16 november 2004
Deze avond zullen we aanvangen, zoals vorige keer reeds is afgesproken, met de vragen die u hebt aangaande het reeds gebrachte. (19 en 28 oktober 2004)
De energieën die ons omringen, voelen zo groots en zo tijdloos aan dat ik er moeilijk mee overweg kan, of om mij daar in thuis te voelen. Ik zou niet zeggen dat ik angst heb, maar het overkomt mij.
Je moet van het volgende vertrekken, dat de weg die je gaat, nooit zwaarder zal zijn dan de mogelijkheden die je bezit; dit wil ook zeggen tegenover deze krachten.
Het is zo dat de krachten in de kosmos t.o.v. een mens maar ook t.o.v. een geest enorm kunnen zijn. En hoe verder je weg is, hoe verder je gaat, hoe meer je die grootsheid kunt waarnemen. Maar wanneer u zich tevreden stelt met wat u als mens kunt waarnemen en daarmee handelt, zonder dat u zich daarbij gaat afvragen of het toch niet grootser of meer moest zijn, dan zult u zien dat u steeds de juiste krachten aanboort; dat u steeds de juiste energieën rond u hebt en dat u de juiste inspiratie kunt opvangen. Het is gewoon leren aanvaarden dat wat rondom u is, voor u aanwezig is en bruikbaar is, en geen angst te hebben voor wat je zou kunnen omschrijven als ‘enorme lichtkrachten’ of anderzijds misschien, als het negatief gesteld is, ‘het enorme duister’. Je kunt enkel maar met datgene in contact komen wat op uw weg, uw ontwikkelingsmoment, kan passen.
Dus, wanneer u met krachten werkt en u tracht dat zo harmonisch mogelijk te doen, dan zult u opmerken dat u zeer goede resultaten kunt bereiken zonder dat u zich moet afvragen: Is dit nu te weinig of is dit nu te veel? Je zult altijd de juiste dosering kunnen gebruiken.
Ja maar, ik vraag mij toch af vanwaar die spontaniteit naar dat grootse of naar dat kleine ook … Is dat iets dat ik zelf ontwikkel of is dat iets dat bij mij hoort?
Je zou kunnen zeggen dat, wanneer een kind een ijsje heeft, denkt dat het de mogelijkheid heeft de hoeveelheid ijs te eten die bv. volwassenen consumeren, omdat het kind opmerkt dat er nog andere mogelijkheden zijn. Maar voor het kind is op dat moment het kinderijsje meer dan voldoende. Want indien het een grote coupe zou consumeren, dan zou dit lijden tot allerlei miserie.
En dit is misschien een beetje het idee dat je hebt van: het kan altijd meer; het kan altijd grootser. Dit is nogal eigen aan de mens, zeker in de cultuur waarin u leeft. Maar daar moet u niet op afgaan. U moet gewoon afgaan op datgene waarbij u zich goed voelt. En dan zult u opmerken dat al dat grootse of het super kleine rondom u, u eigenlijk niet beroeren. En dat je de juiste weg vindt om te gaan.
Broeder, moeten de energieën rondom ons ook nog geestelijk leren of zijn zij er al?
In de kosmos is alles in evolutie. D.w.z., wanneer we spreken over energieën – neem nu dat je zou spreken over de Heren der Werelden of de Meesters der Sferen – u kunt zich als mens die energieën moeilijk voorstellen. Maar als we dat even trachten om te zetten naar een menselijke vorm, dan kun je wel degelijk stellen dat deze energieën ook een eigen ontwikkelingsgang gaan, zoals u die gaat. Maar gezien het voor een stofmens geen haalbare kaart is – oh, en voor veel geesten ook nog geen haalbare kaart – om te vatten wat de grootsheid van deze krachten inhoudt, kunnen we ook moeilijk gaan omschrijven wat voor hen een evolutie is. Maar dat zij ook evolueren, dat is evident.
Vorige keer is er tijdens de meditatie een krachtopbouw geweest, een uitzenden. Nu, als ik zelf tijdens een meditatie mijn gedachten laat afdwalen en ik eigenlijk niet meer mee ben met wat wordt gezegd, kan ik er dan van uitgaan dat mijn geest op zich wel mee volgt en wél meedoet aan die krachtopbouw?
Wanneer je hier in groep een meditatie doet en, zoals je zegt, een kracht opbouwt, ben je binnen die kring ingesloten; je bent daar volledig deel van.
Wanneer uw verstandelijk denken, uw mentale denken afwijkt, u zelfs aan iets anders zou denken, blijft het geheel gesloten en werkt de kracht.
Wat zich óók voor kan doen, is dat uw denken, volgens uw normen, uitvalt; dat je de idee krijgt: ik slaap of ik droom. Dan is de kans heel groot dat uw geest zich even van het lichaam verwijdert en aansluiting zoekt bij grotere krachten om zo, niet alleen voor uzelf, een soort leerschool op te bouwen binnen de meditatie, maar ook deel te hebben aan een meer geestelijke explosie van kracht, dan wel een stoffelijke.
