26 oktober 2007
Zoals gewoonlijk aan het begin van onze bijeenkomst: denk zelf na; wij zijn ook niet alwetend en onfeilbaar. Dus is het beter dat u uw eigen fouten maakt, dan dat u ons maar gewoon achterna loopt.
Deze maal zou ik het met u graag hebben over een oude feestdag; een Keltisch gebruik dat we in zijn juiste vorm, in zijn juiste naamgeving Samhain noemen. Ik weet wel, wanneer u in deze tijd erover spreekt, dan gaan we nogal een beetje de Amerikaanse toer op en dan gaat men over Halloween spreken. Spreekt men een beetje Europees, dan gaat men over Allerheiligen spreken. Dit zijn zaken die, het ene uit commercieel oogpunt is afgeleid en het ander uit religieus oogpunt, om het origineel gebeuren dat duizenden jaren heeft plaats gevonden rond deze tijd, eigenlijk in de verdrukking te brengen. En wat is er zo belangrijk aan deze feestdag of aan dit gebeuren?
Heel simpel, langzaam maar zeker zijn we in deze periode van het jaar en in dit halfrond naar de donkere dagen aan het gaan. We komen heel dicht bij de winter. De natuur komt langzaam tot rust. De bladeren verdwijnen van de bomen. De temperatuur zal dalen. En wanneer we dit in de oude tijd bekijken, dan zien we dat het voor de toen levende mens en zoekende mens een tijd van bezinning was; maar ook de tijd, dat de contacten met de overledenen, voorvaderen, zoals men het oorspronkelijk noemde: de goden, dat de tijd voor contact met de goden was aangebroken. En het is wel degelijk zo dat in de periode dat we Samhain vieren, er eigenlijk een stilstand langzaam maar zeker zich op aarde vormt waardoor, dankzij alle natuurgegevens samen, er steeds een gemakkelijkere toegang is geweest tot onze zijde.
Duizenden jaren terug dachten de oude Kelten, en zelfs de volkeren vóór de Kelten, de enige definitie die ik daaraan kan geven die voor u te begrijpen is, is: de volkeren van de bijl; dat is nog enigszins gekend. Dat waren de bouwers van bijvoorbeeld de sites van Carnac en Stonehenge, nog vele andere ook, maar ik blijf bij wat door de meeste van u gekend is. Bij deze volkeren was het ook de gewoonte om rond deze periode niet alleen de goden te eren, maar er werd toen eigenlijk ook een nieuwjaar gevierd. Voor de oude volkeren en zeker voor de volkeren van de bijl was Samhain eigenlijk een soort nieuwjaar. Maar het belangrijkste hierin was, en daar wil ik met u naartoe, het contact met de goden, het contact met de geest.
Wat deden de mensen toen?
Daarover wil ik met u praten, omdat die oude gewoonten, wanneer we die gaan verpakken in een nieuwe vorm, u zult zien dat deze onder Aquarius terug een bestemming gaan krijgen, een waarde gaan hebben. De mensen toen trokken, voor u zal dit moeilijker zijn, de natuur in. Diegenen die op het land woonden en ver van de zeeën gingen de wouden in. Zij waren vergezeld van hun priesters; in sommige gevallen noemden we die druïden; in andere gevallen zou u ze meer kunnen omschrijven als wat onder het sjamanisme is gekend, maar dit zijn allemaal moderne namen die geen juiste omschrijving geven van wat die priesters of die spirituele leiders van die mensen inhielden. Zij trokken in elk geval de natuur in.
Waarom gingen zij de natuur in?
Wel, heel simpel, doordat de natuur in rust was, doordat eigenlijk alles openstond, ging men er ook van uit dat het contact met de overledenen eenvoudiger was. Wanneer een woud volledig door een bladerdak gesloten was, dan was er een soort barrière. Wanneer nu de winterperiode aangebroken was en alle bladeren waren bijna gevallen, dan was het open. U moet dit een beetje magisch bekijken. Voor die mensen was het alsof er een opening was gemaakt naar de goden toe. Dit was voor diegenen die op het land woonden, maar u had ook diegenen die aan de kusten woonden en daar kreeg u dan dat zij zich naar het water begaven.
