijn, evenwichtig zijn en in zijn of haar leven meemaken wat voor hem of voor haar belangrijk is. Niet alleen in dit leven maar in de totaliteit van het bestaan.

En als u mij dan vraagt, en ik kan er van meespreken, ik heb ook op de wereld geleefd, wanneer u dan aan de andere kant komt en u hebt geleefd om te vergaren, en u hebt misschien veel vergaard, en u bent dan aan onze zijde en u ziet dat u daar staat zonder iets. Want alles waarvoor u gevochten en gewerkt hebt, is waardeloos, kan u niet meenemen. Ach, u mag een mooie wagen hebben, die kan u niet meenemen. Een kast van een villa: kan u niet meenemen. Vele kinderen: kan u niet meenemen. Het enige plezier dat u nog kan hebben, is dat u uw kinderen ziet vechten voor uw erfenis, in sommige gevallen. Soms meer dan ons aangenaam is. Maar dat is de realiteit.

En dan krijgt u mensen die zich nergens wat van hebben aangetrokken, maar die geleefd hebben, die geen kapitalen hebben vergaard of misschien wel een auto hebben of een dak boven hun kop, noem maar op, maar die gewoon gelukkig geweest zijn, die anderen mee gelukkig gemaakt hebben. En dan ziet u die over komen, en dan ziet u maar eerst hoe rijk zij zijn, wat zij aan levenservaring meebrengen en hoe gemakkelijk zij dan aan onze zijde verdergaan. Want het is dikwijls zo, lieve vrienden, dat het niet diegene is die zich angstvallig aan alle regels en wetjes houdt die zo gezegd – vroeger zou men gezegd hebben: van ’s morgens tot ’s avonds op de communiebank zit – wanneer deze aan onze zijde komt, het het  gemakkelijkst heeft.

Want het zijn meestal diegenen die zo geleefd hebben en zij gaan over, die het meest moeite hebben met zichzelf. Omdat ze dan ineens daar naakt staan en moeten erkennen wie zij zijn. Want zij hebben hun ganse leven een façade opgebouwd van hoe goed zij toch waren, hoe edel, hoe heilig, hoe devoot, hoe gelovig, hoe rijk, mild delend, cheques uitschrijvend voor de arme landen in Azië, in Afrika, maar niet zien dat een buur honger lijdt. En het is zoals men hier dikwijls zegt: een vet varken weet niet dat een mager honger heeft.

Maar wanneer u dan aan onze zijde komt, dan kan u misschien wel een leven geleefd hebben dat voor de mensen ideaal en luxueus is, maar dan staat u daar, zonder iets. Iedereen ziet dan hoe u werkelijk bent. En ik kan jullie garanderen, beste vrienden, dat is voor velen die overgaan, een van de grootste moeilijkheden om te overwinnen.

En zo ziet u dikwijls dat mensen die zo’n leven geleid hebben van heiligheid, om het zo te zeggen, in hun eigen hel, in hun eigen inferno terechtkomen. En dat het dikwijls zeer moeilijk is voor diegene die willen afhalen, willen helpen om hen daar uit te krijgen. Dat het in mensentijd vaak eeuwen kan duren eer zij zich kunnen bevrijden van hun eigenwaan. En dan, dan is de vraag: Is het dat allemaal waard? Als u het aan mij vraagt, maar goed, mijn tijd op deze wereld is al lang voorbij, als u het aan mij vraagt, dan zeg ik: Geef mij maar diegene die durft leven. Geef mij maar diegene die zegt: Vandaag schijnt de zon, wel ik geniet ervan. Geef mij maar diegene die zegt: Vriend, kan ik u helpen? Wel, ik help u. Diegene die er is voor de ander. Diegene die er is voor de aarde, diegene die kan lachen tegen een vogel. Diegene die kan vriendelijk zijn tegen een boom, bij wijze van spreken, en die zijn medemens kan aanvaarden. En die niet kijkt: Wat kan ik eraan verdienen? Of: Hoe kan ik die manipuleren zodat ik er beter van word? En tegelijkertijd over anderen van alles en nog wat a.h.w. klapt en doet.

Nee, geef mij dan maar liever diegene die van het leven genoten heeft. Zoals een van onze gekende sprekers ooit zei: dan liever iemand die zegt: Af en toe Wein, Weib und Gezang. Want werkelijk, het leven, vrienden, en alles in het leven is aanwezig en is gegeven om te doorleven, om er gebruik van te maken. Niets, maar ook niets op deze wereld is op deze wereld verboden a.h.w. De verboden zijn door de mensen gemaakt, op allerlei gebieden om deze maatschappij en deze structuur te laten functioneren. Maar als u het mij vraagt, als ik het bekijk vanuit onze zijde, dan is alleen maar de vraag: Waar is de mensheid gekomen met al die regels, met al die geboden en verboden, met al die goden hier op aarde die het een voor een beter wisten dan de Schepper Hemzelf?