Wat er ook gebeurt, wanneer je dit doet in een groep als deze, zolang je u niet bewust distantieert van het gebeuren – waar je natuurlijk altijd vrij in bent, maar dan ben je uitgesloten, dan deel je niet mee in de energie die opgebouwd wordt; maar buiten die uitzondering, wat je ook doet binnen dat gebeuren – steeds zit daar voor u een leerschool in. En we zien dikwijls, en dat is niet alleen voor u; voor anderen hier aanwezig gebeurt het ook dat zij soms momenten weg zijn. Sommigen kunnen zich dat herinneren; anderen kunnen zich dat niet herinneren. Dat hangt een beetje af van de hersenwerking. Maar, zelfs dat moment, voor diegenen die het idee hebben: ik ben maar even een seconde weggeweest, kan voor uw geest inhouden dat hij op die seconde voor de stof, een lering heeft ontvangen die bv. naar stoffelijke tijd vertaald een tijdspanne kan inhouden van verscheidene uren tot verscheidene dagen. U mag niet vergeten dat, wat hier opgebouwd wordt, enerzijds opgebouwd wordt via de stofmens; dit hebben we nodig om het fundament te leggen voor deze streken. Maar anderzijds zit een heel groot deel geestelijk, dat dus helemaal niet stoffelijk is maar dat de mogelijkheid creëert, door zijn opbouw zaken te wijzigen die anders zouden plaatsvinden.
Nu kan ik daar nog even een klein detail aan toevoegen.
Voor al diegenen die mediteren, al dan niet in groep: een mens die mediteert, kan op een bepaald ogenblik de idee hebben dat hij is weggeweest.
De meesten onder u zullen waarschijnlijk al meegemaakt hebben dat zij tijdens een meditatie plots terug bij bewustzijn komen en opmerken of de idee hebben dat ze heel lang zijn weggeweest. Wanneer je dan naar de tijd kijkt, blijkt dat echter maar een paar minuten te zijn.
Het omgekeerde fenomeen kan zich ook voordoen; dat je de idee hebt dat je enkele seconden bent weggeweest en je kijkt op uw klok en je bent een uur of anderhalf uur aan het mediteren geweest. We zien dikwijls dat tijdens een meditatie het lichaam een soort uitschakeling doet, waardoor het voor de geest veel gemakkelijker is, via meditatieve processen, lering te ontvangen. Sommige mensen denken dat ze geslapen hebben. Maar dit is niet waar.
Je kunt via een meditatie in slaap vallen; dat is iets anders. Maar in vele gevallen heb je de geest gewoon de mogelijkheid gegeven om, zonder gestoord te worden door het stoffelijk denken, lering te ontvangen. En, ik wil daar gerust aan toevoegen dat in zulke gevallen dat soort meditaties, naar de stofmens toe, van belang kunnen zijn omdat juist uw eigen geest op dat moment nieuwe zaken kan aanleren en deze eventueel overdragen op het lichaam waardoor de mens, in eerste instantie zal hij of zij dat niet direct opmerken, maar toch in zijn stoffelijk denken wijzigt.
En op deze wijze kan er dikwijls in het pad dat u volgt een bijsturing gebeuren waardoor uw leven, uw incarnatie, waardevoller is.
Zo, dat was nog een kleine toelichting van mijnentwege.
Broeder, in de vorige zitting, werd gezegd dat, zoals het er nu voorstaat, bepaalde wezens de evenwichten niet zouden houden; we 10 % minder zuurstof zouden hebben op deze aarde, dat het voor ons de aarde onleefbaar zou maken. Dus de evenwichten worden behouden voor een gedeelte maar toch ontstaan er reeds mutaties op andere plaatsen.
Is er dan een ander soort evenwicht en hoe moet ik die mutaties vertalen? Gaat men dan naar een beter soort mens of ras of hoe moet ik het juist zeggen?
Ik denk dat deze voorbeelden naar voor zijn gebracht om u te tonen hoe gevoelig het voor een mens is te spelen met zijn omgeving. Een mens beseft te weinig dat hij op het ogenblik op het scherp van de snee loopt. En wanneer gesteld is dat een wijziging in het zuurstofgehalte voldoende is om het menselijke ras te decimeren, is dit juist. Maar de mens wil dit niet erkennen of beseft dat niet. Wanneer je ziet hoe de vervuiling rondom u toeneemt, kan je ervan op aan dat één van de chaotische factoren die we in de komende tijd zullen meemaken, is: een aantasting van het menselijk lichaam, juist door extreme vervuiling.
Men zal trachten, langs alle kanten, dit te ontkennen. Men zal proberen, met verkeerde informatie, liefst wetenschappelijk getint, de mens het idee te geven dat er niets aan de hand is. Maar je zult opmerken, in de komende tijd, dat er wel degelijk verschuivingen ontstaan. Wanneer dit te lang blijft aanhouden in deze streken, dan kun je ervan op aan dat je een wijziging krijgt in de erfelijkheidsfactoren. Waarom?
Omdat, wanneer het leven, onder de vorm dat het bestaat, onmogelijk wordt, de natuur er steeds voor zorgt dat er onder een andere vorm een verder bestaan van de natuur kan blijven. Daardoor kun je hebben dat, menselijk gezien, ganse volkeren uitsterven, – dit is al meer dan eens gebeurd op deze planeet – gewoon verdwijnen, maar dat je kort daarop ziet dat andere vormen van menselijk leven zich ontwikkelen, of ik kan misschien beter zeggen: van dierlijk leven. Want uiteindelijk is menselijk leven dierlijk leven. Er is geen verschil.