We kunnen dit dan nog opsplitsen in twee groepen: er waren er die samenkwamen om hun riten uit te voeren bovenop kliffen en ook hier was het belangrijk dat waar u het wolkendek had, en u moet het ook bekijken in die tijd, niet zoals vandaag de natuur zich gedraagt, maar in die tijd had je nog enorme zware wolkenmassa’s. Die zware wolkenmassa’s waren in die periode meestal veel minder. Soms waren zij volledig opgegaan. De dag kon soms beginnen in een heel nevelig gegeven, maar tegen de avond en de nacht was het soms open. En dan kreeg u, dat u sterren kon zien, sterren die voor hen eigenlijk goden waren of die eigenlijk verwezen naar de voorvaderen.
Dan had u de laatste groep die vooral aan het water zelf hun riten uitvoerden. Maar alle groepen, of ze dit nu in het bos, op het strand of op de klif deden, deden eigenlijk hetzelfde. Men stelde zich in en men riep de goden op. Daar waren zeer veel namen voor en die ga ik u allemaal besparen omdat dat oude klanken zijn, plus dat u ermee moet rekening houden dat die klanken belangrijk waren omdat die godennamen door de klank waarmee ze uitgesproken werden de toenmalige mens in een bepaalde gevoelstoestand brachten. Maar wanneer we dan de avond hadden van de voorvaderen of de goden, verzamelde men zich. Meestal kwam men samen, in sommige gevallen in verschillende dorpen, soms van ver kwamen ze samen.
Men vormde in veel gevallen een cirkel. Binnen de cirkel werd meestal een groot vuur gemaakt en men had op dat ogenblik meestal bepaalde dranken, roesverwekkende dranken bij. Vervolgens is het een gewoon ritueel zoals er vele zijn, dat de spirituele leider of druïde of priester een contact begon te leggen, een aanroeping begon te doen. Door de aanroeping, de klanken, het woordgebruik en natuurlijk ook de drank die is gebruikt, kwam men al zeer snel in een roes. Vanuit die roes ontstonden er dan bij diegenen die gevoelig waren, mensen, niet de leider, maar mensen uit de groep die in die roes in een soort trance kwamen. Zij kwamen in een trance en begonnen, na verloop van tijd, eerst onsamenhangend maar vervolgens wel redelijk samenhangend te praten. Op dat ogenblik werd door de spirituele leider van de groep datgene wat door diegene die in trance was gekomen werd gebracht, in bepaalde banen geleid. Daar bestonden allemaal regeltjes voor.
Belangrijk is dat u begrijpt dat men toen, op dat ogenblik, contacten legde met onze zijde. Voor hen was het in veel gevallen omschreven als ‘contact met de goden’. In sommige gevallen en volgens sommige groepen, dat hing al af van waar de groep gesitueerd was, ging het ook om contact met de voorvaderen; voorvaderen die dan dikwijls zo gezien werden voor heldendaden die zij in het leven gedaan hadden en dan liefst nog voorvaderen van vele generaties voordien. Zij zouden dan aan de stam uitleggen hoe zij in de komende tijd het best konden functioneren.
U begrijpt dat in die tijd toen de mens, nog zeer primitief was ten opzichte van de evolutie die u nu kent, wat niet wil zeggen dat de mens op dat moment minder was dan u, maar dat door onze zijde op dat ogenblik gebruik werd gemaakt om lering te geven, zoveel mogelijk inspiratie door te geven, zodat de groep dit kon gebruiken in het komende jaar. Daarom praat ik daar nu over. Nu zitten we weer in een periode, en dit zal nog versterken naargelang de jaren verder schrijden onder Aquarius, dat deze openingen steeds groter en sterker zullen worden.
We hebben ongeveer een periode van een duizend jaar achter de rug waar de mens door zijn religieuze leiders in een harnas is gewrongen om al deze oude kennis en zaken te vergeten. Wanneer u het bekijkt, ziet u dat men deze oude bijeenkomsten, deze oude vieringen is gaan overnemen. Men kon ze niet uitroeien, men is ze gaan overnemen. De goden zijn heiligen geworden. Nu komen we op het punt dat die impact van die religies langzaam maar zeker zal verdwijnen. Dit is niet alleen bij de christelijke religie, het is ook bij alle andere religies. Doordat dit op de terugweg is, is de mogelijkheid daar dat de echte gewoonten van vroeger, die toch belangrijk zijn voor de mens die incarneert op aarde, om van zijn of haar incarnatie de meest efficiënte te maken, deze mogelijkheden komen terug naar boven.
