17 januari 2003
Goedenavond beste vrienden.
Bij het begin van deze bijeenkomst wil ik jullie erop bemerkzaam zijn dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend noch onfeilbaar zijn en dat we het op prijs stellen dat u zelf nadenkt. Mag ik vragen aan de heer voorzitter welk onderwerp u voor heden avond hebt voorzien? Voor vanavond is het onderwerp “sjamanisme”.
Dan moeten we teruggaan tot de tijd dat de dieren leerden spreken. Vind u misschien raar? Maar vergeet niet dat de mens ook tot de diersoort behoort. Sjamanisme is ontstaan in een zeer vroege periode, eigenlijk op het ogenblik dat de eerste menselijke vormen tot ontwikkeling kwamen. De mens begon langzaam maar zeker te denken. Hij verwijderde zich zo van de rest van de dierenwereld doordat hij zijn ontwikkeling mogelijk maakte dat hij over zaken werkelijk een eigen oordeel kon gaan vormen, een eigen denkbeeld. Maar u moet u voorstellen dat u leeft op een planeet waar eigenlijk alles nog donker is. In die tijd was de atmosfeer van de aarde nog zeer gesloten en kwam er amper zonlicht door. Uw planeet was ook nog niet zoals ze nu is of geweest is, moet ik al beter zeggen, overdekt met groene wouden. Het was nog meestal een zeer sterk vulkanisch gegeven, veel vuurspuwende bergen, zeer veel stof in de atmosfeer, enzoverder. En het is onder deze condities dat langzaam maar zeker de eerste vormen van een menselijk wezen zich afscheidt van het dierlijke. En daar kun je ook zeggen: daar ligt het begin van wat heden ten dage nog wordt omschreven als sjamanisme. De mens vormde alras een stam, een groep; hij moest wel want hij moest zichzelf kunnen beschermen tegen alle gevaren rondom hem heen. Voor jullie onvoorstelbaar wat het is te leven in een wereld waar je als naakte mens, bij wijze van spreken, zonder veel mogelijkheden toch moest vechten tegen alle soorten dieren, tegen alle soorten natuurelementen enzoverder, om te overleven. Dit is ook één van de bronnen geweest waardoor dat de mens in denken en handelen voor die tijd een redelijk snelle ontwikkeling doormaakt. “Redelijk snel” spreek ik hier over enkele duizenden jaren. Je moet niet denken dat het menselijk ras gevormd is op enkele jaren tijd. Daar gaan zeer veel perioden over. Maar in die eerste periode zochten die eerste mensen hoe zij zich konden verdedigen, hoe zij zich konden beschermen. En alras ontdekten zij dat wanneer zij gebruik maakten van krachten van anderen, en in dit geval, wanneer zij bijvoorbeeld krachten van het dier konden nadoen, konden overnemen, dat zij sterker waren. Van daaruit komt dat men in het sjamanisme, tot op bijna hedendaags sjamanisme toe, en dan spreek ik niet van de Westerse sjamaan die helemaal niets meer te maken heeft met het echte sjamanisme, maar waar je het nog wel kunt vinden op deze moment is bijvoorbeeld in de steppe van Mongolië, in de kanten van Oezbekistan, Kirgizië (= Kyrgyzstan, n.v.d.r.), enzoverder, daar kun je nog, op deze moment, sjamanen treffen die de ganse weg doorlopen hebben van de eerste sjamaan tot heden. Maar om terug te gaan naar het begin van het sjamanisme, men ging zich identificeren met een dier. Je had bijvoorbeeld in die tijd een soort, je kunt zeggen enorme tijger, een diersoort die door uw maatschappij niet meer gekend is maar die in die tijd veelvuldig voorkwam. Wanneer men er in slaagde deze tijger te doden, dan ging men ervan uit dat men, doordat men hem kon doden, zijn kracht kon overnemen. Men ging dan ook over tot in de eerste plaats het uitnemen van het hart van het dier en dit werd, meestal, door degene die op die moment de leiding had, hij noemde zich nog geen sjamaan, maar ik zeg: het is het ontstaan van het sjamanisme, werd dit hart geconsumeerd, rauw, want vuur gebruikte men in die tijd nog niet en daardoor werd hij aanzien door zijn medemensen, door zijn medestamgenoten, als zijnde degene die de leiding had. En zo zie je dat dat, langzaam maar zeker, verder evolueert.
Wanneer we dan enkele tijd verder springen, dan zien we ook dat men, langzaam maar zeker, het vuur gaat beheersen; dat men ontdekt dat waar de berg vuur gespuwd heeft, dat men dat vuur kan aanhouden. U moet u voorstellen dat dit voor de mensheid een enorme wijziging was, een enorme verandering. Men beheerste vuur! Vanuit dit vuur kon men dan weer alle mogelijke andere zaken gaan doen. En om bij het sjamanisme te blijven, vanop het ogenblik dat de leider van de stam erin geslaagd is van vuur voor zich alleen in stand te houden, kwam langzaam maar zeker het eerste vuurkijken. De leider van de stam ging bij het vuur zitten en ging gewoon staren in de vlammen. En hoe meer hij erin staarde, hoe meer beelden hij zag. En zo kun je zeggen dat de eerste orakels bij de sjamanen ontstaan, om het zo te noemen. Langzaam maar zeker zien we dan een verdere ontwikkeling dat men niet alleen zich gaat vereenzelvigen met krachtige diersoorten, maar dat men ook via het vuur en de vereenzelviging van de kracht van het vuur zich verder met de goden, want de sjamaan dacht dat het vuur een god was, ging vereenzelvigen. De idee van een godheid zoals jullie die kennen, bestond helemaal nog niet. Maar wanneer het vuur, dat alles kon vernietigen, dat zelfs stenen kon doen branden, in hun ogen, – je moet de primitieve mens in die tijd zien wanneer een berg vuur spuwt en de lava stroomt eruit – dan was dat de stenen die brandden. Voor die sjamaan was dat een macht, was dat een god, een god die ergens in die aarde woonde, een kracht. En daar zien we dan de eerste aanbidding van, ik zou kunnen zeggen, wat u nu noemt: het elementaal vuur. Maar in die vuurgoden, in die vuurgeesten, van daaruit legde de primitieve mens contact met, zoals ik kan zeggen, onze zijde. Hij legde contact met de geest, de geest die de ontwikkeling van de mens op dat ogenblik zeer interessant vond omdat voor primitieve ontwikkelingen dat lichaam zeer interessant bleek. En zo krijg je dat, vanuit onze zijde, langzaam maar zeker, meegeholpen werd aan het ontwikkelen van de mogelijkheden tot contacten leggen met de geest.