En dat je dan weer kunt hebben dat er bewuste incarnaties ontstaan. Dat is wat in die tekst naar voor is gebracht: er u attent op maken dat je in eerste instantie rekening moet houden met de mogelijkheden dat het hier door de vervuiling werkelijk onleefbaar wordt en dat dat invloed kan hebben op uw gezondheid en dat dit ook, naar de verdere toekomst toe, een totale wijziging van deze maatschappij kan inhouden.
Ja broeder, die mutaties, als ik het begrijp, dat zou een beter soort zijn. Dan moet daar ergens ook een energie zijn die die mutaties stuurt, omdat er altijd een evenwicht moet zijn, kosmisch gezien.
Dus als je de vervuiling als negatief bekijkt, dan zou je het ander als positief kunnen bekijken.
Wanneer de kosmos alleen uit die aarde zou bestaan, geef ik u gelijk. Maar gezien de kosmos wel ietsjes groter is dan alleen maar de aarde of uw zonnestelsel, is het best mogelijk dat een groot deel van deze aarde door de natuur geliquideerd wordt en dat het evenwicht toch voldoende blijft bestaan.
Je mag u, in uw bekijken van een situatie, niet beperken tot de aarde en het mens-zijn. De mens op Aarde is nog altijd maar een voertuig, een stoffelijk voertuig dat door de geest wordt gebruikt om ervaring op te doen. Wanneer dit om één of andere reden niet meer mogelijk is, dan kijkt de geest wel uit naar een andere mogelijkheid. De mens als dusdanig, zoals hij op het ogenblik bestaat, is niet onmisbaar. En er zijn nog meer vormen, stoffelijke vormen, als ik het zo mag uitdrukken, in de kosmos, ongeveer op gelijk niveau van de mens, waar incarnatie mogelijk is. Mag ik u erop attent maken dat deze aarde reeds verschillende malen heeft meegemaakt dat zijn bevolking volledig verdwenen is; en steeds is er een nieuwe bevolking ontstaan. Steeds is het ook zo geweest dat de primitieve mens, en daar behoren jullie nog toe, neem mij de uitdrukking niet kwalijk, de idee had dat hij of zij een meester was over die aarde, over die natuur. En telkens heeft de aarde zelf ingegrepen en zien we soms het verdwijnen van ganse volkeren.
Dus broeder, zitten we weer op herhalingsoefening?
Het wil niet zeggen, omdat dit in een ver verleden verschillende malen is gebeurd, dat u daarbij betrokken was.
Evoluties van de geest kunnen vanuit andere hoeken van de kosmos tot de aarde komen, een evolutie doormaken en weer verdergaan. Het kan natuurlijk altijd zijn dat u gebuisd was in uw vorig examen en dat u op herhaling bent gekomen. Maar dat heb ik zeker niet geïnsinueerd of gezegd; dat hebt u naar voor geschoven.
Dat bedoelde ik eigenlijk niet. Er is eigenlijk een lijn in te trekken dat het ras in dit geval, iedere keer verdwijnt en dan terug ontstaat, dat bedoel ik; dat we eigenlijk weer in diezelfde fase terechtkomen.
Maar ik weet niet of je bv. het menselijk ras dat bestaan heeft ver vóór Atlantis, kunt vergelijken met het menselijk ras dat nu bestaat. Zelfs de mens van Atlantis is moeilijk vergelijkbaar met de huidige mens. Telkens weer krijg je een dierlijk lichaam dat wordt bezield en waar een geest gebruik van maakt. Maar bv., er is een ras op aarde geweest dat, om het uit te drukken in uw mogelijkheden, bijna geen zicht had, ook geen geluid had of kon horen, maar die gezien de omstandigheden die toen op de aarde heersten, – d.w.z. de aarde was toen volledig omsloten door een soort fijne wolkennevel – communiceerden deze mensen gewoon via gedachten met elkaar. Het leven was totaal anders. Want men leefde, ik zou bijna zeggen, anno 1900 Londen. Maar daar had je dan wel de smog die giftig was; de mist die toen aanwezig was op deze aarde, of de nevel die rond de aarde hing, was het leefmilieu van die mensen.
Daar hebben ganse rijken bestaan. Dus je kunt moeilijk zeggen dat, wanneer het menselijk ras, zoals het nu bestaat, zou verdwijnen, – en dat zie ik nog niet direct gebeuren; het zal wel verminderen; maar verdwijnen… – als er dan een nieuw soort bevoertuigd ras op deze planeet zou zijn, dat dit dezelfde vorm zou hebben, zoals jullie zo mooi vinden.
Dit zou weer een totaal ander wezen kunnen zijn.
U moet geen schrik hebben, hoor. De Aarde gaat nog niet ontploffen en het mensdom zal nog niet uitsterven. Je zult alleen opmerken dat de bevolkingsafname er de komende jaren versneld aan toe gaat. Je zult opmerken dat door eigenzinnig toedoen van de mens, en vooral de nogal vastgeroeste wetenschappers, heel veel op deze aarde naar de knoppen gaat draaien.
Nu ja, wanneer je wat rondom u kijkt: de aarde is goed bezig. Zie maar hoe men op het ogenblik, en dat is niet alleen hier maar bijna wereldwijd, in een sfeer is beland van angst, van haat, die overal, en hier misschien meer geciviliseerd dan in andere delen van de wereld, maar overal ervoor zorgt dat de vaste waarden die er bestonden, dat de systemen die gehanteerd werden, onderuit gaan. En maak er u niet teveel illusies over, beste vrienden, ook hier, als je al rondom u gekeken hebt, is het bezig.