Wanneer we dus vanuit dat oude, dat duizend jaren oude ritueel, naar heden ten dage stappen, zouden we het volgende kunnen zeggen: dat u zich voor ons volledig openstelt. Wanneer die openstelling daar is, zult u opmerken dat ieder van u wel degelijk in zich de feeling, het gevoel draagt van te kunnen luisteren naar onze zijde. En wanneer u dan binnen enkele dagen, wanneer u rond deze periode van Samhain zit, de moeite doet de natuur in te gaan, alleen of met enkelen, dat maakt niet uit, gewoonweg een rustig plekje zoekt en u tracht één te voelen met de aarde, u tracht één te voelen met de ganse sfeer, de ganse kosmos om u heen, dan moet u er echt niet van verbaasd staan dat u op dat ogenblik zeer goede invallen krijgt, dat u op zulke momenten plots nieuwe ideeën opdoet.
Wat u zeker niet moet doen, is in deze dagen doen zoals de massa doet: naar kerkhoven lopen. Dit klinkt misschien gek, maar u hebt daar niks verloren. In veel gevallen is de sfeer die daar aanwezig is niet al te positief. En neem gerust van mij aan: diegene die u wilt eren met uw bezoek is er echt niet aanwezig. Het is een rare gewoonte die de westerse cultuur heeft aangenomen om zijn doden te gaan eren waar ze eigenlijk aan het ontbinden zijn of waar er nog wat as is uitgestrooid. Wanneer we even teruggrijpen naar de oude rituelen, dan zien we dat men nooit een overleden zou gaan eren hebben waar hij verbrand is geworden. Want in de oude tijd, wanneer het enigszins mogelijk was, werd de mens verbrand. De idee achter deze verbranding was dat de geest onmogelijk nog terug kon keren naar het dode lichaam. Het is ook een idee dat vanuit de geest zelf inspiratief op de mens is overgebracht. En het was zeker geen onbelangrijke gedachte. Daardoor wordt de geest vrij. En wanneer men dan samenkwam, kwam men samen op uitgekozen plaatsen, zoals ik u in het begin heb verteld. Het enige dat ik er kan bijzeggen, is dat men deze meestal wel uitzocht omdat ze redelijk sterk magnetisch geladen waren. Men kende toen nog niet het magneetveld zoals u dat kent, maar men wist wel dat bepaalde plaatsen in het binnenland, maar ook aan de kust, soms zeer sterk geladen waren.
Men omschreef dat dan als de plaatsen bewoond door de goden. Het gaat volgens die oude gewoonten die voor u toch niet meer ophaalbaar en zelfs moeilijk te begrijpen zijn. Maar het is voor u in deze tijd van belang dat u ook kan gaan gebruik maken van de nieuwe krachtige tendensen die langzaam maar zeker zich gaan ontwikkelen op deze aarde.
Denk niet dat u de enige bent die dit op dit ogenblik beseffen. Op het ogenblik zijn er vele, vele groepen, die op dezelfde wijze aan het denken zijn, aan het handelen zijn wat deze feestdagen betreft. Het is wel zo, hier in het Westen wordt alles overschaduwd door het commerciële. Maar dat is de illusiewereld waar het grote deel van de mensheid in leeft, omdat hij of zij anders geen invulling van het leven heeft. Maar daar tegenover staat dat er steeds meer mensen naar de waarde van het leven gaan zoeken, naar de zin van het leven. Dan kunnen we vanuit onze zijde wel zeggen, dat op het ogenblik toch een groot aantal mensen geïnspireerd worden, al dan niet via mediums, maar wel degelijk de juiste informatie ontvangen en daarmee iets trachten te doen.
Wanneer we dit zo bekijken, alleen hier in Europa, kunnen we ongeveer spreken van een drieduizendtal groepjes en dan bestaat een groepje in sommige gevallen uit twee, drie mensen, in andere gevallen soms groepjes van dertig tot veertig, maximum een vijftigtal mensen, die toch, in wezen zonder elkaar te kennen, de neuzen in dezelfde richting zetten; die zonder van elkaar veel weet te hebben aan hetzelfde werken, hetzelfde denken. De ene zal het misschien die kleur geven, een ander zal er misschien die godennaam opplakken en weer een ander zal het misschien onder een andere noemer doen. Dit is het verschil niet, dat maakt het niet uit. Belangrijk is dat al deze mensen eigenlijk geïnspireerd worden, geholpen worden om het nieuwe dat langzaam aan het ontwikkelen is, van dat in zichzelf te laten openbloeien. Dan kan u rustig verwachten dat tussen Samhain en midwinter er voor velen nieuwe ideeën zullen ontstaan; dat er voor velen ook nieuwe mogelijkheden zich zullen aandienen. U moet alleen maar ervoor openstaan en vervolgens er durven voor gaan.
