10 januari 2006
Zoals gewoonlijk, bij elk begin van de avond, wensen wij u erop attent te maken dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend noch onfeilbaar zijn en dat u over het gebrachte zelfstandig dient na te denken. Wij appreciëren meer dat u uw eigen fouten maakt dan dat u gewoon maar naloopt wat u gehoord hebt en daardoor zogezegd geen fouten zou maken. Het is belangrijk dat u uw eigen mening vormt en dat u zaken zelf uitprobeert, zelf uittest om alzo verder te komen.
Goed, dat is onze gewoonlijke inleiding. We zijn in deze tijd eigenlijk aan een totaal nieuwe periode begonnen. Nadat we de invloed van Midwinter en het Licht dat op deze aarde is gekomen, hebben meegemaakt, kunnen we zeggen dat we langzaam maar zeker een totaal nieuwe weg aan het bewandelen zijn. Daarom ook gaan we de zittingen zoals deze langzaam maar zeker aanpassen en meer naar de praktische kant brengen. D.w.z. dat er van jullie in de toekomst ook stilaan meer inzet zal gevraagd worden. U zult in de komende tijd, en dan spreek ik over weken en maanden, weer geconfronteerd worden met allerlei mogelijke berichten in de media die een nogal paniekerige reactie bij de mensen zullen losmaken. U weet dat die zaken komende zijn; u weet dat er serieuze verschuivingen gaan plaatshebben.
Wat van belang is en wat we jullie willen aanleren – en dit is de praktijk die we vandaag gaan starten – is dat jullie achter de leugens kunnen kijken die door de media over gans de wereld verspreid worden; dat jullie er gaan in slagen om via uw eigen meditatief proces en het leren uitzenden bv. van uw eigen geest om ter plaatse waar te nemen wat werkelijk aan de hand is.
Waarom willen we u dat leren? Waarom willen we dat je dat allen nogal goed onder de knie krijgt? Wel, om de doodeenvoudige reden: zo kunt u zich distantiëren van datgene waarmee u overspoeld wordt. En dat is toch belangrijk. Want het is niet alleen via de media dat u zult overspoeld worden, maar ook door de mensen die samen met u leven, die naast u leven. Want de angst en de schrik zal in vele gevallen toenemen en men zal u daar ook op aanspreken. En u weet, zo goed als wij weten, dat beïnvloeding van mensen onderling ook zeer sterk kan gaan. En daarom is het van belang dat u weet wat er gaande is, dat u niet hoeft te twijfelen en dat u de weg kunt gaan die voor u de meest geschikte is. En hiermee willen we dan wel zeggen: de weg van het Licht, in die zin dat u voor de anderen dan een rustpunt kunt betekenen en eventueel een helpende hand kunt reiken waar deze gevraagd wordt. Maar om dat te kunnen, is het van belang dat u zelf een evenwicht vindt, dat u zelf niet door angsten verteerd wordt, dat u niet meegesleurd wordt door alles wat deze maatschappij eigenlijk zogezegd voor de mens in petto heeft.
En daarom gaan we vanavond beginnen met een eerste oefening. Ik ga jullie begeleiden in een kijktocht naar een gebied dat de laatste tijd redelijk sterk door natuurelementen is aangetast. Ik zou graag hebben dat ieder van u zich volledig ontspannen zet, de ogen sluit en gewoon mijn woorden volgt. U zult ieder afzonderlijk een eigen vorm van beleving hebben. De ene persoon zal het meer visueel zien, de andere zal het misschien meer aanvoelen enz. Ieder zal het op zijn eigenste manier waarnemen, maar de waarneming is voor u van belang.
Oefening: De hoge Andes.
Stel u even voor: we gaan naar het Zuid-Amerikaanse continent. We gaan daar even bekijken hoe de mens onder normale condities leeft. Ga met me mee en we gaan gewoon naar de hoge Andes. De hoge Andes, daar moet je u voorstellen dat de mensen die daar leven, leven in redelijk gesloten gemeenschappen. Deze gemeenschappen, daarin zijn de mensen op elkaar aangewezen. Zij zijn afgesloten van wat u de moderne maatschappij zou noemen. Zij leven daar op hun hoge plateaus in hutten. Sommige zijn van riet gebouwd, andere zijn gebouwd half van steen, half van bladeren, half van takken, naargelang de mogelijkheid en de materialen die men daar vindt. Maar deze gemeenschappen existeren zonder veel problemen.
Zelfs in het meest gure winterklimaat, wanneer er pakken sneeuw ligt, hebben deze mensen niets te kort. De sneeuw is voor hen een bescherming. Het is een afdekken en het geeft warmte. Zij leven al vele eeuwen zo en zij kunnen in deze tijd heel goed overleven ondanks alles wat de natuur, ook daar, langzaam maar zeker aan het rechttrekken is. De gemeenschap is er voor elkaar, springt voor elkaar in. Je kunt zeggen dat persoonlijk bezit bij deze mensen eigenlijk niet voorkomt, buiten misschien de kleding die zij rond hun lichaam hebben. Maar voor de rest is alles gezamenlijk. Materialen worden gezamenlijk gebruikt, het voedsel wordt gezamenlijk gedeeld, enz. Deze kleine bevolkingsgroepen zorgen ervoor dat er rustpunten zijn in dat zeer woelige en beweeglijke gebied; een gebied dat ook zeer sterk aan het veranderen is. Want u hebt de laatste tijd wel veel oog gehad voor wat bv. in Noord-Amerika gebeurde, tot zelfs een beetje Midden-Amerika, omdat dat toeristische gebieden zijn, omdat dat westerse gebieden zijn, maar wat er meer zuidelijk gebeurt daar hebt u weinig oog voor gehad.