En het kan ook niet anders. Want de nieuwe heerser duldt geen systemen zoals ze in het oude tijdperk waren. Dus, ik kan daar maar één zaak op zeggen: Leef vandaag; wees flexibel genoeg en geloof niet teveel wat men rondom u vertelt. Loop niet te hard van stapel met wat de media u trachten wijs te maken. Eerstens kun je het toch niet controleren en tweedes: zelfs moesten zaken correct zijn, je bent niet bij machte er iets aan te wijzigen. Maar wat je wél kunt doen, is bij uzelf en rondom u te zorgen dat er zoveel mogelijk harmonie en evenwicht is als je kunt bereiken. En dan zul je opmerken dat al de rest rondom u nogal voorbij gaat.
Dat was nog een kleine toegift.
Broeder, ik heb een tweeledige vraag. Als de aardse krachten, de primaire krachten, toch reageren op zaken, waarom reageren ze altijd defensief, nooit proactief?
Verder: normaal gezien zouden onze geesten toch in staat moeten zijn te communiceren met deze krachten. Waarom gebeurt dat dan? Wat drijft ons of wat drijft een wig tussen ons en die krachten?
Kijk, wat het eerste deel van uw vraag betreft: Het is niet omdat je als mens niet kunt waarnemen hoe de aarde iets laat verlopen, dat het zou zijn dat de aarde altijd functioneert zoals u naar voor brengt. Het is dikwijls zo dat de aarde juist door bepaalde ideeën af te geven, bepaalde storingen, bepaalde wijzigingen veroorzaakt, waar de mens zelf nog niet het minste benul van heeft.
Anderzijds kunnen we zeggen dat, voor de geest, al deze zaken redelijk interessant zijn. En dit klinkt misschien weer een beetje negatief in uw oren maar je moet van het beeld afstappen, als je in de komende tijd wilt overleven, dat het menselijk lichaam en de menselijke handeling het voornaamste is. Als je er kunt van uitgaan dat je een geest hebt en dat je probeert met uw eigen geest zo harmonisch mogelijk te zijn, dan zul je opmerken dat je ondanks wat er gebeurt, je steeds op de juiste plaats, op het juiste moment bent en de juiste handeling kunt doorvoeren. Want dan is het voor uw geest boeiend om deze ervaringen op te doen.
Wanneer u echter blijft denken in stoffelijke termen, en dit geldt op alle terreinen – ik kan hier bv. zeggen, wanneer je denkt: mijn werk, mijn inkomen; wanneer je denkt: mijn vrouw, mijn gezin, enz … – dan zul je opmerken dat de spanning tussen u en dat mijne steeds groter wordt. Doordat deze spanning steeds groter wordt, kom je steeds meer en meer in harmonie met het disharmonische en zie je dat meer en meer zaken gewoon fout gaan.
Nu, ook dit is een leerschool; maar misschien niet de meest interessante als stofmens. De kunst is, en daar moeten jullie stilletjes aan naar toe gaan, te trachten – en voor de meesten zal dat het best verlopen via een regelmatig meditatief proces – aan te voelen wat uw eigen geest van dit leven wilt maken. En dit is iets heel anders dan wat je mentaal van het leven wilt maken.
Want ieder van u is opgevoed met de idee: je moet u in deze maatschappij aanpassen aan alle regeltjes. Je moet in deze maatschappij een inkomen hebben, liefst zo hoog mogelijk. Je moet in deze maatschappij eigenlijk steeds meer willen. En voor sommigen is dat meer willen vooral gelieerd aan niets doen en veel ontvangen.
Nu, al deze zaken hebben er al toe bijgedragen dat zeer veel in uw maatschappij fout loopt. Dus, hoe meer je daarop inspeelt – en of je nu een ambtenaar bent, een handelaar, of je bent een technieker, het maakt niet uit – op het ogenblik dat je vertrekt vanuit deze maatschappelijke visie, wordt de toekomst voor u steeds minder rooskleurig.
Op het ogenblik dat u kunt zeggen: Wat ik doe, doe ik omdat ik het graag doe, omdat ik voel dat ik daardoor aan de aarde of aan de wereld of aan de mens iets kan geven dat zinvol is – en dat je ervoor vergoed wordt, akkoord – maar ik doe het niet voor die vergoeding. Ik doe het in eerste instantie omdat het een betekenis heeft.
Als je dat op dit ogenblik kunt, dan zit je op het juiste spoor, zou ik zeggen.
En als je dan het aanvoelen en de wisselwerking tussen de stof en de geest zo krachtig mogelijk laat ontwikkelen, dan zul je niet alleen een werk hebben of iets doen in het leven dat waardevol is, maar zul je ook opmerken dat de mensen rondom u diegenen zullen zijn die op datzelfde spoor zitten. En dat al de anderen die daar niet voor openstaan, l.m.z. ( langzaam maar zeker ) uit uw leven verdwijnen. En dat is logisch. Want wanneer jij op dit ogenblik u volledig positief inzet, dan geef je een signaal naar alles wat rondom u is, maar ook naar de aarde en ook naar de kosmos. Dat signaal wordt ondersteund, en heus niet alleen door geesten aan onze zijde, maar door alle krachten die op het ogenblik bezig zijn om de omschakeling te laten voltrekken.