We zien langzaam maar zeker verder dat het vuur, wanneer men ontdekt dat water en vuur met elkaar in botsing konden komen wanneer er – en weer onvoorstelbaar voor jullie hier – regenbuien vielen; je zou een tropische regenbui, een moesson, als een gewoon, zacht regentje kunnen beschouwen in die tijd toen dat het regende. En dat men toen opmerkte dat het water het vuur kon verdrijven op dat ogenblik en dat door de enorme watermassa, de dampen die ontstonden, er zich wolken formeerden; ook hier weer was voor de mens en de toekomstige sjamaan de kracht van de geest of de kracht van God of hoe het u zou omschrijven, aan het werk. En zo zien we dat, langzaam maar zeker, ook het water gaat aanbeden worden. En zo kan ik verder gaan. Na het water ging men ook gewoon vaststellen dat de lucht, de stormen, de tornado’s, die soms hevig woedden, ertoe bijdroegen dat het vuur ook kon oplaaien of doven. Ook dit viel die mens op. En zo krijgen we dat zij ook de lucht, als het ware, de storm gaan aanbidden als een goddelijke kracht om uiteindelijk, wanneer de aarde langzaam maar zeker haar groene tint ging aannemen, wanneer dat door de wolken heen, langzaam maar zeker, de vervuiling van de atmosfeer van toen verdween, die neersloeg en een, zou moet ik zeggen, vruchtbare laag op de aarde bracht, waardoor het mogelijk werd dat deze aarde planten ging ontwikkelen, enzoverder; dan krijgen we dat men dat ook weer gaat zien als een ingrijpen van onze zijde, maar men stelde dat meer als zijnde de voorvaderen die men toen al aanbad en zo krijg je het ganse geheel dat men tot de elementalen kwam. Uiteindelijk is deze ganse opbouw gebleven. Ook nu nog wordt er in vele groepen met aarde, water, vuur en lucht gewerkt. Maar de basis van dat geheel ligt bij het ontstaan van het sjamanisme; het sjamanisme dat eigenlijk veel meer is dan wat u denkt, heden ten dage. Want het is de basis geweest, eigenlijk, van alle huidige filosofische strekkingen. Het is de basis geweest van alles wat u op het ogenblik, als het ware, kent. En daarom is het zo eigenaardig dat je op het ogenblik ziet dat de mens die zo’n ontwikkeling heeft doorgegaan, terug gaat proberen naar dat oude te grijpen. Niet erkennende dat het oude eigenlijk voorbij is en dat je beter zijt dat je met de mogelijkheden die je vandaag hebt, werkt dan dat je teruggaat naar eeuwenoude gegevens die zich, langzaam maar zeker, steeds verder hebben ontwikkeld en uitgebreid. Wij zien dan ook dat de sjamaan uiteindelijk, wanneer de mensheid langzaam maar zeker toeneemt – en dan beginnen we te spreken over de eerste grote rijken, nog voor Atlantis, voor het rijk van Mu – maar in die rijken daar wordt de sjamaan langzaam maar zeker een soort priester. Oh, het menselijk lichaam, en dat wil ik er wel bijzeggen, zag er toen nog niet uit zoals het uwe, hoor. Je zou een beetje geschrokken hebben als je een sjamaan van toen tegenkwam. Maar goed, langzaam maar zeker, wordt het sjamanisme ergens een machtsbasis om leiding te hebben over grote groepen van mensen. En ook de sjamaan is degene die met de geest spreekt. Langzaam maar zeker krijg je zo dat structuren ontstaan. Ook de sjamaan is degene die geneest. Hij is degene die, langzaam maar zeker, door de jaren heen de kennis heeft opgedaan van wat je kunt doen met planten, de kennis heeft opgedaan hoe eigenlijk een mens functioneert. Je zou het een beetje de primitieve dokter kunnen noemen en al die zaken bleven binnen de kaste, laat ons zeggen van die sjamaan. Een sjamaan zou zijn kennis enkel en alleen maar aan één leerling als het ware hebben overgedragen. En zo zien we dat het sjamanisme op zich een zeer sterke macht vormt. Langzaam zie je dan de grotere culturen ontstaan. Je ziet in het rijk van Mu dat zij reeds een ganse priesterkaste vormen. Heel gesloten maar heel machtig. Dat er geen enkele krijgsheer, want die waren toen wel al in ontwikkeling, maar iets zou gedaan hebben wat de sjamaan als dusdanig niet wilde; daar dacht men nog niet aan. Men moest voor alles wat er gebeurde, als het ware, de toelating hebben van deze sjamaan of je kunt al gaan zeggen: deze priester. En zo ga je langzaam maar zeker ontwikkeling verder. Je komt in Atlantis. En daar zien we het ontstaan eigenlijk van de echte, laat ons zeggen, eerste magische rituelen. Daar zie je, langzaam maar zeker, de mens in ontwikkeling zoals je hem heden ten dage kent. En het is in die magische ontwikkeling dat je dan verschillende afscheidingen krijgt. Je krijgt dan ook degenen die zich meer in het landelijke terugtrekken; die het sjamanisme, zoals u het kent op deze moment, als het ware gaan ontwikkelen en beoefenen; en dan zien we meer in de steden als het ware de geprivilegieerde priesterkasten die zich eigenlijk al boven die primitieveling gaan stellen die op het land nog steeds met zijn dierenhuiden, met zijn schelpen, met zijn vuur enzoverder rond zitten huppelen, als het ware. Niettegenstaande moeten we zeggen dat ondanks die primitiviteit ten opzichte van de enorme soms technische ontwikkelingen die bezig waren, deze