Zijn er nog vragen, lieve vrienden?

Ik hoop dat ik duidelijk genoeg geweest ben, anders moet u maar tegen de schenen stampen.

• Het is niet mijn bedoeling van tegen de schenen te stampen maar daar rijst nog altijd bij mij de vraag: Is de geest dan eigenlijk een hogere bewustzijnsvorm dan het menselijk bestaan? Er moet toch terug geïncarneerd worden opdat men daar ook niet blok loopt.

Lieve dame, lieve dame, wanneer u, om het voorbeeld van die auto terug aan te halen, een auto aanschaft en u rijdt daar een x aantal kilometers of jaren mee en hij is versleten, wat doet u dan?

• Een nieuwe kopen.

Goed. Zit u er dan nog mee of hebt u dan nog problemen dat u die vorige gehad hebt? Nee. U hebt een ontwikkeling doorgemaakt, u hebt alle mogelijke zaken kunnen ervaren met die wagen, maar hij doet het niet meer en u doet hem van de hand. Maar op een bepaald moment staat u hier, en ik blijf het in een stoffelijk voorbeeld zien omdat dit voor u waarschijnlijk het meest begrijpelijk is, en u moet ergens naartoe. Dus bent u genoodzaakt om voor vervoer te zorgen. Nu kan u tegen mij zeggen: Ik kan toch de trein of het openbaar vervoer nemen. Ik ben daarmee akkoord, maar het is dan ook een voertuig.

En dan koopt u een nieuwe wagen en dan doet u weer uw verplaatsing die u moest doen. En voor de geest komt dat op hetzelfde neer. De geest gaat een weg van bewustwording, een soort leerweg. Maar in feite moet ik hier een ganse filosofie van kosmologie aanvoeren en dan gaan we de eerste maanden nog niet naar huis.

Maar tracht te begrijpen dat u geboren wordt omdat u als geest blok loopt. Dat u bepaalde zaken niet meer kunt verwerken. Het is bijna zo dat u zegt: ik kan niet meer naar de zon kijken, het licht is te sterk. En dan zet u een zonnebril op. In dit geval neemt u een stoffelijk lichaam en gaat u daardoor bepaalde leerscholen. Merk op: als u een zonnebril hebt, kan u de zaken anders zien en ziet u het wel. U leert in dat leven. En heus, het zijn niet de zaken waarvan u het denkt die belangrijk zijn in het leven. Het is heus niet dat u een diploma haalt of het is heus niet dat u een grote bankrekening hebt. Andere zaken zijn belangrijk. De harmonieën voor de geest zijn heel belangrijk.

Ik zou bijna zeggen, wat u in het begin gevraagd hebt: het doorleven van het christelijke – of als u het wilt noemen: het kosmische – in de stof, en al wat met die stof te maken heeft, dat is belangrijk. Het is belangrijk te kunnen beseffen dat een stoflichaam, wanneer u het kan opofferen om iemand anders te helpen, dat dat stoflichaam geen waarde heeft. Dat de daad die gesteld wordt van opoffering om een ander te helpen, de waarde is. Dan kan u geestelijk weer rasse schreden vooruitgaan, en komt u naar onze zijde terug na een mensenleven. En dan, na een korte oriëntatieperiode gaat u gewoon verder.

En op een bepaald moment bent u weer zo ver geëvolueerd dat u die zonnebril weer nodig hebt, dat u weer te dicht bent a.h.w. aan dat licht, dat u niet meer verder kunt. En weer gaat u een evolutie doorgaan om dat weer te overwinnen a.h.w. waardoor u na een volgend leven in de stof – en daarom moet dat niet als mens zijn, hoor, het kan ook ergens anders zijn, de geest heeft vele mogelijkheden,  maar weer zal u dat ‘menselijk materiële’ doorleven om weer verder te kunnen.

En zo bouwt u het op, keer na keer, en stap na stap gaat u verder. Zoals u in deze maatschappij naar een kleuterschool gaat, en dan naar een lagere school, en dan naar het middelbaar en dan naar de universiteit eventueel. Dat doet u als geest t.o.v. de stof. Dit is de simpelste wijze waarop ik het kan uitdrukken. Andere voorbeelden worden moeilijker omdat zij voor u nog minder vatbaar zijn. Ik hoop dat ik het voor u zo duidelijk genoeg naar voor heb kunnen brengen.