En al deze krachten zullen u dan meedragen.
Maar al de anderen, die zich daartegen afzetten, die ondanks dat ze zien dat alles achteruit gaat, dat het fout loopt, toch hardnekkig blijven volhouden, hetzij aan hun privileges, hetzij aan hun rechten, hetzij aan hun eisen van: Dit is mijn recht; dit is mijn gezin, mijn woning, mijn werk, mijn land, mijn ras, enz …wel, zij zullen opmerken dat zij steeds verder afglijden. En het is daar dat de splitsing ontstaat. De positief ingestelde zal de mogelijkheden hebben om deze tijd zonder veel problemen door te komen. De anderen zullen, dankzij hun harmonie met het disharmonische, vatbaar zijn voor alle mogelijke excessen die kunnen gaan optreden. De ene zal misschien verwikkeld geraken in een gevecht; de ander zal een ziekte opdoen; weer een ander zal weer iets anders meemaken. Maar je zult opmerken dat dat negatieve zich steeds sterker voltrekt. Houd er rekening mee dat, zelfs op korte termijn, voor zeer velen onder u bv. de waarde van bezittingen enorm gaat wijzigen en dat je tussen dit en een kleine zestal maanden, maximaal, soms voor zeer grote moeilijkheden op die terreinen kunt komen te staan. En heus, het zal niet alleen voor de mens hier zijn; het zal overal zijn. Want vergeet niet, uw ganse systeem van vergoeding is gebaseerd op illusie. Zo goed als heel veel systemen van uw maatschappij pure illusie zijn.
Maar deze illusie is l.m.z. aan het oplossen; en dan komt de desillusie. En wanneer je u daar niet op voorzien hebt, dan kan dit wel eens een zeer koude douche zijn.
Dus, mijn waarde vriend, als ik zo mag antwoorden op uw dubbele vraag: De aarde zal in vele gevallen zaken doen die je als mens gewoon niet kunt inschatten; waar je geen idee kunt van hebben. En ten tweede, wat de geest aangaat: Hoe bewuster je bent, hoe groter de keuze zal zijn die de geest doet om zijn ervaringen op de eerste plaats door te maken. En hij zal weinig of geen rekening gaan houden met wat de maatschappij van een mens verlangt, omdat hij weet dat uiteindelijk, aan het einde van deze menselijke rit, een doodskleed geen zakken heeft. Maar de ervaring die hij kan opdoen, neemt hij wel mee.
Ik hoop dat ik niet te uitgebreid geantwoord heb, maar u gaf mij de mogelijkheid om even een paar zaken op een rijtje te zetten, die voor ieder van u in de komende maanden belangrijk zullen zijn.
Goed, als je dan geen vragen meer te stellen hebt, dan zou ik nog een kleine toegift voor deze avond willen doen.
We gaan op het ogenblik, l.m.z., naar de donkerste periode van het jaar. Dit houdt in dat we gaan opmerken dat voor veel mensen rondom ons een periode aanbreekt van zich nogal depressief te voelen, zich nogal down te voelen.
Dit is iets wat we in deze periode altijd meemaken, maar we kunnen ervan op aan dat we dit jaar dit scherper gesteld zien. We kunnen ervan op aan dat er nogal wat infecties zullen optreden daarbij, met alle gevolgen vandien.
Waarom zeg ik dat? Niet om jullie angstig te maken, verre van, maar wel om het volgende: tracht in deze periode gewoon in harmonie te zijn met de aarde. Dit klinkt misschien gemakkelijk en eigenlijk is dit ook niet zo moeilijk.
Stel u gewoon in op het denkpatroon van deze planeet, van de aarde. Stel u daarvoor open. Mediteer daar over. Stel u gewoon voor dat u op één en dezelfde golflengte komt als de gedachte golflengte van deze planeet.
Tracht aan te voelen wat deze planeet op het ogenblik voor jou betekent. En dit kun je misschien doen door, wanneer je even tijd hebt, rustig in de natuur te gaan wandelen, hetzij in een bos, hetzij langs de zee, hetzij in de velden. Maar probeer dit te doen op plaatsen waar niet teveel mensen u storen. Zoek plaatsen op waar niet teveel beweging is van anderen. Ga daar naartoe. Verblijf daar gewoon een tijdje. En tracht gewoon op te vangen wat de natuur u daar aanbiedt. Dan zul je opmerken dat uw gedachtebeelden in deze donkere periode totaal anders zullen zijn dan de gedachtebeelden die je normaal in zulke tijd hebt.
Je zult plotseling zaken helderder waarnemen. Je zult zaken ineens begrijpen. Je zult begrijpen waarom de aarde bepaalde reacties heeft en wat eigenlijk uw plaats daarin is.
En wees niet te fier, om het zo te zeggen, om bv. af en toe eens gewoon tegen de natuur te praten.
Je moet dat natuurlijk niet doen in het stadspark van Antwerpen waar honderden anderen rondlopen. Want als u dan tegen een boom gaat staan praten, dan kan ik u niet de garantie geven dat dit goed afloopt. Maar u kunt dit heus wel doen wanneer u gewoon in een bos gaat en in alle rust even een praatje maakt met een oude eik of een oude beuk. Het moet daarom nog niet met luide woorden zijn; het mag gerust met gedachten zijn. Dat je u daartegen zet, dat je er naar kijkt en dat je een wisselwerking van gedachten laat ontstaan. En sta dan open voor wat in u opkomt. Want op dat ogenblik, als je dat doet, ga je ook in harmonie komen met alle wezens. En ja, ik weet het, uw kaboutertjes zijn daar.