sjamanen er wel in geslaagd zijn steeds zeer goede resultaten te bereiken. Wondergenezingen, of hoe u dat heden ten dage zou noemen, waren in die tijd redelijk algemeen goed in het sjamanisme. Dit is ook niet moeilijk te verklaren als je beseft dat de mens van toen eigenlijk 100% geloofde in deze krachten; dat niemand, maar ook niemand, op het idee zou kunnen gekomen hebben dat dit niet werkte of dat hier bedrog in het spel was. Dit was ook de zeer sterke kant van degene die met deze praktijken bezig waren. Zij beseften dat heel goed en daarom houden ze ook het gebruik dikwijls van verdovende zaken of van opwekkende zaken dikwijls ook dat zij via koerier en hand- en spandiensten zaken te weten kwamen, hielden zij heel goed verborgen. Niemand die hen raadpleegde zou ooit dat te weten komen. En moest zo iets uitlekken, dan was in die tijd de heel simpele oplossing: men stuurde die persoon dan naar onze zijde. En zo zien we langzaam maar zeker de verdere evolutie. We zien dan de opsplitsingen, we zien de ondergang van het Atlantische rijk en we zien dat ook samen met de magiërs van Atlantis, de sjamanen mee als het ware gegaan zijn over de rest van de wereld. We zien vooral dat dat de sjamaan zich in eerste instantie in het Midden-Aziatische gebied heeft geplaatst en daar als het ware is gebleven. Degenen die denken dat een sjamaan ook voorkomt, bijvoorbeeld in Midden-Amerika of Zuid-Amerika of laat ons zeggen bij de Noord-Amerikaanse Indianen, moet even zijn idee bijstellen. Dit zijn geen sjamanen meer. Dit zijn wel, in vele gevallen, wonderdokters maar de basis van hun kennis ligt anders. Zowel voor Noord-, Midden- als Zuid-Amerika lag de basis bij de weggetrokken “witte magiërs” en niet bij de oude sjamaan die ook daar aanwezig was. En dat is wel belangrijk. In uwen tijd gaat men heel gemakkelijk de zaken door mekaar gooien en gaat men zeggen van: ach, wat die Zuid-Amerikaan daar doet, dat trekt eigenlijk wel een beetje op wat die man daar in Mongolië doet, dus ze zijn gelijk. Helemaal niet! Ik denk dat je het beste zou kunnen vergelijken, misschien is het nu al anders, maar als je in de tijd een auto kocht die in Detroit was gemaakt, was hij wel even anders dan wanneer je een auto kocht die ergens in een fabriek nabij Moskou was gemaakt. Zo zou je ook het verschil hier kunnen bekijken. Je kunt zeggen: ok, het waren beiden auto’s en ze reden beiden. Dat wel. Maar daar stopt volgens mijn gegevens dan ook wel het vergelijk. De echte sjamaan nestelt zich in de eenzaamheid. Het is te zeggen, we zien dat hij zich in de grote vlaktes gaat bewegen. De echte sjamaan is ook iemand die geen eigen huis bezit, om het zo te zeggen. Het is iemand die trekt. Dat wil zeggen dat hij van stam tot stam, en dit gedurende zeer lange tijd, dus over deze planeet als het ware gaat en overal waar hij komt, als het ware, als een soort wonderdokter, als een soort wonderpriester, als een helderziende wordt opgenomen of wordt aanvaard in de stam of de groep waar hij ook komt. Intussentijd is ook dat sjamanisme een beetje geperfectioneerd. Daarmee wil ik zeggen dat, vertrekkende vanuit de eenheid waar alles is uit ontstaan, met de aarde, met de natuur, met de dieren, met water, vuur, noem maar op, heeft hij ook langzaam maar zeker, dikwijls ook om de kost te kunnen verdienen, zijn levensonderhoud als het ware, er elementen bijgebracht. Zo zien we dat veel sjamanen goede muzikanten zijn geworden. We zien dat zij zeer dikwijls om al hun cliënten, om het zo te zeggen, aan te trekken, dit doen met muziek, met klank. We zien langs de andere kant dat de sjamaan ook dikwijls degene is die van alle schoonheidsmiddelen gaat maken om zo de vrouwen van dienst te zijn en zo ook sterker door te kunnen dringen binnen de stam waar hij eventueel verblijft. Het grote verschil met de 1e sjamaan en de sjamaan van nu is dat de oorspronkelijke sjamaan de leider was, dat hij degene was die de mensen als het ware stuurde, die de basissen van het gedachtengoed van de stam creëerde. De huidige sjamaan, die de oude afstammeling daar nog van is, is iemand die eigenlijk niet meer leiding heeft, die nog wel geacht wordt voor zijn kracht, voor zijn mogelijkheden, voor zijn kunnen die bij de primitieve volkeren, dit is niet minachtend gezegd, integendeel, een zeer grote verering kent, maar waar men zeker niet meer bijvoorbeeld naar zal luisteren wanneer het gaat om een bepaalde structuur, om een bepaalde macht, enzoverder. De sjamaan is eigenlijk een beetje voor de bevolking van Mongolië en omstreken de psychiater, de priester geworden zoals je het kunt zien dat je iemand in New York hebt die nood heeft voor één maal per week of per 14 dagen op de stoel van de psychiater te gaan liggen. Dat is de sjamaan op het ogenblik eigenlijk voor de mensen. Ze gaan naar hem toe wanneer ze problemen hebben. En hij zal hen trachten te helpen. En vanuit de primitiviteit en ook de gewone natuuromgeving kan hij met zijn kennis van natuurkrachten enzoverder zeer veel bereiken. En wanneer hij dan ’s avonds rond het