Wanneer we nu een paar duizend meter dalen, dan komen we in de valleien terecht. Daar leven dezelfde soort mensen. Alleen, kijk rondom u en wat zie je? Je ziet mensen die voor zichzelf leven. Je ziet mensen die alleen maar denken: hoe kan ik hier overleven, hoe kan ik hier voor mezelf iets uithalen?
En als je dan rondom u kijkt, dan zie je hoe ganse bergflanken zijn weggespoeld door de regens, hoe modderstromen de vallei hebben veranderd in een chaos. Je ziet hoe de mensen daar eisen stellen naar de buitenwereld. Je ziet hoe zij verwachten dat zij niets hoeven te doen en dat de hulp komt. Want de anderen zijn verantwoordelijk dat zij het zo slecht hebben.
Zie hoe men jammert. Zie hoe men eigenlijk elkaar bijna doodt om toch maar ietsje meer te hebben. Zie hoe men vecht voor de weinige hulp die tot daar geraakt. Men is niet geneigd om ook maar te delen met zijn broeder of zijn zuster.
En wat zie je dan gebeuren? Je ziet de inactiviteit van diegene die eist. Hij bereidt zich niet voor op de zware winter. En ook daar valt de sneeuw.
O, daar breken de ziektes uit. Want de hulp is niet gekomen zoals men geëist had. De vallei, die weggespoeld is door de modder, om het zo uit te drukken, wordt nu bekleed en opgekuist door de sneeuw. Velen van diegenen die daar zozeer egoïstisch hebben verbleven, zullen deze periode niet overleven, want zij hebben niet geleerd het weinige dat zij bezaten te delen met de ander en zo rijkelijker en sterker te worden.
En op deze wijze kan de natuur een groot gedeelte opkuisen van wat eigenlijk de laatste decennia de bron is geweest van onevenwicht in dat gebied.
De oorspronkelijke bewoner was vergeten wat het betekende in harmonie te leven. Hij had zich laten meeslepen door de begeerte van de maatschappij die u steeds maar aanraadt van meer te consumeren, meer te bezitten. Want ach, in een gewone hut wonen, dat is toch niks. Je moet in een stenen huis wonen, je moet elektriciteit hebben. Je moet daar hard voor werken, je moet zwoegen, je moet zweten, je moet doen. Dat alles is daar gebeurd. Daardoor is het onevenwicht ontstaan, het onevenwicht dat zich nu langzaam maar zeker kan herstellen.
Dat is de realiteit; niet wat eventueel aan berichten u bereikt van zogezegd hulpverleners, die zeggen van: O, het is erg, hier moet meer hulp komen. Want ook zij hebben er alle belang bij, want hoe meer hulp er komt, hoe meer verdiensten zij hebben.
Wanneer we dan terug kijken naar de mensen die daar niet hebben in meegespeeld, die dankzij dat zij hun eigenheid hebben behouden, de bergen zijn ingetrokken en zich daar hebben gevestigd, daar zien we dat in dat gebied er evenwicht is, dat in dat gebied er steeds mogelijkheden zijn, nieuwe mogelijkheden, dat er positieve evoluties zijn.
Maar daar wordt niet over gesproken. Die gebieden bestaan voor de huidige wereldbestuurders niet. Zij kunnen daar niet aan verdienen. Zij kunnen hun macht daar niet op in laten werken. Zij zwijgen daar liefst over. Want de gebieden die geconfronteerd worden met hun eigen gecreëerde chaos: dat is boeiend, dat is interessant, daar kunnen we macht uitoefenen. In die ellende kunnen we laten zien wie we zijn, vergetende dat die ellende zich verder zal zetten en dat de aarde langzaam maar zeker de meeste van deze plaatsen zal trachten op te ruimen.
Ik voerde jullie nu mee naar Zuid-Amerikaanse toestanden. Maar ik had jullie even goed mee kunnen voeren naar Azië. Of ik had jullie mee kunnen voeren naar Afrika. Want overal zien we dezelfde ontwikkeling. Overal zien we, waar de mensen zich distantiëren van de evolutie en samen gaan werken, een eenheid gaan vormen, krijgen we groepen die kunnen blijven bestaan, ook in de woestijn van Soedan, ook in het oorlogsgebied van Eritrea, maar ook in Kasjmir of in China, plaatsen waar je nu niet van hoort omdat ze commercieel niet interessant zijn, maar die op deze moment werkelijk ten onder gaan.
Het is van belang dat je vanuit de rust, vanuit de meditatie dit kunt overschouwen. Het is van belang dat je de verschillen kunt opmerken. En het is van het grootste belang dat je een harmonie en een wisselwerking creëert tussen diegenen die deze harmonie reeds bezitten, u volledig distantiërende van diegenen die ten onder gaan in hun eigen begeerte.