Maar effectief, op dat ogenblik zul je in contact kunnen komen met aardwezens en eventueel met luchtwezens die in de kruin van een boom verblijven. En misschien ga je dan denken: Nu begin ik te fantaseren als een kind. Maar een kind heeft een voordeel wanneer het dit doet: dat het ervoor openstaat en dat het nog geen grenzen heeft getrokken wat voor hem aanvaardbaar is en niet aanvaardbaar.
Maar de kunst is dat je terug wordt zoals dat kind, of de kinderen, de kleine kinderen, die gewoon aanvoelen wat er aanwezig is.
En dan zul je opmerken, dan zijn daar de kabouters; dan zijn daar de elfen, enz… En dan zul je misschien op een bepaald ogenblik, wanneer je u in harmonie voelt met die omgeving, met die natuur, bepaalde energieën kunnen waarnemen. Dan zul je er misschien toe kunnen komen de astrale wereld effectief rondom dat geheel waar te nemen; en wordt het voor u interessant. Want op het moment dat je deze energievormen gaat aanvoelen – en de ene zal het misschien aanvoelen met een lichte trilling in zijn nek; de ander zal misschien zeggen: Ik zie daar in de hoeken van mijn ogen lichtjes. Weer een ander zal misschien een rilling over de ruggenwervel hebben; en een volgende zal bv. kou voelen aan de oren. Hoe je het waarneemt, maakt niet uit. De kwestie is dat je het waarneemt. En op het ogenblik dat je zo ver bent, dan kun je zeggen dat er een wisselwerking ontstaat tussen jouw fijnstoffelijk, jouw astraal lichaam en deze krachten.
En zo ga je l.m.z. zaken in u kunnen opnemen, ga je begrijpen, ga je aanvoelen in vele gevallen, wat deze natuur, de aarde, via dat stukje natuur, u te zeggen heeft, u te bieden heeft. En misschien is dat juist dat beetje meer zuurstof die uw longen nodig hebben om een infectie te vermijden. Of misschien is dat juist het idee: deze handeling doe ik en daardoor is mijn lichaam evenwichtiger. Ach, er kunnen vele zaken zijn die daaruit voortkomen. Maar belangrijk is, beste vrienden, dat je dit probeert, dat je het experiment aangaat. En dan zul je opmerken dat je meer mogelijkheden in je draagt dan dat je tot hiertoe vermoedde.
Dan zul je opmerken dat je plots over krachten beschikt om zaken te wijzigen, te sturen, waar je nooit hebt bij stil gestaan. Dan zul je opmerken dat je in de komende tijd ideeën krijgt, inspiratie ontvangt die de wereld of die uw kijk op de wereld wijzigt; waardoor je beter gaat begrijpen waarom in deze donkere periode bepaalde zaken gebeuren; wat er juist aan de hand is; waarom mensen uit hun evenwicht gaan; waarom mensen waanzinnige daden stellen, zoals je de laatste tijd overal hier in Europa hebt kunnen vaststellen. Want het is heus niet hier alleen, in uw klein landje, dat men allerlei waanzinnige toeren uithaalt. Het is over gans de wereld bezig.
En op het ogenblik dat je die aarde kunt voelen, dat je die wisselwerking kunt doen ontstaan, dat je misschien effectief terugdenkt zoals een kind, op dat ogenblik ben jij degene die voor deze aarde een betekenis heeft. En dit kan ervoor zorgen dat in uw omgeving het misschien toch een beetje minder erg is dan op de meeste andere plaatsen.
Leer gebruik maken, vrienden, van de mogelijkheden die u in u heeft. Begin niet met grote woorden. Begin niet met grote toverformules uit te spreken of goden te aanroepen of grote gebeden af te steken. Begin bij het kleine. Begin bij uzelf. En je zal zien: dat werkt. Want het is een feit dat op een bepaald moment de mens weer zal gaan zoeken; dat hij zal zoeken in kerken, in moskeeën, in synagogen, in tempels. Maar daar vind je het niet, vrienden. Want daar zoek je wat een ander u tracht te vertellen om u te domineren, om u te dirigeren. En dat alles behoort tot het oude.
Probeer gewoon de ware tempel te vinden. En de ware tempel zullen de meesten onder u in het simpele, in het eenvoudige, kunnen vinden, gewoon in de natuur. Maak gebruik van de mogelijkheden die je daarin hebt. Ach, en nog een klein detail dat ik erbij wil zeggen: Betrouw niet teveel op de techniek van vandaag. Je mag de techniek van vandaag gerust gebruiken, geen enkel probleem. Rij gerust met uw wagen. Neem gerust het vliegtuig, maakt niet uit. Maar houd er rekening mee dat deze techniek rap veranderingen kan ondergaan. Houd er rekening mee dat, wat er ook gebeurt, je steeds verder kunt doen. En dat kan voor sommigen in de toekomst wel eens heel belangrijk gaan zijn. En als je dan de juiste ingesteldheid hebt, het juiste aanvoelen, dan kun je ook de juiste maatregelen nemen, wat er ook gebeure.