Wanneer de behoefte bestaat, om even de doden te gedenken, doe het dan rustig. Maar doe het, wanneer het niet anders kan, bij u thuis. Anders, wanneer je in de natuur bent, denk dan aan de positieve zaken die de overledenen, die u eigenlijk mist, voor u heeft nagelaten. Dan zal u ook weer opmerken dat u zich goed gaat voelen. Maar ga niet in de massa mee naar de kerkhoven want dan wordt u opgenomen in een zeer negatieve chaotische gedachtespiraal. Velen beseffen het niet, maar hebt u al opgemerkt dat wanneer de periode van Allerheiligen voorbij is, dat zeer veel mensen ziek zijn of ziek worden? Hebt u zich ooit afgevraagd hoe dit komt? Eén van de oorzaken ligt hem aan het kerkhofbezoek. Een mens beseft niet hoe hij in een bepaalde sfeer wordt meegezogen en hoe hij door de onevenwichtigheid van die sfeer op dat ogenblik veel vatbaarder is voor alle mogelijke ziektekiemen die in de atmosfeer aanwezig zijn. Dit klinkt misschien vreemd, maar ook dat is één van de gegevens die rond dit feest aanwezig zijn. En dat wisten de oude mensen van het oude continent maar al te goed. Daarom werden ook de overledenen steeds herdacht met feesten en niet met droefenis. Maar men was gelukkig, men was blij dat men samen kon komen, dat men samen kon herdenken, want men wist uiteraard, of men voelde aan, dat diegenen die voor hen geleefd hadden gewoon verder bestonden in de rijken die zij voor zichzelf zagen. Zij hadden toen nog geen beeld van een hiernamaals zoals u dit hebt. En neem mij niet kwalijk, elk beeld dat de mens vormt, is niet correct.
En waarom is dit niet correct?
Om de doodeenvoudige reden dat u in de stof te beperkt bent om een juist beeld van onze sferen te kunnen opbouwen; een wereld waar andere wetten heersen, een andere dimensionale wereld, een wereld waarin tijd, zoals u het kent, niet bestaat; een wereld waarin afstand, zoals u het kent, niet aanwezig is, is voor de stofmens, met zijn beperktheid, eigenlijk niet voorstelbaar. U kunt een bepaald beeld opbouwen en denken: “dit moet wel handig zijn”, maar het juiste inzicht is geen haalbare kaart. Zo was dit ook niet duizenden jaren terug en toen leefde de mens nog veel meer in harmonie met zijn aarde, met zijn planeet, met zijn wouden, met zijn natuur en vooral: men besefte de krachten van de natuur. Men had respect voor de elementalen. Men vreesde ze misschien meer dan u, maar men kon ermee omgaan.
Men kon in een woud gaan en met de bomen praten. Niet met woorden, maar men kon tegen een oude boom gaan staan en heel goed aanvoelen welke krachten er waren en wat die boom te vertellen had. Men kon er beelden van opvangen waaruit men kon leren. Het is niet voor niets dat heel veel geheime rituelen door de druïden in wouden werden uitgevoerd omdat men, wanneer men bepaalde rituelen deed, men de krachten aan dit punt kon geven en steeds weer, wanneer men in dit punt kwam, deze krachten opnieuw kon oproepen. Want vergeet niet dat, wanneer u werkt met de elementalen in de natuur, dat u de elementalen in deze procedures opdrachten kunt geven. Ook dit is magie, simpele opdrachten, maar zij vergeten nooit deze opdrachten. Zo had u dat men bepaalde plaatsen afschermde en dat men bijvoorbeeld een elementaal als lucht de opdracht gaf van als het ware een bescherming te vormen. Soms gebruikte men vuur, andere keren zal het water geweest zijn. En weet u wat nu het mooie van de zaak is?
Dat er nog steeds plaatsen zijn, op dit huidige ogenblik, waar van alles gebeurt dat mensen niet kunnen verklaren, omdat men gewoon vergeten is, enerzijds dat dit een plaats was die gebruikt werd voor zulke riten en anderzijds dat de mens van de laatste honderden jaren er totaal geen voeling meer mee had en dit vergeten was. En wat zien we dan?