Ach, vanuit onze zijde begrijpen we dat dit voor de mens misschien raar aanvoelt, misschien raar klinkt. Want hebt u niet geleerd dat u uw naaste moet helpen?
En dit klopt. Maar u kunt diegene die voor zichzelf begeert, diegene die alleen denkt in termen van eigen ik, niet helpen. Want op het ogenblik dat je daar hulp biedt, versterk je de chaos, versterk je de negativiteit. Deze mens kan alleen zichzelf helpen door te beseffen dat hij eerst moet leren delen, zelfs het weinige dat hij heeft, met de ander die in problemen is. En zolang dat besef er niet doorkomt, zolang men blijft eisen dat anderen het voor jou doen, zolang kan je daar niets of niets in doen. Want als je u hierin moeit, kom je met het negatieve aspect in contact, word je dikwijls genoeg meegesleurd. Want er wordt op emotie gespeeld. En menselijke emotie is heel gemakkelijk vatbaar om meegetrokken te worden in de chaos. Daarom, bezie de situatie, maar houd afstand en leg uw kracht en energie naar de punten waar reeds de ander aan de ander denkt, waar de harmonie en de kracht bestaat.
En wanneer je dan zo over dit hooggebergtegebied kijkt, dan zie je op vele plaatsen kleine groepen mensen die werkelijk een eenheid vormen. En je ziet hoe de krachten van de natuur deze groepen beschermt. Je ziet hoe bv. de wind, of sta mij toe te zeggen: het elementaal wind, lucht, een koepel vormt rond deze plaatsen. Bezie hoe het elementaal water op de juiste wijze het bevoorraadt, hoe het samenspel tussen regen en wind veroorzaakt dat de juiste sneeuw wordt gecreëerd, zodat de juiste warmte kan ontstaan.
Ach, dit is een gebied dat op dit ogenblik de toekomst in zich draagt. Maar het zal van op de toppen zijn dat de krachten zullen uitstralen, dat je zult opmerken dat de wisselwerkingen zullen uitgevoerd worden. En dan zal je zien dat deze elementen hun weg verder zetten. En waar zij in de lagere gebieden plaatsen kunnen aantreffen waar maar een klein beetje harmonie is, zullen deze wonderlijk gespaard blijven.
De westerse mens zal het niet begrijpen, want het past niet in het plaatje. Want de natuurwetten zijn anders. Zo denkt de realist toch. Maar hij vergeet dat de krachten van de aarde aan andere wetten beantwoorden dan de wetten die hij denkt te kennen.
En zo zal je zien dat ondanks de grote opkuis er nieuwe mogelijkheden ontstaan. Mogelijkheden waarmee u langzaam maar zeker één moet kunnen zijn. Het is van belang dat u schouwt over de illusie die gecreëerd wordt door de maatschappij waarin u leeft en dat u werkelijk waarneemt wat gebeurt en dat u deel wordt van lichtende krachten die zich op dit ogenblik overal aan het openbaren zijn. Maar houd er rekening mee dat in de komende tijd op vele plaatsen, ook in uw wereld, in uw leefwereld, deze verschillen manifest aanwezig zullen zijn. Houd er rekening mee dat er steeds meer een splitsing zal ontstaan tussen de illusiemaatschappij die zich nog tracht te bestendigen, ondanks rampen, ondanks alle mogelijke catastrofen van allerlei aard en de nieuwe ware samenwerking die langzaam maar zeker overal, in kleine groepjes wel te verstaan, zijn ontplooiing zal vinden en zo zal kunnen zorgen dat dit nieuwe niet alleen hoog in de bergen, zoals het op het ogenblik plaatsgrijpt, maar ook op de lage plaatsen, tot zelfs het zeeniveau waar u zit, kan ontluiken. Het vraagt tijd maar het is van belang dat je leert vanuit uzelf de juiste krachten te zien en met de juiste golven mee te deinen.
En dan zou ik zeggen, beminde vrienden: keer langzaam terug tot uzelf. Leg de beelden, die je hebt gezien, vast in uw ziel. Leg de gevoelens, die je ondergaan hebt, vast in de kern van uw wezen. Want deze kleine begeleide oefening is het begin van zeer veel werk dat ieder van jullie eigenlijk te wachten staat.
Het is vanuit de oefening zoals we ze nu gedaan hebben dat u de komende tijd, telkens wanneer u geconfronteerd wordt met iets, moet trachten via uw eigen geest waar te nemen wat er juist aan de orde is, zodat u niet meegesleurd wordt in verkeerde emoties. Want vergeet niet, en dit is een belangrijke sleutel, in de komende tijd zal heel veel van de chaos en de duisternis die deze aarde treft, zich voordoen als zijnde, voor de stofmens, lichtend en goed. Maar zoals reeds de ouden wisten dat de duivel zich enkel manifesteert in engelengewaad, blijft dit in deze tijd ook van belang. En daarom moet je de illusie kunnen doorbreken en met uw eigen kracht, uw eigen geest kunnen vaststellen wat er juist aan de hand is en van daaruit kunnen overgaan tot het juiste handelen.