haardvuur, om het zo te zeggen of ik moet eigenlijk zeggen de grote brandstapels die ze soms nog maken, als hij daar dan op trommels gaat slagen of andere klankinstrumenten gaat bespelen zoals dikwijls en toch voor die streken een weinig voorkomend gegeven op een bepaalde schelp of soms nog op de horens van een gnoe, ja dan krijg je dat die sjamaan voor de bevolking van groot belang is. Langzaam maar zeker zie je ook dat dat sjamanisme ook op zijn laatste benen loopt. Want wat zien we, ook in streken als Mongolië gaat de vooruitgang verder. We zien langzaam maar zeker dat ook daar de techniek de wereld verovert. En dat hetgeen de sjamaan vroeger deed, soms enkel nog toegepast wordt wanneer men in wanhoop is, wanneer men eigenlijk niet meer weet hoe men tot een oplossing kan komen. Ook daar zijn moderne denkbeelden doorgedrongen. Of dat dit goed of slecht is, laat ik in het midden. Maar langzaam maar zeker zie je ook weer dat dat gaat veranderen, dat dat zich afbouwt. Tezelfdertijd zie je dan , als het ware, een opbloeien van die oude zaken, hier in het Westen. Men gaat hier zich interesseren voor dat oude; men gaat hier gewoon nadoen wat men denkt dat ooit was. Alleen zit er een klein addertje onder het gras. Al degenen die op het ogenblik zich uitgeven, hier in het Westen, voor sjamaan zijn Westerse sjamanen, met Westerse gedachten, met Westerse ideeën waarvan men denkt dat ze geënt zijn op de oorspronkelijke. Spijtig genoeg is daar niet alleen een wereld verschil in maar ook, ik zou bijna zeggen, een ganse kosmos verschil in. Want de Westerling, zo goed in Europa als in Noord-Amerika, is niet bij machte zich voor te stellen wat de echte sjamaan zei of deed; heeft niet eens het idee met welke krachten deze mensen ooit hebben omgegaan, zo goed dat u in deze wereld geen enkel idee meer hebt welke ontwikkelingen bijvoorbeeld een rijk zoals Atlantis gekend heeft, hoe men daar leefde en werkte. Zo kunnen we hetzelfde zeggen ten opzichte van het huidig sjamanisme hier in uw Westerse wereld. In vele gevallen stopt het bij show, stopt het bij handige trucs. En dat is het spijtige. Want uiteindelijk ga je krijgen dat degenen die ermee in contact komen en zich achteraf, als het ware, eigenlijk een beetje in de zak voelen gezet, het kind met het badwater weggooien. En dat is wel spijtig. Want de ideeën, de filosofie die uiteindelijk het sjamanisme droeg, is goed, is correct. En wanneer de mens hier de achtergrond van die ideeën dat je onafscheidelijk deel bent van deze planeet, dat je met de krachten van deze planeet moogt en kunt werken en dat je, en dat is toch van belang en dat is één van de basisprincipes van het sjamanisme, hier op deze aarde loopt om elkander te helpen, om er voor elkaar te zijn, om elkaar te steunen bij wijze van spreken door dik en dun. Ik zeg het in jullie taal. Maar dat is de basis van het sjamanisme. Heb uw broeder, heb uw zuster lief. Zorg ervoor dat er niets gebeurt met hen dat je niet zou willen dat aan uzelf gebeurt. Help hen waar het kan. Wees één met hen. Bid samen met hen, als het ware, wat in deze maatschappij ook al verloren is gegaan. De sjamaan was iemand die bad. Hij bad tot de natuurkrachten. Oh, hij bad misschien primitief. Hij aanbad misschien de goden van de aarde. Hij aanbad misschien de goden van de lucht. Maar hij was oprecht. En vanuit die oprechte bede en die oprechte harmonie met zijn medemens, met zijn broeders, met zijn zusters, realiseerde hij de wonderen. En dat, lieve vrienden, is belangrijk. Dat is de boodschap die het sjamanisme op deze moment aan deze wereld kan geven. Niet degene die met een pluim in zijn haar en met een trommel of met een staf of met wat veren of eender wat loopt rond te sjokken. Dat is het sjamanisme niet. De echte sjamaan, zou je kunnen zeggen, is de mens die, ondanks alles, zich wilt inzetten voor deze maatschappij, is de mens die het belangrijker vindt dat zijn naaste zich goed voelt dan dat zijn bankrekening groter wordt. Het is de mens die duldt dat zijn broeder of zuster een andere mening erop nahoudt, die kan aanvaarden dat er verschillen bestaan binnen de eenheid die we allen zouden moeten vormen. En dat is de basis van het echte sjamanisme. En wanneer op deze moment de mens die ermee bezig is, of dat hij dan, als het ware, zegt dat hij werkt met de geesten van de lucht, of dat hij zegt dat hij werkt met de geest van de aarde, of van de maan of van de zon, dat maakt niet uit. Belangrijk is dat vanuit die persoon vertrekt: de idee en het gevoel van wij zijn hier voor mekaar en binnen die eenheid, binnen die harmonie kunnen wij voor elkaar iets betekenen, kan ik als sjamaan u misschien helpen, misschien bevrijden van een pijntje of misschien bevrijden van een waanidee en of hij het dan doet met een trommel of een pluim of dat het hij doet met een zwaard of een dolk, het maakt niet uit. De kwestie is dat de harmonie is bevestigd en dat deze krachten hun werk hebben kunnen doen. En zo, beste vrienden, heb ik jullie een kleine schets gegeven van wat het sjamanisme echt inhoudt.