Dat zulke plaatsen meestal plaatsen zijn waar nogal veel ongevallen gebeuren, waar nogal rampen kunnen plaatsvinden; soms onbegrijpelijk, soms vanuit een hoek die men helemaal niet kon voorzien. Wanneer u even in uw eigen land gaat nakijken, zult u ook wel zo’n plekken vinden, waar soms zaken gebeuren die niet logisch zijn. Dit gaat terug, vele duizenden jaren terug, toen de priesters deze plaatsen eigenlijk magisch geladen hebben en steeds weer hebben gebruikt, duizenden keren hebben gebruikt. En eigenlijk is het maar kort, we kunnen maar spreken over een goede 1100 tot maximaal 1300 jaar dat dergelijke plaatsen buiten gebruik zijn geraakt. Sommige zijn in het geheim nog wel in voege gebleven.
Nu, in deze tijd, in deze periode is het juist weer dat zulke plaatsen nieuwe mogelijkheden zullen bieden. Daarom, wanneer u nu in de komende week voor uzelf aanvoelt: ik zou eigenlijk naar daar moeten gaan, naar dat plaatsje in de natuur, daar zou ik eigenlijk moeten zijn, dan kan ik u maar één raad geven: volg uw gevoel, ga naar die plek en stel u open voor de krachten die er aanwezig zijn, wie weet doet u een ervaring op waaruit u lessen kunt trekken, veel sterker, veel intenser, dan welke wij u hier kunnen geven. Omdat u via uw eigen intuïtie en uw eigen aanvoelen in evenwicht treedt met datgene wat in de aarde aanwezig is. Want in deze dagen, dagen dat we heel dicht bij de dood staan, langs onze zijde zeggen we liever: bij de geboorte, in deze dagen is het gordijn tussen het stoffelijk leven en het geestelijk leven heel dun. Het is als een mist. En wanneer u uw gevoeligheid gebruikt, dan kunt u op een bepaald ogenblik door deze mist heen het andere waarnemen. Misschien dat u het dan niet met uw verstand kunt plaatsen, maar dit is ook niet nodig. Het is wel voldoende dat u het aanvoelt, dat u het waarneemt en dat het emotioneel in uw lichaam wordt verankerd.
Dit is de periode die eigenlijk de aanvang is van een redelijk lange duistere tijd, maar ook een periode van innerlijk licht; een periode van geestelijke meerwaarde; een periode van uitwisseling tussen onze wereld en uw wereld waardoor u meer en dichter bij de Bron kunt komen die u heeft doen ontspruiten, om te komen tot wat u zoekt en zo in deze tijd het te kunnen vinden. Het is ook een tijd waarin u door bezinning over het gebeuren voor uzelf overgang en geboorte veel meer zult kunnen aanvaarden. U leeft nu eenmaal in de stof en bij leven hoort overgang, dat kunnen we niet uitsluiten, voor niemand. In vele gevallen is de overgang een zegen, een verlossing en een meerwaarde, zeker wanneer u via deze wegen uw geestelijke ontwikkeling hebt opgewaardeerd. En dan ziet u maar dat een feestdag die eigenlijk enerzijds door de handel, anderzijds door de religie een totaal andere waarde heeft gekregen, terug tot zijn oude waarde kan komen, een oude waarde die in de nieuwe tijd een totaal vernieuwend en verfrissend beeld geeft van deze periode. En dankzij de kosmische invloed van Aquarius de mogelijkheid schept voor ieder van u en vele anderen op deze aarde, contacten te hebben met onze zijde, niet alleen intuïtief, maar in vele gevallen zal het gaan om ofwel: hoor ik iets?, zie ik iets?
Sommigen zullen het misschien handiger vinden om te schrijven. Misschien zullen de modernen onder u gebruik maken van de moderne technologie om wat in hen opborrelt, vast te leggen. Dit alles kan, dit is geen probleem. Maar het is wat opborrelt, wat doorkomt, wat u nu kunt ontvangen dat voor de komende maanden en zelfs de rest van uw leven belangrijk kan zijn. Wanneer u dan gewoon in deze periode zorgt dat u steeds een symboliek hebt van licht, een symboliek van licht dit kan zijn dat u een lichtje laat branden, een kaarsje laat branden; dat u anderzijds, u ook een beetje omringt met zaken uit de natuur; zeker voor diegenen die wonen in een nogal stedelijk gebied is het een noodzaak dat in uw directe omgeving toch kenmerken zijn van de natuur. Dit mogen mineralen zijn, dit mogen vruchten zijn, dit mogen bladeren zijn, dit mogen planten zijn, het is gelijk, iets wat u één laat voelen met uw herkomst.