Vergeet één grote kosmische wet niet: de ganse schepping is harmonie; niets kan bestaan wanneer het niet in evenwicht is, om het zo simpel uit te drukken. Dus, focus u in de eerste plaats op de harmonie met het Al-bestaande voor u zich gaat laten leiden door oordelen over goed en kwaad. Wanneer u zich door de harmonie laat leiden, dan zult u, wat de wereld er ook van zegt rondom u, de meest juiste beslissingen kunnen nemen en zult u de meest juiste houding daarvoor vinden. En zo zult u deze boeiende tijd, deze overgangstijd, als een zeer leerrijke tijd kunnen ervaren.
Zo, mijn beminde vrienden, dit was een kleine praktische oefening. Als er mensen hier zijn die over het gebrachte, over deze oefening, op dit moment vragen hebben, dan mag u deze naar voor brengen en zal ik deze nog trachten zo juist mogelijk te beantwoorden.
Vragen.
Als ik het goed begrijp, broeder, is de bedoeling dat we leren aan te voelen waar er harmonie is en te werken met het harmonische, het samenwerken. Maar wat mij eigenlijk opvalt, is dat ik duidelijk meer het gevoel heb van in een ander soort wereld te zitten dan waar u ons naartoe hebt gebracht. Kan dat?
Ieder mens leeft in zijn eigen wereld. Ik heb jullie een ervaring laten doormaken. Deze ervaring is voor ieder individueel. Wanneer u straks in de pauze onder mekaar zult praten, zult u opmerken dat ieder iets ander heeft ervaren en ook in veel gevallen iets anders gehoord. Het is dan ook van belang dat u deze oefening achteraf herbeluistert en langzaam maar zeker ze zelf gaat toepassen. Dat uw wereld een andere is dan de wereld die voorgesteld is, is logisch. Een mens vergeet al eens gemakkelijk dat hij steeds in zijn eigen wereld leeft. Je leeft nooit in de wereld van de ander. En het is vanuit die eigen wereld dat je alles benadert. Maar hier wordt het belangrijk. Die benadering moet je trachten zo zuiver mogelijk te houden. Bij de massamens wordt die wereld gewoon opgenomen in een illusiewereld die uw maatschappij is. In veel gevallen: een wereld die gecreëerd is door begeerte, begeerte in gedachtegang, begeerte …
De mens gaat deze wereld dan beschouwen als de zijne, met alle gevolgen daaruit van dien. Maar uw wereld is uw wereld. En op het ogenblik dat u binnen uw wereld in harmonie kunt zijn met het Al-bestaande, wanneer je beseft dat je een onafscheidelijk deel bent van de Vader Die u geschapen heeft, of God, of hoe u het wilt noemen in deze maatschappij, dan zult u ook binnen uw wereld de evenwichten kunnen vinden. Want dan zult u beseffen dat wat u langs de ene kant goed noemt en langs de andere kant kwaad noemt, wat u langs de ene kant vuil en langs de andere kant proper ziet, wat u langs de ene kant lichtend en langs de andere kant donker ziet, dat het allemaal behoort tot die Vader, tot die wereld die de uwe is. En het is juist in die harmonie dat je voor u de juiste evenwichten kunt vinden en via die evenwichten de juiste weg gaan die je gezocht hebt toen je op deze aarde bent geboren, of geïncarneerd.
Ik hoop dat ik u hiermee heb verder geholpen.
Ik heb de indruk dat geestelijk reizen voor de meesten nog vermoeiender is dan lichamelijk reizen.
Broeder, op momenten van twijfel, mogen we dan die beelden terug oproepen, van de Andes, van de mensen daar en zo die harmonie gaan bewerkstelligen en daaruit gaan putten?
Er is niets op tegen dat wat u nu ervaren hebt en wat u in uw hart draagt, terug oproept. Ik heb het voorbeeld genomen van de Andes en de reden daarvan was dat dit op het ogenblik niet zozeer in de media is. De tweede reden daarvan was dat één van de krachtcentra van het grote spirituele ontwaken van deze wereld in Aquarius daar gevestigd is, op de toppen, om het zo te zeggen, van deze Andes. En het is altijd natuurlijk voor de mens een aardigheidje om zich daarop toe te spitsen. Op het ogenblik dat u voldoende kunt aanvoelen met deze krachten, in harmonie zijn met deze krachten, dan kunt u daarmee ook naar uw eigen omgeving, naar uw eigen leefwereld, zeer veel positiefs bereiken. Het is evident dat wat ik u hier vanavond aanleer, als alaam voor jullie beschikbaar blijft.
Zo, mijn beminde vrienden, ik ga zo dadelijk het medium even vrijgeven. Dan hebt u een korte pauze. Na de pauze zult u een tweede spreker krijgen. Mag ik u vragen van de eventuele vragen die u hebt aangaande hetgeen we hier gebracht hebben, misschien in de pauze al even te noteren en wanneer in het tweede gedeelte de spreker om de vragen vraagt, deze naar voor te brengen. Let wel, persoonlijke vragen beantwoorden wij niet. En naargelang wij hier met de praktijk zullen verdergaan, mag je ervan op aan dat alle curiosumvragen die persoonlijk gericht zijn, genegeerd zullen worden. Je moet beseffen dat we nu begonnen zijn met het zwaardere werk.