Oh, ik weet het. Ik had hier vanavond kunnen gaan vertellen over rituelen. Maar wat ben je ermee? Ik kan jullie de rituelen uitleggen zoals ze uitgevoerd werden. Velen onder u zouden misselijk geworden zijn, want de echte rituelen van de sjamaan zijn meestal niet al te smakelijk voor de Westerling. Integendeel! Maar daar gaat het niet om. En de echte inhoud van de sjamaan is de mens die leeft voor zijn medemens; de mens die tracht, hoe ie het ook inpakt en verpakt, te doen inzien hoe de kosmos in mekaar zit, hoe wij allen hier op deze wereld leven om bewuster te worden, een weg gaan in vrije keuze, naar het licht voor degenen die het licht willen aanschouwen. Maar de sjamaan laat ieder vrij. En wanneer de sjamaan voelt dat zijn broeder of zuster het licht niet wenst, dan zal hij zich terugtrekken; dan zal hij niet gaan strijden; dan zal hij geen ritueel opvoeren waarmee hij de duivels en de demonen verdrijft, maar dan zal hij zeggen: het is uw weg. En hij zal gewoon zich terugtrekken en verlaten. En dat, lieve vrienden, is dikwijls de fout die heden ten dage door de moderne Westerling die zich sjamaan noemt, gemaakt wordt; die denkt dat hij persé de duivels moet uitdrijven, moet vechten tegen het duister, niet beseffende dat elke strijd tegen het duister op voorhand verloren is. En zo zien we dat in uw maatschappij, juist doordat zij verkeerd denken, verkeerd handelen, met de beste bedoelingen zich zeer dikwijls zeer veel miserie op de hals halen en uiteindelijk niet meer de echte sjamaan kunnen zijn maar zij langzaam maar zeker een soort zwart magiër worden zonder dat ze het zelf beseffen en voor zichzelf dikwijls vele mogelijkheden naar de toekomst toe blokkeren.
Daarom geef ik jullie de raad en je doet ermee, je bent vrije mensen, maar wanneer je wilt experimenteren met sjamanisme, wanneer je wilt gaan zoeken naar die oude waarden, zorg er dan wel voor dat je u steeds afschermt, dat je steeds een vluchtroute hebt naar het licht want anders kan het misschien wel in eerste instantie heel aangenaam lijken. Het duister vertoont zich nu eenmaal niet als iets gruwelijks, niet als iets afstotend. Want dan zou niemand van jullie er mee meegaan. Het duister vertoont zich meestal lieftallig. Maar dat is juist hetgeen de echte sjamaan kon onderkennen, waar de echte sjamaan, als het ware, niet intrapte. En als je daarmee wilt werken, zorg dat je steeds terug kunt naar het licht, dat je u kunt vrij maken. Want het is niet omdat de moderne wereld, als het ware, niet gelooft dat wij bestaan, dat de moderne wereld zegt dat een menselijk lichaam uiteindelijk maar een scheikundige samenstelling is en dat wanneer die stilvalt, dood dood is. Overtuigen ga ik jullie niet. Wanneer het zover voor jullie is, zul je wel zien waar je komt. ’t Is altijd voor ons interessant om zo’n mensen, die niet kunnen aanvaarden dat er leven is na de dood, of dat het bestaan eeuwig is, dat zij dood zijn. Zij kunnen niet volgen wat er gebeurt dan. Want ze zijn zo van zichzelf overtuigd van hun eigen gelijk dat, zelfs wanneer hun lichaam gestorven is en in vele gevallen reeds verast worden, zij aan onze zijde, als het ware, een theater opvoeren van hoe verkeerd zij behandeld zijn en hoe verkeerd zij begrepen worden. Deze zaken vermijd je allemaal best. Daarom, beste vrienden, wanneer je met sjamanisme wilt werken, wanneer je met de krachten van de kosmos wilt werken, wanneer je met de geest van uw voorvaderen wilt werken, wanneer je met de geest van de dieren wilt werken, moogt je doen, maar vertrekt vanuit het licht. En houd steeds het licht achter de hand want anders ga je spelen, als het ware, een kind met een revolver die geladen is en niet beseft dat wanneer het aan de trekker komt, het een dodelijk wapen in zijn handen heeft.