Vertrek vanuit het eenvoudige. Waar het simpel kan, gebruik de simpelste weg. Zoek niet naar het ingewikkelde, ook niet bij ziekte, in de komende tijd. Ga niet naar alle mogelijke ingewikkelde onderzoeken maar houd het bij het simpele. En je zult zien: juist voor de simpele weg, zal de beste oplossing komen. Dit is voor alles zo. En let op, want in de komende tijd zullen er nog voor velen heel mooie aanbiedingen zijn. Maar trap er niet in want de aanbieding die u krijgt, is een mooi verpakt geschenk. Maar wanneer je het papier van het geschenk afdoet, zie je tot uw consternatie dat er een lege doos onder zit. Houd daar rekening mee.
Loop niet te snel weg met grootse zaken die men u aanbiedt, want de verkoop van illusie is op het ogenblik volop bezig. Tracht hier ook uw aanvoelen te volgen. Tracht hier ook, wanneer uw innerlijk u zegt: “Ik zou het niet doen”, meester te zijn over uw stoffelijk begeertepatroon.
Dat het niet altijd gemakkelijk is, besef ik best. Maar houd er rekening mee. En zo zul je veel desillusies voorkomen.
Zo, dat was nog een kleine toevoeging voor vanavond.
Zijn er nog mensen die hierover iets willen vragen?
Broeder, zit ik nog met één klein vraagje. We hebben het gehad over die aardwezens, vuurwezens, enz… Ik heb het eigenlijk altijd moeilijk gehad met engelen. Moet ik dat als etherwezens beschouwen of is dat ook maar een of andere vorm die de mens eraan gegeven heeft?
De mens heeft de engel gecreëerd. Maar je zou een engel kunnen beschouwen als een entiteit die geen stoffelijk ervaringsbewustzijn heeft. Dat zou je kunnen omschrijven als een engel, in menselijke context. En het is effectief zo dat in de kosmos redelijk veel krachten aanwezig zijn die geen stoffelijk ervaringsbewustzijn hebben opgedaan of hoeven op te doen. Zij gaan een andere weg. Dit wil niet zeggen dat zij de mens niet kunnen inspireren en helpen. Maar, dat wil ik er dadelijk aan toevoegen, een engel kan u inspireren, op het geestelijk niveau, maar verwacht niet dat een engel het stoffelijk niveau voor u kan regelen. Want daar heeft hij hoegenaamd geen kaas van gegeten.
U kunt, om het heel simpel te zeggen, de aartsengel Gabriël aanroepen voor inspiratie. Dan roep je een kracht aan die u de inspiratie zal bezorgen. Maar als u gaat aanroepen: “Lieve Gabriël, zorg nu eens dat mijn bankrekening met enkele nullen stijgt, dan denk ik niet dat je daar veel resultaat gaat mee hebben.
Maar wanneer u aan Gabriël zou vragen: “Kunt u ervoor zorgen dat ik de mogelijkheid heb om deze sukkelaars te helpen?” dan zou het wel kunnen dat u het idee hebt: dat lotje moet ik kopen en daar heb ik juist het geld voor nodig dat die mensen nodig hebben om geholpen te zijn. Zo zou je kunnen stellen dat het wel kan werken.
En nu moet u niet de slimme trachten uit te hangen en denken: ik zal hem wel wijsmaken dat het voor anderen is en ik koop het voor mezelf. Dan zou u wel op dat ogenblik even kunnen verschieten welke geestelijke krachten zo een energie kan opwekken.
Zou je daaruit moeten verstaan dat engelen altijd positief gerichte wezens zijn?
Ja, anders zijn het duivelen. Dat is het andere evenwicht.
Maar nogmaals zeg ik u: engel of duivel, het is de mens die dat beeld heeft gecreëerd. En nu kan ik zeggen: Ik kan mezelf geen engel noemen, gezien ik al in de stof geïncarneerd ben geweest; misschien beter duivel dan. (gelach)
Nou, de evenwichten moeten er altijd zijn.
Zo, lieve vrienden, als er geen dringende vragen meer zijn, dan gaan we deze avond afsluiten op de gewone wijze, met een meditatie.
Kijk, l.m.z. zijn we aan onze zijde op het ogenblik, voor wat de aarde aangaat, een kracht aan het opbouwen die in zijn volle expansie zal zijn, ongeveer bij de kering van het licht.
Sta me toe dat ik deze avond ook hier met deze groep een klein steentje bijdraag aan dit grote geheel dat zich aan het vormen is.
Laat ons proberen met diegenen die hier zijn even één grote harmonie te vormen en deze harmonie hier naar het midden van dit gebouw te projecteren, naar de tafel waar het symbool van het licht op staat.
Meditatie : Aardekrachten.
Laat ons even alles achter ons laten waar we vandaag mee geconfronteerd zijn geweest.
Laat ons even al onze kleine problemen, al onze moeilijkheden afleggen en laat ons trachten ons even één te voelen met de aarde.
Stel u gewoon voor: dit gebouw staat omringd met planten; dat je de sfeer van deze planten rond dit gebouw hier naar binnen laat komen en dat de kracht van de bomen, de eiken, de beuken, de berken, de notelaars, al wat hier staat, dat die kracht zich hier concentreert rond deze tafel; dat de kracht van de planten die hier groeien in zijn verscheidene soorten, zich hier ook concentreren.