Zo, na het vragengedeelte zal de spreker in het tweede gedeelte u meevoeren in een zeer sterke meditatie die op dit ogenblik een grote invloed zal moeten hebben op deze streken. Daarom vraag ik jullie nu reeds van jullie er zo goed mogelijk op in te stellen en te trachten een volledige eenheid te vormen met wat in het tweede gedeelte naar voor wordt gebracht.
Mijn dank voor jullie luisterend oor en jullie bereidwillige medewerking.
Tweede deel.
Men heeft mij gevraagd in het tweede gedeelte eerst uw vragen te beantwoorden en u vervolgens mee te nemen in een meditatie. Mag ik de eerste vraag van u?
Dit wordt een korte avond. Wanneer er niemand nog vragen heeft dan moeten we er van op aan dat jullie eigenlijk geen problemen meer hebben en alles heel goed begrepen en verstaan hebben.
Vragen.
Misschien broeder….. Ik weet niet of u een tip van de sluier kunt oplichten. Men heeft ons gezegd dat we nu naar het zwaardere werk gaan en dat we eigenlijk allemaal veel te doen gaan krijgen. Kun je daar iets meer over zeggen?
Ik zou het heel simpel kunnen houden. Zoals u reeds zult opgemerkt hebben, is de wereld rondom u op dit moment een beetje woelig, een beetje chaotisch. Ik weet niet of dat u er dadelijk oog voor hebt, maar redelijk veel mensen zijn aan hun overgang bezig. Er zullen nogal wat zaken gebeuren die normaal niet voorzien zijn of konden voorzien worden. Zaken die bijvoorbeeld ook niet tot de mogelijkheden zogezegd behoorden. Dit zal ertoe leiden dat in de komende tijd in uw eigen omgeving er steeds meer onrust is, steeds meer angst zal zijn. En daar is het natuurlijk van belang dat u een beetje als zijnde een rustpunt kunt functioneren en diegenen die zoekende zijn, eventueel een beetje kunt helpen, een beetje richting kunt geven.
Het zal vooral vertrekken vanuit het besef dat eigenlijk leven en dood geen verschil uitmaakt. Je zou kunnen zeggen dat dit de leidraad is naar de toekomst toe. En dat je meer zult geconfronteerd worden ook met het fenomeen en dus ook voor uw evenmens duidelijk zult moeten trachten te kunnen maken – nogal moeilijk uitgedrukt – maar het zal zo eenmaal zijn dat eigenlijk dood niet bestaat. Dat het leven gewoon verder gaat, maar onder andere vorm, onder andere dimensie. Dit is één van de belangrijkste punten in de komende tijd. En verder zal van groot belang zijn dat u vooral de angstgolven, die toch redelijk sterk aan het opzetten zijn en die, kijk maar rondom u, in de hand worden gewerkt door uw overheden, door de media enzovoort, dat dat allemaal tot zijn juiste proporties herleid wordt. De mens moet leren beseffen dat de kracht in hem zit en dat hij veel meer kan vanuit zichzelf dan dat hij zich laat afhangen van anderen. En vooral het negatief kijken naar alles en nog wat in deze wereld, in deze maatschappij, daar zul je werk aan hebben van dit om te draaien en de mens daar niet in te laten meegaan.
U moet niet van ons verwachten dat wij voor jullie een uitgeschreven recept gaan geven van wat je te doen hebt in de komende tijd. Zo werkt het niet. Het is van belang dat ieder van u – via zijn ingesteldheid, die je nu langzaam maar zeker toch na de lange tijd dat u reeds les krijgt, moet hebben opgebouwd – vanuit die ingesteldheid zich positioneert in deze veranderende wereld. U zult – en dat geldt voor iedereen – moeten afleren van te plannen op langere termijn. Dat wil zeggen dat, indien je geestelijk wilt verder geraken, je vandaag leeft, vandaag doet wat je kunt, maar dat je je niet bezig houdt van wat het binnen 6 maanden gaat zijn, laat staan binnen een jaar. Dat u zich ook meer en meer distantieert van alle gewoonten en geplogenheden die deze maatschappij heeft. Want het is juist door u daaraan vast te hechten dat u mee in de chaos gaat. Dit is zo goed op gezondheidsgebied, is heel belangrijk, je moet overtuigd zijn van uw eigen genezende krachten die u in u draagt; je moet overtuigd zijn van het feit dat in uw lichaam alles aanwezig is om gezond te zijn en dat u niet afhangt van alle mogelijke voorschriften en prescripties die de maatschappij u tracht aan te prijzen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld in de financiële sector. U leeft vandaag. Het heeft geen enkele zin van voorzieningen te gaan treffen voor over 20 jaar. Want neem gerust van mij aan: uw financiële wereld binnen 20 jaar zal niet de wereld zijn die u denkt dat hij zal zijn. En diegenen die nu investeren voor binnen 20 jaar zullen zien dat zij zichzelf bedrogen hebben. En ditzelfde is op alle terreinen zo. Dit geldt evengoed op religieus, filosofisch terrein als op eender welk ander gebied. Laat u niet wijsmaken dat u meer moet consumeren. Laat u niet wijsmaken dat u dat en dat moet bezitten. Ga gewoon uit van wat voor u noodzakelijk is op dit moment en waar u iets mee bent, waar u iets mee kunt doen, niet inhoudende te kijken naar wat volgend jaar of binnen 10 jaar is. U weet zelf niet hoe je er volgende week zult voorstaan, laat staan dat u optie kunt nemen in de tijd. Ik hoop dat dit voor iedereen duidelijk is.