Zijn er nog vragen?

Als er geen vragen meer zijn, dan denk ik dat langzaam maar zeker het moment is gekomen om de avond af te sluiten.

Lieve vrienden, het is de gewoonte om dat hier met een meditatie te doen. Ik zou gezien de situatie waarin de aarde zich op het ogenblik bevindt, gezien alles wat op het ogenblik aan het ‘ontploffen is, uitbarsten is’ – en dat is niet alleen mensen onder elkaar, kijk naar uw natuur, dan ziet u wat er gebeurt, ook de natuur helpt een handje – zou ik zeggen: kijk, laat ons een meditatie opbouwen om in onze omgeving hier een beetje harmonie, een beetje rust, een beetje vrede te brengen.

Niet het idee gaan opperen: we gaan hier mediteren over strijdende partijen en we gaan die eens laten voelen wat vrede is. Lieve vrienden, dat is in deze geen haalbare kaart. Hoe graag ik het ook zou doen en hoe graag ik het ook zou willen doen met jullie, het is veel zinvoller dat we dit hier op kleine schaal voor deze omgeving doen. En dat ieder in zich na de meditatie de vrede en de harmonie in zijn hart draagt en die gewoon uitstraalt in zijn of haar omgeving. En zo doorgeeft aan de ander waardoor u met zo’n kleine groep als deze toch al heel snel een heel grote massa zal bereiken.

U mag er toch rekening mee houden dat naargelang de kracht die u legt in uw meditatie deze avond u een aantal mensen kan bereiken dat gemakkelijk ligt tussen de 20 en de 200.000. Wees daar niet verbaasd over. Zo kan u deze kracht laten uitdeinen. En als we dan deze kracht hebben laten werken, dan zal u zien dat vele anderen de moed vinden om ook een klein beetje vrede in hun omgeving te brengen, om ook een klein beetje rustiger te zijn en de zaken juist ietsjes anders te bezien waardoor u al rap een ganse regio krijgt waarin de kans dat het tot zware uitbarstingen komt, kleiner en kleiner wordt.

En dat, lieve vrienden, dat kunnen jullie veroorzaken. U moet er alleen maar voor openstaan en alleen maar het willen. En het is heus niet omdat we vanuit onze zijde u hier leiden, dat dat enkel mogelijk is. Wanneer u de moed wilt hebben om, ieder voor zich, zoals ik jullie de raad gegeven heb, dat regelmatig, ik zou bijna zeggen dagelijks, te doen, zal u opmerken dat in uw eigen omgeving, beginnende bij uw eigen familie en zo allen samen met hen, langzaam maar zeker de harmonie en de vrede meer en meer tot uiting kan komen. En dat zo uw eigen omgeving, uw relatie, uw familie, uw buren, uw vrienden meer gespaard blijven van de golf van agressie en haat  die nu de wereld overspoelt.

Meditatie: Eén worden met de kosmische kracht

Stellen we ons voor dat wij hier verbonden zijn met de universele kracht. Maak geen beeld van die kracht maar stel u gewoon voor dat wij hier allen samen omsloten worden door licht. We worden a.h.w. omkapseld door goudgeel licht, zacht goudgeel licht. En binnen dit licht heerst stilte, harmonie, vrede, evenwicht. Binnen dit gouden licht dat gevormd wordt door de universele kracht, die kosmische kracht, vergeten wij even onze eigen persoonlijkheid. Binnen dit licht vergeten wij even dat we vrouw zijn, dat we man zijn, dat we mens zijn. We vergeten dit even en we voelen gewoon ons één worden met deze kracht. We worden dit licht. We worden dit licht.

We vergeten ons lichaam, we vergeten even de ganse wereld, we vergeten wie we zijn, we vergeten eigenlijk onze verplichtingen, we vergeten gewoon dat we mens zijn. Want we zijn nu kracht, een schitterende kracht, kosmische kracht, goddelijke kracht. Samen vormen we a.h.w. een lichtende komeet aan het firmament van de aarde. Een krachtige, lichtende komeet die door de dampkring reist en achter zich een gordijn van schitterend licht, goudgeel licht in deze dampkring laat neerdalen. En zo deze aarde op de plaats waar we door gaan, laat voelen, laat zien dat het licht van de kosmos nooit verdwijnt, nooit ophoudt.