Want of u het nu wilt of niet, u bent deel van deze aarde, u bent deel van deze natuur, juist zoals een dier deel van deze natuur is of zoals de bomen er deel van zijn of het water. U bent niet meer of u bent niet minder. U bent een evenwaardig deel, soms moeilijk te aanvaarden voor de mens die zich het summum van de schepping voelt, maar spijtig genoeg moet ik zeggen dat dit een kleine overdrijving is. Dus om terug te komen op wat ik u heb aangebracht: zorg ervoor dat in deze periode de symboliek van de natuur aanwezig is. Nu zijn sommige al een beetje verder aan het denken, aan kerstmis en aan een kerstboom. Dit is het niet. Dit is weer een andere symboliek. Hier gaat het werkelijk om de aarde, om wat de aarde is, de aarde die leven geeft, de aarde die leven neemt. En in deze periode zien we dit evenwicht, voelen we dit evenwicht, een noodzakelijk evenwicht.
Het is niet goed dat u als mens enkel en alleen denkt aan het leven. Wanneer u dat wilt doen, moet u het omzetten in het bestaan. Want wanneer u enkel maar spreekt over stoffelijk leven, dan ontkent u een groot deel van de kosmos. Dan ontkent u een groot deel van wat in de totaliteit rondom u is. U kunt niet alleen maar spreken over leven. Wanneer u over leven spreekt, moet u ook over dood spreken. Want beide houden elkaar in evenwicht. Het één kan niet zonder het ander. Daarom is het beter, zeker in deze tijd, niet over leven of dood te spreken, maar over bestaan. Dit houdt alles in. En doordat u deze term gebruikt, wanneer u spreekt over uw bestaan, dan hebt u ook de verbinding, de link met de geest, opent u eigenlijk poorten waardoor er een veel grotere wisselwerking kan ontstaan. En ja, deze wisselwerking zal waarschijnlijk via uw eigen geest gaan, die dan weer een overdracht maakt op uw stoffelijk lichaam. En zo hebt u weer een meerwaarde.
Wanneer u even gaat herlezen, zal u opmerken dat ik u heel wat kleine tips heb gegeven die u in deze periode handig kunt gebruiken. Zo bent u misschien, zonder dat u er zelf erg in hebt, een beetje met magie bezig. Ik wil het zo uitdrukken, omdat het eigenlijk gaat over kleine zaken die voor ieder van u een enorme impact kunnen hebben en die uw leven kunnen sturen in de juiste richting. Want let op, ook nu zult u opmerken, in deze donkere tijd van het jaar, dat vele abnormaliteiten zich gaan voordoen. Alles wat u tot op heden aanneemt als zijnde normaal, het is maar gewoon dat dit zo gaat, dat dit tot onze mogelijkheden behoort, kan in deze periode wel eens plots niet meer tot uw mogelijkheden behoren. Wanneer u dan de kleine tips, die ik hier vanavond aan u meegegeven heb in acht neemt, zult u opmerken dat u van deze andere zaken weinig of geen last gaat hebben. Het kan misschien een beetje jeuken, maar dat is op zich niks, wanneer u zult opmerken wat er voor anderen aan de orde is die dit niet weten of die er geen rekening mee wensen te houden omdat zij de idee hebben dat hun ideeën de enige juiste zijn.
We leven nu eenmaal in een zeer wispelturige periode en u mag niet vergeten dat in de donkere tijd van het jaar veel mogelijk is wat, wanneer het licht een grotere impact heeft, eigenlijk bijna niet haalbaar is. Daarom, volg wat naar voor is gebracht. Dit zal niet alleen voor u gezondheid een positieve zaak zijn, maar misschien voor iets wat u nog belangrijker vindt ook of wat de meeste van u toch nog van belang vinden: uw geldbeugel. Want ook dit zal in de komende tijd nogal eens door bepaalde gebeurtenissen aangesneden worden. We zitten nu in de periode dat we eigenlijk een beetje tot rust kunnen komen. Gebruik deze periode. Het is niet de periode van grootse plannen. Nee, het is de periode dat u best leeft, dag na dag. Doe wat u aanvoelt dat u moet doen. Doe het zo goed mogelijk en stoor u aan niets. Wanneer u in deze periode met uzelf in evenwicht bent, dan staat u zeer krachtig. Dan zult u niet meegesleurd worden door alle mogelijke invloeden die op het ogenblik rond de wereld gaan. En er komt nog wel wat af.