Ik hoop dat ik u vanavond een klein beetje dichter heb kunnen brengen bij de gevoelswereld van de echte sjamaan. Ik hoop dat ik jullie hier heb kunnen duidelijk maken dat sjamanisme meer is als hetgeen wat op ’t ogenblik hier in uw maatschappij er nogal dikwijls over geschreven en verteld wordt. En als ik dat bereikt heb dat je gewoon dat kunt meedragen, dan is hetgeen ik vanavond gebracht heb zeer zinvol geweest.
Vragen.
Het gebruik van de 4 elementen, is dat nog gerechtvaardigd? ’t Is te zeggen, kunnen we de 4 elementen in de plaats van God stellen of zijn de 4 elementen krachten van God?
De 4 elementen, zoals u ze stelt, zijn effectief krachten van God. Alles in de kosmos zijn krachten van God, om het zo te stellen. U ook bent een kracht van God want God leeft in u. U kunt op het ogenblijk perfect werken met de 4 elementen. Het is geen enkel probleem wanneer u beseft wat dit inhoudt; wanneer u weet dat wanneer u, bij wijze van spreken, zoals de oude sjamaan het vuur zou aanroepen, dat dit niet is , om bij wijze van spreken, uw open haard aan te steken. Want, als je ’t juist doet, zou uw open haard in brand gaan maar de kans is groot dat de helft van de gemeente rondom u mee afgebrand is. Want dat is de kracht van het elementaal. Hetzelfde geldt voor de aarde, het water; hetzelfde geldt voor de lucht. Besef dat deze krachten ontzettend groot zijn en dat zij, wanneer je die wilt oproepen voor u, als mens, zeer moeilijk te hanteren zijn. Daarom is het veel beter dat u zich tracht in harmonie te stellen met deze krachten en dan zal je zien dat, zoals je hier de laatste tijd gehad hebt, er watersnood is, deze watersnood aan u zal voorbijgaan. Dan kun je zeggen: dat kan ik moeilijk aanvaarden. Want als het bij mijn gebuur onderloopt, loopt het bij mij ook onder. Toch kan ik u garanderen, wanneer u zich in harmonie zou stellen met het elementaal op het moment dat het zijn kracht vertoont, ge uw woning kunt sparen van de ellende; en zelfs niet alleen uw woning maar zelfs een ganse regio. Op het ogenblik dat ge u in harmonie stelt, zal het elementaal deze harmonie aanvaarden en zich ergens anders uiten. Dit geldt zo goed voor vuur, voor licht als voor water als voor aarde. En u kunt misschien even natrekken in de annalen van de Britse Vereniging voor Wetenschappen is een geval beschreven in de stad Calcutta waar een heel grote brand woedde; en deze brand is beschreven , en ik geloof in 1800, einde 1800, waar een Indische fakir in zijn hutje zich gewoon concentreerde op het elementaal vuur, weigerde zijn woninkje te verlaten, waar een gans deel van de stad is afgebrand behalve het woninkje van deze man. Het vuur is er in alle kracht rondgegaan maar deze Indiër is gewoon in zijn woning blijven zitten. De woning was zelfs nog niet verschroeid. Dit is door de Engelsen te boek gesteld en terug te vinden. Daarmee wil ik alleen maar zeggen dat wanneer je met deze krachten werkt en er u met in harmonie kunt voelen en overtuigd zijn van wat u doet, wat voor de Westerling zeer moeilijk is, dat geef ik toe, daar heeft de Indiër het veel gemakkelijker, algemeen de Oosterling, dat je heel veel zaken zo kunt vermijden. Ik hoop dat ik u hiermee heb verder geholpen.
Als er nog vragen zijn?
U sprak daarjuist over het sjamanisme in Midden-Amerika of in Amerika, ruim gezien, ten opzichte van het oorspronkelijke; en u zei van: de oorspronkelijke sjamaan leeft in eenzaamheid en trekt rond maar ik zou eigenlijk willen weten: hoe verschilt dat nog, die twee van elkaar, en vanwaar haalt het Amerikaans sjamanisme zijn oorsprong?
Amerikaans sjamanisme bestaat niet als dusdanig. Dat bent de, of dat is beter gezegd, de Westerling die dat gemaakt heeft. De priester-tovenaar, om het zo simpel uit te drukken om het woord sjamaan niet te gebruiken, bij de Indianenbevolkingen van Zuid-Amerika waren meestal, en dat is een totaal andere oorsprong, afstammelingen van de witte magiërs van Atlantis die uiteindelijk tot daar door zijn gedrongen. Zij hebben zich op een bepaald moment gaan vermengen met de oorspronkelijke bevolking en gezien dus de kennis die zij meedroegen, hadden zij daar heel gemakkelijk een soort overwicht. De meeste gevallen is dit overwicht steeds in positieve zin aangewend.. Daarmee ga je ook zien dat vanaf die periode er een ontwikkeling is, bijvoorbeeld in piramidebouw maar ook in aanbidding van de zon, enzoverder. Vele praktijken die daar toegepast worden, zijn louter gestoeld op pure magische kennis. Een totaal andere benadering dan wat de Aziatische sjamaan doet, bijvoorbeeld bij de Azteken maar ook bij de Inca’s enzoverder gaat je ganse rituelen vinden, volledig volgens magische procedures. In tegenstelling tot de sjamaan in Midden-Azië, waar deze gewoon vertrekt vanuit de eenheid, vanuit de harmonie met de natuur. Dat is een groot verschil. Hij zal, in sommige gevallen, voor zich bepaalde namen gebruiken maar dit zijn dan meestal verwijzingen, ’t zij naar krachten, ’t zij naar dieren, waar de priester bij de Indianen wel degelijk gaat gebruik maken van godennamen enzoverder. Dit als het ware kent de echte sjamaan niet. Dat is het grote verschil. Voldoende?