En dit alles gebeurt in een spel van klanken, geen stoffelijke klanken, maar kosmische klanken. Klanken die eigen zijn aan dit licht. Die klanken trillen over de aarde en creëren nieuwe evenwichten. De klank der stilte doet ieder opkijken. De klank der stilte geeft aan ieder de kracht om in zijn eigen ziel te schouwen.  De kracht der stilte, de kracht van het gouden licht klinkt in iedere cel op aarde. De klank van de stilte doorgrondt de ganse atmosfeer. De klank der stilte vernieuwt het leven. Alles legt zich a.h.w. neer in dit licht. Alles voelt a.h.w. de kracht aan van de Schepper die ooit een woord gesproken heeft en het woord was de stilte. En uit die stilte is de geest geboren. En het geeft de klank om zo de stoffelijke vibratie te ontwikkelen en de materie te scheppen. En in dat spel van klank, daar doorstraalt het licht, klank en licht zijn één. En zo beroeren wij vanuit deze kracht elk vonkje dat smacht naar bewustwording, elke mens die dorst naar rust en vrede.

En zo laden we in onze eigen ziel de kracht van dit licht, de kracht van de klank en de stilte in ons op. Om deze door te geven, volledig, zonder enig voorbehoud aan al diegenen die het nodig hebben. En we geven dit in de naam van Hem die ons deze kracht nu geschonken heeft. Wij geven dit als gewoon werktuig van Hem die gemaakt heeft dat wij deze kracht die hier nu aanwezig is, kunnen schenken, geven, uitdragen aan allen die het nodig hebben.

En dan zeg ik u in de naam van de almachtige Vader: dit zij in jullie ziel bevestigd. Dit zeg ik u in de naam van de almachtige Vader: zoals Hij ooit zijn zoon de kracht gaf om het aan de mensen te geven, zo geeft de kracht van de Vader waar we nu deel van zijn u ook de sterkte en de mogelijkheid om dit te geven aan hen die u uw naaste noemt. Dat deze kracht helpt, niet één maal, niet tien maal maar oneindig plus één maal zodat dit gouden licht stralend en mooier dan ooit als een komeet steeds verder door de dampkring kan reizen. Zodat dit langzaam maar zeker meer en meer broeders en zusters tot bewustzijn kan brengen. Zodat op deze aarde langzaam maar zeker de harmonie en de liefde, de vrede en het geluk de samenwerking tussen broeder en zuster sterker en sterker wordt. Zodat de mens terug zou kunnen beseffen waarom hij op deze aarde loopt, zich kan bevrijden van zijn eigen ketens en zo komen als een bevrijde mens op de weg die hij te gaan heeft. Om uiteindelijk de ware bewustwording te ontdekken.

Maar laat nu langzaam maar zeker dit goudgele licht volledig in ons opgaan. Dan is ieder van ons hier aanwezig bekleed met de kracht van dit licht. Is ieder van ons hier aanwezig a.h.w. de uitdrager van de boodschap van vrede, de boodschap van vrede voor ieder die het horen wil. En laat ons vanuit het diepst van ons wezen, vanuit onze ziel, vanuit onze Goddelijke kern de kosmos danken dat wij hieraan deel mogen hebben. Laat ons de Moedergodin danken dat zij het mogelijk heeft gemaakt en laat ons de Scheppende Kracht danken dat zij dit in ons heeft willen bevestigen.

En dan kunnen we rustig terug onszelf worden, kunnen we rustig terug tot het besef komen: wie of wat we zijn, alleen zijn we nu, allen hier aanwezig, kosmisch een stukje rijker geworden, staan we kosmisch een stukje sterker in deze chaotische tijd. Zijn we a.h.w. een klein lichtje, een baken voor velen die zoekende zijn.

Lieve vrienden, wanneer u nu de moeite wilt doen om met een regelmaat even terug te denken aan wat hier is gezegd in deze meditatie, even dat gevoel op te roepen, dan zal u al snel opmerken dat u zich in de komende dagen en weken krachtiger en sterker zal voelen. En dat u steeds meer en meer betekenis voor uw medemens zal hebben. Wees niet bang dat u te weinig kracht zal hebben om dit te dragen. Ik kan jullie verzekeren: hoe meer u dit draagt en uitdraagt, hoe sterker u zal worden. O, het kan zijn dat menselijke vermoeidheid eens toeslaat, maar zeer snel zal dit recupereren op het ogenblik dat het noodzakelijk is om terug deze kracht door te geven. Wees ervan overtuigd dat u meer bent dan alleen maar die stoffelijke mens. Wees overtuigd van uw eigen geestelijk bestaan. En dan zal u in de komende tijd ondanks alles wat gebeurt, zich goed kunnen voelen in uw eigen vel.

Lieve vrienden, hiermee heb ik mijn bijdrage voor de avond volbracht.