Goed. Mag ik dan de volgende vraag a.u.b.?
Ja broeder, is het niet zo, door met onze kleine groep samen te werken en ons te distantiëren van de maatschappij, te gaan kijken achter de schermen van hoe het juist in elkaar zit, dan mogen we, ieder van ons, zijn eigen waarheid nog hebben daarover, dat we nog meer deze maatschappij gaan opjutten tegen wat wij misschien noemen: de koopjesjacht, het ik-gevoel.
U kunt de maatschappij niet veranderen. Het is van belang dat uzelf verandert. En door uzelf te veranderen, geeft u een uitstraling naar uw omgeving. Deze kan – indien zij wenst – daarop inspelen. En zo heb je een zeer waardevolle betekenis. Kijk, de grote veranderingen zijn nooit ontstaan uit grote revoluties. Grote veranderingen zijn altijd ontstaan uit heel kleine zaken. Het begint altijd gewoon bij de mens die even zich anders positioneert. En dit heeft dan een soort kettingreactie. En ook in jullie geval – ondanks het feit dat jullie maar een heel klein beperkt groepje zijn – juist doordat jullie de houding aannemen die in harmonie is met de kosmische tendensen, creëer je een sfeer die aanhaakt op alle andere sferen die dus dezelfde inhoud hebben, waardoor er een overkoepelende kracht ontstaat. Deze kracht kan er dan weer voor zorgen dat het juiste, het evenwichtige, het harmonische, zich op deze wereld kan ontwikkelen. En intussen zul je zien dat die oude materiele maatschappij vecht langs alle kanten om te overleven; zal proberen zelfs aan al diegene die het anders zien, van deze belachelijk te maken, af te breken en te doen. Maar hoe meer energie deze oude maatschappij daar aan opoffert, hoe sneller ze haar eigen vernietiging bewerkstelligt. Dit is nou eenmaal de afbraak en de chaos. En het is misschien dankzij de hardnekkigheid waarin het oude wilt blijven bestaan dat het nieuwe de kracht kan putten om zijn taak te volbrengen.
Ja, als ik het zo mag zeggen, dan tel ik in deze grote kosmische verandering niet mee. Dat men dan tegen mij zegt: deze straat is mijn straat en gij hebt hier niets verloren.
Ik denk dat je het verkeerd bekijkt. Ik denk juist dat door u anders te positioneren dat je voor uzelf en voor de mogelijkheden rondom u het belangrijkste bent dat er bestaat. De mens op zich is voor zichzelf, wanneer hij de weg van het licht tracht te bewandelen, het meest voorname item in dit gegeven. Maar het is belangrijk dat hij beseft dat het geven is, in harmonie zijn is en niet zoals men in de maatschappij doet: alle ogen op kwatta, zoals men dat hier uitdrukt. Je kan perfect een enorme betekenis hebben en in de huidige maatschappij, zoals zij is, eigenlijk van geen tel zijn.
Kijk, ik zal even teruggrijpen naar de figuur Christus, die iedereen kent. Christus was in zijn tijd, ik spreek niet over Jezus, ik spreek over de Christusfiguur, in zijn tijd één van de vele honderden predikers die rond liepen. Hij was in zijn tijd van geen tel. Voor de Romeinen was hij waardeloos. Als je weet dat er maar – bij wijze van spreken – één Romeinse schrijven even een korte vermelding over een prediker maakt en dat het daarbij stopt. Voor zijn eigen volk was hij zogezegd schadelijk, werd hij verguisd. Maar toch is Christus erin geslaagd zijn boodschap te brengen; en een boodschap die 2000 jaar na datum nog meer actueel is dan ooit tevoren.
Wanneer u in zijn tijd had geleefd, zou u hem misschien ook maar niks gevonden hebben. Want wat was hij? Een prediker die leefde op kosten van anderen. En wonderen doen, dat deden de anderen ook, daar was hij geen uitzondering in. En toch was juist deze persoonlijkheid zo belangrijk voor deze wereld. Waarom? Wel heel simpel, omdat hij – en dat was de grote uitzondering met de anderen – realiseerde dat de Vader in hem was. Dat hij één was met de Vader. En dat hetgeen wat hij bracht vanuit de Vader kwam. Dat dat de harmonie was. Het is niet diegene die de regels gebracht heeft, die achteraf door de machtszieke katholieke kerk zijn gemaakt en geschreven. Het is niet de figuur waar de kerken achteraf evangeliën rond hebben gecreëerd, zo geschreven dat ze enkel maar pasten in hun machtshonger. En ondanks alles dat men misvormd heeft, dat men misbruikt heeft, is zijn ware leer, die universele kosmische leer, blijven bestaan. Ondanks alles is men er nooit in geslaagd van deze uit te roeien.