Een klein vraagske; waar kan men, waar kunnen wij Westerlingen tegenwoordig degelijke informatie vinden over sjamanisme?
Mijn lieve vriend, dat kan ik u maar één zaak aanraden. Ga naar Midden-Azië. Daar zult u nog op sommige plaatsen in Mongolië, in Kirgizië, Uzbekistan, Turkmenistan, enzoverder, als je de kans hebt de echte sjamaan aan het werk te zien. Wanneer je de Zuid-Amerikaanse of Midden-Amerikaanse, wat u dacht dat sjamanen waren, wilt aan het werk zien, kunt u dat ook. U kunt naar die streken gaan maar ik zeg u: daar ga je meer de magiër vinden dan wel de echte sjamaan. Houd er toch rekening mee dat alles wat u hier in boeken leest, wat u hier kunt zien in filmen, documentaires enzoverder, gemaakt is vanuit het oog van de Westerse onderzoeker, die het altijd nodig vindt van vanuit een bepaalde hoek het te benaderen en zeer moeilijk zich kan inleven in de ware geestesgesteldheid van de echte sjamaan. Maar zoals ik vanavond al gezegd heb; waarom, waarom zou je deze oude praktijken, deze oude gebruiken hier willen gaan invoeren? U rijdt toch ook niet meer te paard naar uw werk. U rijdt hier met een auto. De tijd terugzetten, als het ware, gaat niet. Maar wat wel belangrijk is en wat wel mogelijk is, is hetgeen wat ik hier gezegd heb. De ware gedachte, de ware intentie van de sjamaan, van die uit te dragen. Daar ga je als mens veel meer aan hebben dan aan alle mogelijke rituelen die je zou gaan bestuderen en, neem me niet kwalijk dat ik het u zeg, die je als Westerling nooit zult kunnen vatten of begrijpen. Blijf hier bij de mogelijkheden die hier zijn. Werk met het instrument of de instrumenten die je hier hebt. En dan zul je zien dat je resultaten kunt boeken. Beter als eender wie die zich een huiden mantel aantrekt, een pluim op zijn hoofd zet om, bij wijze van spreken, een paar kleuren op zijn gezicht tekent. Want de Westerling die dat doet, stelt zich eigenlijk een beetje voor idioot. Niet de echte sjamaan, want deze man of vrouw weet waarom zij dit doet, wat er de intentie en de kracht van is. Maar wij, hier in ’t Westen, kunnen ons moeilijk voorstellen dat, wanneer wij een vel van een buffel bijvoorbeeld, of een gnoe, als ik het zo moet noemen, op onze rug leggen, dat we dan even krachtig zijn dan dit dier en dat w’ ervoor kunnen zorgen dat degenen die ons hulp gevraagd hebben, dankzij deze kracht, deze hulp verkrijgen. En dit kan zeer ver gaan. Dus ik zou zeggen: niets let u een vliegtuig te nemen en een vakantie ginder door te brengen en eventueel met deze mensen trachten te praten. En dan zul je opmerken dat de woorden die ik hier vanavond gesproken heb, zeer veel waarheid inhouden. Dan zul je opmerken dat die sjamaan degene is die ik hier beschreven heb. Voldoende?
“Dank u.”
Wat moet ik mij voorstellen zich harmoniëren met één of alle elementen, dus de 4 elementen? U sprak van gaan harmoniëren met die elementen.
Wanneer u zich in harmonie kunt voelen met het vuur, dan moet u zich kunnen voorstellen dat het vuur uw vriend is, dat het vuur voor u zorgt en dat het vuur u niet brandt. Als u daarop nadenkt, dan zult u langzaam maar zeker de sleutel ontdekken hoe u met die zaken kunt werken. Datzelfde geldt voor het water. Maar ditzelfde geldt ook voor het 5e element, dat hier nog niet ter sprake is gekomen, wat men eigenlijk “ether” noemt, of de universele kracht. En als ik u de raad mag geven: probeer u in te stellen op het 5e element. Daar zult u veel sneller voelen dat u mee in harmonie kunt zijn; u zult voelen dat u deel bent van de kosmos, dat u een eenheid kunt vormen en dan, wanneer u dat ervaart, deze probeert te delen met anderen, zult u opmerken dat er meer in u leeft aan mogelijkheden dan dat u tot hiertoe in uw leven, als het ware, hebt ontdekt. Probeer het maar! Voldoende?
“Ja, formidabel.” (gelach)
Bedankt.
Meditatie: De kracht van de sjamaan.
Zoals gewoonlijk zullen we de avond hier besluiten met een meditatie. En gezien dat we heden avond over sjamanisme hebben gesproken, beste mensen, ga ik u een meditatievorm laten doormaken die rechtstreeks aansluit bij de denkwereld van de oude sjamaan. Zie dit niet dat ik met deze meditatie als het ware reclame maak voor het oude sjamanisme. Nee, hetgeen wat ik ermee wil bereiken is dat ik jullie laat voelen dat die oude krachten ook vandaag de dag, in de huidige vorm, zonder de attributen, zonder de beentjes, zonder de trommel, de fluit, zonder de dierenhuiden en noem maar op, dat deze krachten oproepbaar zijn, dat met deze krachten kan gewerkt worden. En dat je, ieder van jullie, dit voor uzelf kunt herhalen. En dat ieder van jullie hier aanwezig, wanneer je dat werkelijk wenst, steeds weer wanneer het nodig is, met deze krachten zult kunnen werken. Het enige wat je moet doen is overtuigd zijn dat de mens behoort tot een zeer groot geheel en dat het leven van de mens een oneindig bestaan is in deze kosmos of in het goddelijke of hoe het u ook wilt noemen.