U bent nogal goed op de hoogte van het wereldgebeuren, denkt u. Maar als u ziet wat er allemaal aan het plaatsgrijpen is, welke enorme haatcampagnes er gevoerd worden, dan moet u er niet van versteld staan dat de golven die vertrekken vanuit het donkere Azië zich nu over het donkere Europa aan het verspreiden zijn. Wanneer u er niet op voorbereid bent, kan dit natuurlijk nogal schrikbarend zijn. Wanneer u weet dat dit maar van voorbijgaande aard is en dat na deze golven er wel terug een evenwicht, een harmonie komt, dat het licht wel terug op de juiste plaats voor u zal zijn, dan is dit allemaal niet zo schrikbarend. Dan kan u dit in deze periode gerust aan u voorbij laten gaan. Let een beetje op waar u naartoe gaat deze dagen. Let een beetje op dat u zich niet in te grote massa’s begeeft. Eén klein vonkje is dikwijls voldoende voor een explosie en het is best dat u niet in de buurt van explosies bent. Want daar gebeuren nogal verplaatsingen die u niet meer kunt hanteren en dan is het gevolg voor diegenen die erbij betrokken zijn meestal niet al te aangenaam.
Voor de rest kan ik u alleen maar wensen dat u nu de komende, door u genoemde Halloween of Allerheiligen de dag erna, dat u deze periode nu eens met totaal andere ogen benadert, dat u even de moeite wilt doen om niet mee te doen aan de gewoontepatronen die gangbaar zijn; dat u even opzij gaat staan; dat u even anders denkt. Dan zal u opmerken dat de verdienste voor u zal zijn.
Deel 2.
We gaan de avond afronden met een meditatie en men heeft mij gevraagd om jullie te begeleiden naar de kern van jullie eigen wezen om zo, misschien voor sommigen voor de eerste maal, voor anderen misschien weer niet, trachten aan te voelen wat de kern van uw wezen stuurt, aan te voelen hoe u ontvankelijk kunt zijn voor de wisselwerking van ideeën tussen onze zijde, uw eigen geest en uw stoffelijk lichaam.
Meditatie: De kern van het eigen wezen.
Laat ons voorstellen, we zitten hier samen in een kring en we verplaatsen ons in gedachten, een beeld naar de top van een klif ergens aan de oceaan. Ieder mag voor zich het beeld invullen. We zitten daar in de kring. En in het midden van de kring brandt een vuur.
Rondom ons voelen we de wind die vanuit de oceaan over de klif komt. Samen horen we hoe de oceaan zijn stem verheft, hoe het geluid van de rollende golven over de rotsen ons verheft in een koepel van hemelse klank. De lucht omsluit ons. We zijn één met deze krachten. We zitten in de kring gezamenlijk op de klif. De aarde is ons steunpunt. Het water is onze afschermer. De klank die het geeft, maakt de koepel. En het vuur in ons midden geeft ons inzicht. Want het licht van het vuur maakt ons ziende.
Concentreer jullie allen op de vlammen. Zie hoe de vlammen spelen, hoe de kleuren van het vuur een mozaïek vormen die u meeneemt. En zie dan hoe ik op het vuur kruiden strooi; kruiden die een sfeer opbouwen, een sfeer die ons allen in bezit neemt. Een gevoel van eenheid, een gevoel van harmonie, het is alsof we zweven. We worden één met onze eigen geest en we worden één met alle geesten rondom ons aanwezig.
En we blijven op dit vuur geconcentreerd. We zijn opgenomen in dit vuur, één kracht, de oerkracht van het bestaan. En let dan op, dan strooien we zout in het vuur, speciaal zout. En wat zien we? Het vuur spat open, overal gaan lichtpartikels hun gang. En we worden opgenomen in die lichtpartikels. En elk partikel dat wij opnemen, heeft voor ons een boodschap, een boodschap van licht, een boodschap van inzicht, een boodschap van kennis. Zie hoe de speling van het vuur maakt dat de wetten van de aarde binnen de kring zijn opgeheven. Voel hoe we één zijn met elkaar. Voel hoe stof en geest één is geworden, hoe alles samensmelt tot één grote kracht.