En dan zie je dat deze tijd de leer hernieuwd is gebracht – weer in dezelfde gebieden – al was het nu wat verder gericht in het Arabische continent. En ook weer deze figuren – onbelangrijk, onbekend, ach wie spreekt er nog over – hebben wel de grondslag gelegd voor de ontwikkeling die we nu kennen in Aquarius en zijn de basis voor wat binnen enkele eeuwen de verhoudingen van de maatschappij zullen zijn. En als we dan even in het verleden teruggaan, dan zien we deze zelfde zaken zich herhalen. In de u gekende wereld bijvoorbeeld, in het Egyptische rijk, waar je een priester Osiris hebt gehad. Ach men heeft een figuur van een God gecreëerd en ook daar weer uitspraken gaan aanpassen. Maar zijn leer was geen andere dan de leer van de Christos of de leer dat je nu kunt zeggen van de Wereldmeester. Het zit hem niet in de naam, maar het zit hem in de inhoud. En zo kun je zeggen naar jullie toe, jullie zijn niet onbelangrijk. Ieder van jullie is zeer belangrijk voor hetgeen wat gebeurt. En het is dankzij jullie inzet en de kracht die je eraan geeft, dat je ervoor kunt zorgen dat de maatschappij in de juiste richting gaat.
Ik voel me vaak machteloos, broeder, als ik zie hoe mensen lijden doordat hun familieleden heel erg ziek zijn, doordat ze geconfronteerd worden met dood en dat ik toch niets durf zeggen over onze opvatting over dood en ziekte. Omdat ik weet dat mensen gewoon daarvoor niet openstaan. Dood in onze maatschappij is een taboe. Er kan gewoonweg niet over gesproken worden.
Wanneer jij het taboe aanvaardt, zal het een taboe blijven. Wanneer jij gewoon u uit zoals het in u leeft, is het aan de anderen om het te aanvaarden ja dan nee. Wanneer de andere het niet wilt aanvaarden, ga dan verder. En zie waar de andere plaats is waar eventueel uw hulp gevraagd wordt. Het is niet aan u diegene die zich wilt koesteren in lijden en in miserie, van deze een hand boven het hoofd te houden. Want vergeet niet: in uw maatschappij zijn zeer veel mensen die zich zeer goed voelen in de rol van lijdende figuur. Er zijn zeer veel mensen die zich heel goed voelen wanneer een ander sterft. Want dan hebben ze iets waar ze zich belangrijk kunnen maken. Ach, speel niet mee in dat spel. Ga gewoon voor wat je voelt, voor wat je zijt. En wanneer men niet wilt luisteren, ga gewoon uw weg verder en zeg gewoon tot uzelf: ‘ik heb gedaan wat ik kon en mijn taak is hier volbracht’. Neem mij niet kwalijk dat ik dit hier zo cru benader, maar op dit moment het merendeel van lijden in uw wereld is door de mens zelf gezocht vanuit zijn hebzucht. Het grootste deel van de zieken die op het ogenblik in uw grote fabrieken wordt verzorgd, hebben dit zelf gezocht. Dat lijden en dood zulke proporties aannemen, is gewoon de rekening die zij betalen voor hun eigen hebzucht. Daar moet je buiten staan. Daarom trachten wij jullie te laten zien hoe de werkelijkheid in elkaar zit. En niet: het is toch erg dat deze die of dat heeft. Of het is toch erg dat die gestorven is. En tegelijkertijd denken ze aan de erfenis en denken ze wat ze binnen kunnen halen. Ach, ik geef u een advies: tracht eens, enkele malen, mee te gaan met de afhaaldienst aan onze zijde. Tracht u daar eens op in te stellen. En overschouw dan eens wat de doorsnee gedachten zijn die geuit worden door de toch zo treurige familieleden. Ik kan u garanderen, lieve dame, dat u na een paar keren er meestal genoeg van zult hebben en u niet meer zult druk maken over de krokodillentranen die in veel gevallen gestort worden. Dus, heb geen schuldgevoelens, maar ga voor hetgeen wat in u leeft en luistert men niet, ga dan verder.
Ach, ik weet, jullie voelen aan: dit is zeer cru wat ik naar voor breng allemaal. Maar beste mensen, vergeet niet: de tijd van alles met de mantel der liefde te bedekken en te zeggen: “ho, het is toch zo erg”, werkt niet meer. Het wordt tijd dat jullie de ogen openen en gaan voor hetgeen waarin je gelooft. Dan zul je in harmonie zijn met de mogelijkheden die de kosmos u biedt en zul je meer waarde hebben voor uw ganse omgeving dan wel wanneer u met de mantel der liefde alles tracht te bedekken.
Ik heb daar misschien een positieve noot aan toe te voegen, broeder. Ik ben een paar weken geleden ziek geweest en ik heb mij in harmonie met water gezet en moet zeggen: zonder iets ben ik terug genezen. En ik heb dan begin vorige week mijn hand serieus verbrand en ik heb mij in feite op de kracht aangezet en mijn hand, die is echt mooi aan het genezen. Dus, ik verschiet ervan wat de krachten kunnen doen zolang we er maar in geloven.