Laat die energieën door u stromen; word er één mee.
Word één met alle leven dat hier in deze bodem aanwezig is.
Word één met alle leven dat hier in de atmosfeer aanwezig is.
Zelfs de kleinste molecule die je niet kunt zien of niet kunt ruiken of niet kunt horen, maar die toch energie en leven inhoudt.
Breng dit alles te samen, hier in ons midden, tot één grote kracht; en spits dan uw oren en luister naar wat de natuur u te zeggen heeft; niet met uw stoffelijke oren maar met uw geestelijke oren. Kijk naar de kracht en het spel van energie dat zich hier in ons midden voordoet; niet met uw stoffelijke ogen; kijk met uw geestelijke ogen. Fixeer u, met al uw geestelijke zintuigen, op deze bundeling van natuurkrachten.
Zie hoe in de bundeling van licht en kracht flikkeringen zich voordoen. Voel hoe wezens die één zijn met de natuur zich hier bijvoegen.
Voel hoe de krachten van de aarde en de aardwezens zich hier bijvoegen.
Voel hoe de wezens van de atmosfeer, van de lucht, van het water, voel hoe de wezens van het vuur zich er bijvoegen; hoe dit allemaal één grote kracht is.
En zie dan, met uw geestelijke zintuigen; volg hoe deze kracht vanuit dit centrum opstijgt. Het is als het ware een vuurwerk dat de kosmos ingaat.
Zie hoe het dak zich opent en hoe deze kracht naar buiten stroomt als een zuil van licht, zich manifesteert door de avond als een regenboog van schitterend licht; de volledige kleuren zijn erin aanwezig.
Zie hoe het door de kosmos trekt en hoe het zich aansluit bij de vele andere vormen van licht en uitbarstingen van licht. Zie hoe die kracht één groot geheel van licht vormt in de atmosfeer van deze aarde. Zie hoe die kracht zich aan het firmament verspreidt als een hemel van schitterende sterren; en zie dan hoe elke ster op zich het licht weerkaatst naar de aarde, een wisselwerking creëert tussen deze planeet en haar uitstraling.
Wees één met deze lichtkracht. Wees één met deze energie. Voel je erin opgenomen. Voel je er deel van. En eens je die eenheid hebt bereikt, eens je dit aanvoelen hebt bereikt, geef dan vrijelijk deze kracht door aan ieder die om deze kracht verlegen zit maar zelf niet de kans of de mogelijkheid heeft dit voor zichzelf waar te maken.
Geef vrijelijk aan ieder die wilt ontvangen; maar ga voorbij aan ieder die weigert.
Geef ieder op deze aarde de vrijheid, de volledige vrijheid, zijn of haar weg te gaan zoals hij of zij zelf kiest. Want dit, vrienden, is belangrijk. De aarde geeft vrijelijk maar zal nooit verplichten dat iemand aanvaardt, dat iemand tot zich neemt. Want voor ieder schepsel – is het nu op aarde of ergens anders in de kosmos – geldt de kosmische wet van de volledige vrijheid. En deze moeten wij, hoe dan ook, respecteren. En als we dat doen, dan kunnen we dit licht, deze kracht die nu is opgebouwd, uitdragen; kunnen we in die donkere dagen van het jaar, in de komende weken die nog donkerder en nog grauwer zullen zijn, steeds dat licht naar voor schuiven; hebben we steeds die energie, die kracht, om door die duisternis te breken en aan te tonen dat het licht niet is gedoofd.
En wanneer we nu dit licht hebben doorleefd, deze harmonie hebben gevoeld, kunnen we l.m.z. terugkomen tot onszelf, beseffende dat we steeds deel zullen zijn, wanneer we dit verlangen, wanneer we ervoor openstaan, voor deze kracht. Dat we steeds deel kunnen hebben aan dit licht.
Besef, wanneer je in de komende dagen even door de natuur gaat, of zelfs maar een kamerplant ziet, dat deze ook een waardevol leven is.
Besef dat de natuur rondom u waardevol is en dat, wanneer je er wilt voor openstaan, je vele krachten zomaar voor het rapen hebt, vele harmonieën zomaar te ontvangen hebt.
Beste vrienden, denk daar verder over na. Probeer u één te voelen met de natuur rondom u en deze duistere periode zal voor u niet zo duister meer zijn.
Zo, mijne beste vrienden, voor mij is de tijd gekomen om afscheid te nemen. Hou het voor de rest van de avond rustig. Je mag er gerust nog wat verder over nadenken. Je mag er gerust een beetje over praten, zolang je maar niet in discussie gaat. Want in discussie verlies je hier de waarde van het gebrachte omdat je dan probeert uw eigen mening te veel naar voor te schuiven; en dit is voor wat vanavond is gebracht, eigenlijk niet aan de orde. Laat dit gewoon door u heen gaan. Neem gewoon voor uzelf op wat je kunt gebruiken. En zo zal ieder die hier aanwezig is, zijn eigen waardevolle diamant uit deze avond weten te vinden. En ik weet het: voor ieder zal hij verschillend zijn maar even waardevol. Daarom is een discussie zinloos van wie de mooiste heeft; want ieder van u op zich heeft wat het best bij hem of haar past. Ik wens u nog veel licht in de komende dagen.