Hejaow joaauw apaoa jama ajoaota jaom oiom haom.
Dat de krachten van de kosmos oom hajam
Dat de krachten van deze aarde iaam hao
Dat de krachten van ons allen oam haiam
Hier een eenheid vormen haam haam haam
Voel je één, één met alles wat rondom u is, voel je één met de trilling van de wereld, haoaa. Voel je één met de kracht en de kreet van het leven hier op aarde, voel je één met ieder die aan uw zijde zit hoaa. Deze kracht, opgeroepen zoals in de oude tijd, strijkt nu neder in jullie ziel. Hoaam! Haaaa! Haoa! Dat de krachten die opgeroepen zijn zoals in de oude tijd, zich hier en nu als een koepel vormen, u laten aanvoelen dat je één kunt zijn, één kunt zijn in liefde, in harmonie. Dat ieder die hier aanwezig is, broeder en zuster van de ander is. Dat ieder die hier aanwezig is, gelijkwaardig is. Dat ieder die hier aanwezig is, een kind van deze aarde is, behoort tot deze aarde, dat het lichaam onafscheidelijk is. Want het is geboren uit deze aarde en zal ooit gewoon terugkeren in deze aarde. Het lichaam is het voertuig dat je enkel hebt mogen gebruiken en dat wanneer het gebruik voorbij is, terug deze aarde voedt, terug de mogelijkheid geeft omdat andere, nieuwe lichamen zouden ontwikkelen dat andere geesten, andere entiteiten de mogelijkheid zouden hebben om ook deze ervaring op te doen. En binnen deze eenheid zijn wij de kracht. Laat deze kracht die hier nu aanwezig is, zich uitstralen over dit ganse land, over deze ganse groep van mensen zodat overal waar het nodig is, men toch beseft dat men samen moet werken, dat men aan één touw moet trekken wil men voorkomen dat men in de toekomende tijd meegaat in de demonie die op het ogenblik heel sterk in opgang is. Dat deze kleine groep die nu hier samen is, als het ware, een krachtsuitstraling heeft die naar de komende uren en dagen, in deze tijd, in dit gebied, rust en vrede kan brengen bij diegenen die dit zoeken. Ooooooo! De kreet van de kracht, de kreet zoals het duizenden malen reeds, miljoenen malen reeds, ontelbare malen, over deze aarde heeft geklonken. Ooooooooo! De kreet die bevestigt dat we één zijn, een kracht inhoudende die groter is dan enig leven zich kan voorstellen. Dat deze kracht, dat dit licht, bevestigd zij.
Aio hora iatsa mia ontaia corajon mora atio otoja!
Beste vrienden, de kracht waar u deel van zijt geweest is een kracht die op dezelfde wijze reeds duizenden jaren door de echte sjamaan werd opgeroepen. Deze woorden die gebruikt zijn, zijn de oorspronkelijke woorden. De uitgestoten klanken zijn de oorspronkelijke klanken. En ik heb dit speciaal gedaan in deze beperkte groep, juist om jullie duidelijk te maken dat dit op deze moment eigenlijk een ritueel is dat ook anders kan gebeuren. Dat het niet nodig is van deze klanken nog op te roepen. Want deze oerklanken kun je ook vervangen door godennamen. Deze oerklanken kun je vervangen door gewoon de voorstelling van het licht. En de kracht, en dat zullen degenen die hier al meerdere meditaties hebben meegemaakt, de kracht is dezelfde. Hier in deze gesloten kring kon ik u deze demonstratie geven. Maar stel u even voor dat eender wie van jullie dit gaat proberen op een openbare plaats of zich zo zou gaan gedragen. Ik denk dat het resultaat niet hetzelfde zou zijn, zoals we hier hebben bereikt. Een kracht die we hebben opgewekt, een kracht die we hebben vrijgegeven en, dat wil ik er toch nog als slot aan toevoegen, ik wil jullie heel speciaal bedanken voor jullie inzet en jullie moed om dit te ondergaan. Maar wat je wel gecreëerd hebt, is dat door deze krachtsuitstorting, zoals ze nu gedaan is, er aan deze streek wel een zeer kleine ramp, als het ware, zal voorbijgaan. Het is dankzij jullie dat je nu voor een groot gedeelte een sfeer hebt kunnen creëren waar anders de demonische sfeer die op het ogenblik overal in de Westerse wereld opgang maakt, zich voor terugtrekt en waardoor de situatie hier voor uw eigen omgeving ietsje meer leefbaar blijft. En daarvoor dank ik u. Niet alleen uit naam vanuit onze zijde, maar ook voor alle mensen die hier op aarde nu van deze kracht, als het ware, gebruik kunnen maken.
Beste mensen, er blijft mij alleen nog maar jullie een gezegende huisgang toe te wensen en in de komende tijd, hou het in uw hoofd, denk eraan: rituelen zijn niet belangrijk maar mensen zijn belangrijk! Ieder mens is een deeltje van God en is even belangrijk. En als je dat de komende tijd als hoofdwaarde kunt houden, dan zul je zien, dan zal het u goed gaan.
Nog een gezegende huisgang!