Ervaar deze kracht. Laat deze krachten doordringen tot in de kern van uw bestaan, de Goddelijke Vonk, die nu één is met het beeld dat hier aanwezig is. Wij zijn één, één kracht. Voel nu hoe u opgenomen bent door elk element van de natuur dat met u één is. Voel hoe de krachten van de bodem door ons gaan, hoe zij een eenheid vormen. Voel u krachtig zoals de sterkste rots, de sterkste klif. Voel hoe de kracht van de lucht u één heeft gemaakt, hoe u als het ware gedragen wordt op zijn energie. Voel hoe de klank van het water bezit van u neemt, hoe het ruisen van de golven een eenheid vormt, een eenheid die u draagt. En luister naar dat ruisen, dan hoort u de Bron. Ieder in zich hoort de Vader. Dankzij de kracht van dit water, de klank die aanwezig is, spreekt de Bron tot u en ervaart u de eenheid, hoort u de boodschap, erkent u de taak.
En zie dan hoe de kracht van het vuur in ons midden ons omkadert zodat wij één zijn in deze kracht, zodat wij, dankzij dit vuur afgeschermd zijn tegen het duister. Want het vuur is het licht, het licht dat uitstraalt, het licht dat beweegt, het licht dat aantrekt al diegenen die op dit ogenblik lichtzoekende zijn.
En zo zie je hoe al deze krachten één zijn. Zo zie je dat er geen scheiding bestaat tussen stof en geest. Zo zie je dat er geen scheiding bestaat in de sferen, noch in de kosmos. Je bent één met alles, één kracht die alles inhoudt.
En dan, laat ons deze kracht aan de kosmos teruggeven, afgeven om zo opgenomen te zijn in de grote eenheid van het bestaan. En in de afgifte, in de vorming van de eenheid kan je al diegenen waarvan je denkt dat ze mee willen gaan, opnemen om deel te laten zijn van deze kracht.
En zie dan hoe een regenboog van licht over ons heen gaat, alle kleuren van licht zijn erin aanwezig en ieder vindt erin zijn kleur, zijn kracht, zijn harmonie. Wees één, dring erdoor, wordt het. En vanuit deze eenheid ben je de pionier in deze nieuwe tijd, ben je de spirituele leider van diegene die zoekende is, maar wel de spirituele lijder met een lange ij, diegene die opneemt wat de ander niet dragen kan, diegene die voor de ander de echte naaste is.
En dit is Samhain in zijn ware betekenis, duizenden jaren terug even goed als vandaag. Het besef dat leven en dood één zijn, dat het bestaan eeuwig is en we binnen dit bestaan elkaar steeds de hand reikende, het licht gevende, steeds verder gaan op onze weg naar bewustwording, beseffende dat enkel maar diegenen die ons aanvaarden, die het licht dat wij vertegenwoordigen, willen opnemen, met ons meegaan. En dat de anderen het recht hebben in een wereld van duister te blijven. Wij kunnen dit niet veranderen want de Schepper heeft de vrije wil gelegd in het ganse bestaan. En dit moeten wij, die het licht dragen en vertegenwoordigen, te allen tijde respecteren, zodat het licht in zijn volle kracht kan blijven werken. En zo zal Samhain terug zijn ware betekenis hebben. Zo zullen we, in plaats van droef te zijn, gelukkig kunnen zijn dat we hier de uitdragers van het licht voor onze broeders en zusters kunnen zijn.
Eén in deze kring, één in deze gedachte, één in dit licht.
Bevestig deze krachten in de kern van uw wezen, zodat zij deel uitmaken van uw bestaan. Hou dit gevoel in u, zodat u, wanneer u terug alleen bent, het beeld kunt oproepen van de eenheid waar u zich nu in bevindt en steeds daar opnieuw en opnieuw de krachten van het licht kunt ervaren, zodat u in de komende donkerte van het jaar steeds één bent met het licht en dat u voor uw omgeving steeds de boei zult zijn waarnaar gegrepen kan worden.
Laat ons nu rustig terugkomen naar ons vertrekpunt, hier samen zittende in deze kring, met de symbolen van licht in ons midden.
Laat nu rustig alles in u bezinken. Houd de komende uren de rust en harmonie in uw wezen vast en ieder van u zal kunnen vaststellen dat je een stoffelijke verfrissing hebt ondergaan en dat er geestelijk in jou een licht is opengegaan. Gebruik deze krachten die je dan voelt in harmonie met uw eigen wezen en dan zal u zien dat deze komende winterperiode voor ieder van u geestelijk een zeer leerzame weg zal zijn.
En wanneer het enigszins kan, goede mensen, zullen wij elkaar treffen wanneer het licht terugkeert om dit weer samen te bevestigen.
Alle broeders hier aanwezig en ikzelf danken u voor uw medewerking en wensen jullie veel licht en sterkte in de komende dagen.