Kijk, een mens is deel van de krachten van de kosmos. Het merendeel kan een mens zelf realiseren. En hoe sterker hij de harmonie aanvoelt, hoe meer resultaat hij zal hebben. Een mens hoeft niet ziek te zijn. In vele gevallen ontstaat de ziekte bij de mens enkel en alleen uit het feit dat er disharmonieën zijn. Wij weten natuurlijk aan onze zijde: een menselijk lichaam is niet perfect. En we weten ook dat veel van onze broeders kiezen voor een lichaam waar bepaalde defecten in aanwezig zijn om bepaalde emoties te kunnen doorleven, door te maken om zo weer verder te komen. Maar we leven nu eenmaal in een tijd waar het noodzakelijk is zoveel mogelijk alle krachten te gebruiken die voor u aanwezig zijn. En het doet ons plezier te horen dat jullie daarmee bezig zijn en nog meer pleziert het ons vast te stellen dat je resultaten kunt boeken.
Zo, als er geen dringende vragen meer zijn dan is het aan mij om u voor te gaan in de meditatie.
Meditatie: Eén zijn.
Vader, laat ons één worden. Eén kracht, één harmonie.
Vader, in uw naam bundel ik hier de krachten van het evenwicht. In uw naam bundel ik hier de krachten van het licht. In uw naam bouw ik de zuil van harmonie.
Dat de krachten van de kosmos, de Heren der Werelden, de Meesters der Sferen één zijn met ons. Dat het licht ons omsluite. Eén in trilling, één in getal zijn wij. Deze eenheid versmelt met de krachten van het Noorden, de krachten van het Oosten, de krachten van het Westen, de krachten van het Zuiden. Aarde, water, vuur en lucht zijn één. En vanuit deze éénheid, zenden wij uw licht, uw kracht, uw harmonie rondom ons uit, zodat de aarde er één mee kan zijn, zodat de maan zich in evenwicht kan aansluiten, zodat de zon zijn kracht kan laten schijnen. En vanuit deze eenheid laten wij deze krachten hun werk doen, zorgen wij ervoor dat de vernieuwing zich kan doorzetten, zorgen wij ervoor dat alles zich in de nieuwe evenwichten kan uiten.
Vader, steun ons, geleid ons, geef ons inzicht. Zorg ervoor dat wij als mens en geest uw weg kunnen gaan. Sta ons bij. Laat ons onze taak volbrengen zodat de kosmos, zodat onze leefwereld zijn nieuwe weg kan ontwikkelen en dat wij daarop de ontwikkeling kunnen waarmaken die wij, in de toestand dat we zijn, zoekende, gezocht en gevonden in u hebben. Dat deze kracht waar wij nu deel van zijn, dat wij deze kracht kunnen delen met al diegenen die voor de vernieuwing openstaan. Dat deze kracht die deze aarde omsluit, die deel is van deze kosmos, dat deze ieder en alles wat met u in harmonie is, dit kan verwerken en dit in de juist context kan uitvoeren.
Vader, wij danken u voor de steun en het begrip dat u ons geeft. Wij danken u voor het licht dat u op onze weg plaatst. Wij danken u omdat u samen met ons in eenheid de nieuwe weg bewandeld.
Dank aan alle krachten hier aanwezig die het ons mogelijk maken één te zijn met wat ook gebeuren gaat, gebeuren zal of gebeurd is. Want geen kracht is ons vijandig. Alle krachten zijn met ons in harmonie en hoe zij zich ook uiten, wij zullen ze dragen en zij zullen ons steunen om het nieuwe te laten ontluiken, om het nieuwe te laten geboren worden. Tijd en ruimte heffen zich op. Want in de kosmos bestaat alleen het Woord en het Woord is gesproken en daardoor is het Zijn geboren.
Wees één met het Zijn en het Licht is uw deel. Wees één met het Zijn en de harmonie is uw leidsman. De kracht van de Vader is in u. Vanuit deze kracht is elk gedacht mogelijk. Wees één en u zult de ware weg voor uw incarnatie kunnen bewandelen.
Zo, mijn beste mensen, mijn taak is hiermee vervuld.
Ik hoop dat ik bij ieder van jullie in het hart iets heb kunnen laten ontwaken. Ik hoop dat het besef aanwezig is dat de tijd van spelen voorbij is. Dat het besef tot u wordt doorgedrongen, of is doorgedrongen, dat de tijd van handelen gekomen is, dat de tijd dat je gaat voor wat in je leeft, nu uw deel is. En op het ogenblik dat je gaat voor wat in je leeft, zal je opmerken dat de wereld zich aan u aanpast en dat je, moment na moment, ogenblik na ogenblik, over meer en meer mogelijkheden zult kunnen beschikken.
En wees niet bang wanneer je uw geest uitzendt. Wees zeker van uzelf. Aanvaard de beelden die opkomen. Verwerp ze niet. Zo kun je vanuit een juiste ingesteldheid de juiste taken volvoeren en ben je voor de wereld van onschatbare waarde.
Ik wens jullie nog veel licht en harmonie op uw toekomende weg.